Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Парлямэнцкія выбары: колькі апазыцыянэраў прапусьцілі ў акруговыя выбарчыя камісіі


Ілюстрацыйнае фота
Ілюстрацыйнае фота

Цэнтральная выбарчая камісія апублікавала статыстыку складу акруговых выбарчых камісіяў, скліканых для правядзеньня парлямэнцкіх выбараў.

Што за камісіі

Простыя выбарнікі часьцей бачаць прадстаўнікоў участковых выбарчых камісіяў — гэта яны ладзяць галасаваньне, лічаць галасы і прымаюць скаргі, а таксама ўдакладняюць сьпісы выбарнікаў, інфармуюць пра час і месца галасаваньня, рыхтуюць урны і кантралююць тэрыторыю. Але гэтыя камісіі пакуль не ўтвораныя — іх мусяць склікаць да 2 кастрычніка.

А скліканыя цяпер акруговыя выбарчыя камісіі кантралююць выкананьне Выбарчага кодэксу, кіруюць дзейнасьцю ўчастковых камісіяў, кантактуюць зь мясцовымі ўладамі ў пытаньнях правядзеньня выбараў, рэгіструюць ініцыятыўныя групы па вылучэньні кандыдатаў і ўласна кандыдатаў у дэпутаты, спрыяюць сустрэчам з выбарнікамі, распараджаюцца грашыма на выбары і кантралююць фонды кандыдатаў, вызначаюць і публікуюць вынікі выбараў па акругах, выдаюць пераможцам пасьведчаньні і разглядаюць скаргі на ўчастковыя камісіі.

Колькі там апазыцыі

З 1430 чальцоў камісіяў апазыцыянэрамі можна лічыць прыблізна 2,5%. Ад апазыцыйных партыяў у акруговыя камісіі трапілі:

  • «Справядлівы сьвет» — 23 чалавекі;
  • БСДП («Грамада») — 4;
  • БНФ — 3;
  • АГП — 1.

Таксама, паводле «Вясны», у ліку прадстаўнікоў «іншых грамадзкіх аб’яднаньняў» ёсьць 4 чалавекі ад апазыцыйнага руху «За свабоду» (вылучалі 117). Ніводзін з 36 вылучэнцаў руху «Гавары праўду» ў акруговыя камісіі не прайшоў.

Самая «неапазыцыйная» вобласьць — Магілёўская, дзе ў акруговыя камісіі не прайшоў ніводзін чалец апазыцыйнай партыі або руху. У Горадзенскай вобласьці будзе тры апазыцыянэры з 169 чальцоў камісіяў, у Менску — тры з 260. Партыя БНФ ужо падала ў суд ​скаргу на неўключэньне сваіх прадстаўнікоў у камісіі на Гомельшчыне.

Хто яшчэ ўваходзіць у склад камісіяў

72,9% чальцоў акруговых выбарчых камісіяў склалі прадстаўнікі палітычных партый і грамадзкіх аб’яднаньняў:

  • 14% ад партыяў (збольшага праўладных);
  • 18,9% ад прафсаюзаў (незалежныя прафсаюзы не паведамлялі пра ўключэньне сваіх чальцоў у камісіі);
  • 7,6% ад праўладнай «Белай Русі»;
  • 7,1% ад праўладнага Беларускага саюзу жанчын;
  • 6,5% ад БРСМ;
  • 6% ад праўладнага Аб’яднаньня вэтэранаў;
  • 5,4% ад праўладнага Фонду міру;
  • 7,4% ад «іншых грамадзкіх аб’яднаньняў».

Самая масавая партыя ў акруговых камісіях — праўладная Камуністычная партыя (68 чальцоў або 4,8%). Сьледам за ёй —Рэспубліканская партыя працы і справядлівасьці (52 або 3,6%). Другую, а таксама Аграрную, Патрыятычную і Сацыяльна-спартовую партыі «Вясна» адносіць да тых, што «прыкметна актывізуцца толькі падчас выбарчых кампаніяў».

Таксама ў акруговыя камісіі трапілі 11 чалавек (1,2% ад усіх чальцоў камісіяў) зь Лібэральна-дэмакратычнай партыі, якая лічыць сябе «канструктыўнай апазыцыяй» (а таксама «адзінымі правацэнтрыстамі краіны»), але збольшага падтрымлівае палітыку Аляксандра Лукашэнкі.

Парлямэнцкія выбары-2019 у Беларусі. Што варта ведаць

Асноўны дзень галасаваньня на выбарах у Палату прадстаўнікоў сёмага скліканьня — ніжнюю палату Нацыянальнага сходу — 17 лістапада. Датэрміновае галасаваньне праходзіла ад 12 да 16 лістапада. Папярэднія вынікі сталі вядомыя 18 лістапада, ніводзін апазыцыянэр ня трапіў у Нацыянальны сход.

  • За 5 дзён датэрміновага галасаваньня на парлямэнцкіх выбарах у Беларусі, паводле ЦВК, прагаласавала 35,77% выбарнікаў. Незалежныя назіральнікі заяўляюць пра завышэньне яўкі больш чым у 2 разы.
  • Агулам у Палату прадстаўнікоў трапляе 110 дэпутатаў. Дэпутаты ніжняй палаты выбіраюцца паводле выбарчых акругаў, а не партыйных сьпісаў. Праўладная «Белая Русь» прапаноўвала выбіраць прынамсі палову дэпутатаў паводле партыйных сьпісаў (як, напрыклад, ва Ўкраіне), але ўлады гэтую ідэю адхілілі.
  • Галасаваць на выбарах у Палату маюць права усе паўналетнія грамадзяне Беларусі. Галасаваньне добраахвотнае і ня можа быць прымусовым. Скардзіцца на прымус да галасаваньня можна ў пракуратуру ці ў райвыканкамы.
  • Цяперашнія выбары адбыліся датэрмінова, хоць фармальна датэрміновымі ня лічацца. Тэрмін паўнамоцтваў дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў — 4 гады. Але калі паміж выбарамі 2012 і 2016 гадоў прайшло 1449 дзён (3 гады, 11 месяцаў і 19 дзён), то паміж выбарамі 2016 і 2019-га пройдзе ўсяго 1162 дні (3 гады, 2 месяцы і 6 дзён).
  • Лукашэнка першапачаткова прапаноўваў правесьці выбары ў Палату на 7 лістапада — Дзень Кастрычніцкай рэвалюцыі. Старшыня ЦВК Лідзія Ярмошына тлумачыла, што гэтак ня варта рабіць. Урэшце на гэты дзень прызначылі выбары ў Савет Рэспублікі.
  • Выбары ў Савет Рэспублікі — верхнюю палату Нацыянальнага сходу — прайшлі 7 лістапада без удзелу звычайных беларусаў. Па 8 дэпутатаў ад вобласьці і яшчэ 8 ад Менску выбралі на абласных сходах дэпутаты гарадзкіх і раённых саветаў, яшчэ 8 дэпутатаў мае права прызначаць (але звычайна прызначае ня ўсіх) асабіста Аляксандар Лукашэнка. Ніводную кандыдатуру не адхілілі.
  • Фракцый у Палаце прадстаўнікоў няма. Апазыцыя амаль не трапляе ў Нацыянальны сход. Так, у Палаце прадстаўнікоў шостага скліканьня толькі 2 са 110 дэпутатаў — не прыхільнікі Лукашэнкі: Ганна Канапацкая ад Аб’яднанай грамадзянскай партыі і беспартыйная Алена Анісім, старшыня Таварыства беларускай мовы. У Савеце Рэспублікі апазыцыі няма.
  • Нацыянальны сход дзейнічае з 1996 году — пасьля таго як Лукашэнка распусьціў Вярхоўны Савет XIII скліканьня. Выбары дэпутатаў Нацыянальнага сходу першага скліканьня не праводзіліся, Лукашэнка проста прызначыў туды ляяльных яму дэпутатаў Вярхоўнага Савету.
  • Нацыянальны сход амаль не распрацоўвае законапраектаў (часьцей гэта робяць міністэрствы і ведамствы) і амаль ніколі не галасуе супраць. Рэкорд шостага скліканьня Палаты прадстаўнікоў — 10 галасоў (9%) супраць звужэньня паўнамоцтваў сваёй палаты.
  • Краіны Заходняй Эўропы і ЗША не прызнавалі свабоднымі і дэмакратычнымі ніякія выбары і рэфэрэндумы ў Беларусі пасьля 1994 году. На ўсіх выбарах назіральнікі адзначалі шматлікія парушэньні, пасьля давалі рэкамэндацыі, але Лукашэнка прасіў яго «не павучаць».
  • На выбары 17 лістапада выстаўлялі кандыдатаў прынамсі 7 апазыцыйных партыяў і шэраг рухаў. На ранейшых выбарах далёка ня ўсіх апазыцыянэраў рэгістравалі кандыдатамі або чальцамі выбарчых камісій.
  • На пачатак датэрміновага галасаваньня з 560 зарэгістраваных засталося 516 кандыдатаў. 33 самі зьнялі свае кандыдатуры, яшчэ адносна 13 скасавалі рэгістрацыю за парушэньні (6 зь іх — ад апазыцыйнай «Эўрапейскай Беларусі»). Ніводнай безальтэрнатыўнай акругі няма
  • Выбары каштавалі бюджэту каля 23 млн беларускіх рублёў. Лукашэнка кажа, што выбары «павінны прайсьці як сьвята», а Нацыянальны сход мае стаць «дыскусійнай пляцоўкай для дыялёгу дэпутатаў з рознымі поглядамі». Старшыню ЦВК Лідзію Ярмошыну «палохала цішыня» вакол выбараў, а 99% беларусаў лічаць, што ня могуць паўплываць на органы ўлады.
  • Як сьцьвярджае ЦВК, яўка на выбары склала 77,22%. На трох мінулых выбарах у Палату называлася яўка каля 74%, а рэкорд быў у 2004 годзе, калі называлася яўка 89,84%.
  • Паводле папярэдніх вынікаў, у Палату прадстаўнікоў ​прайшлі 66 мужчын і 44 жанчыны​; 30 дзейных дэпутатаў, 2 чалавекі ва ўзросьце да 30 гадоў, ніводнага апазыцыянэра.
  • Сярод вядомых беларусаў, якія трапляюць у Палату прадстаўнікоў, былая міністарка інфармацыі Лілія Ананіч, «Міс Беларусь-2018» Марыя Васілевіч, кіраўнік «Белай Русі» Генадзь Давыдзька, старшыня ЛДПБ Алег Гайдукевіч.
  • Незалежныя беларускія назіральнікі фіксавалі парушэньні на датэрміновым галасаваньні і ў асноўны дзень выбараў (731 парушэньне і 622 скаргі, у тым ліку 341 — толькі за 17 лістапада), кожнага трэцяга незалежнага назіральніка выдалілі з участка. Асноўным парушэньнем называецца адсутнасьць адкрытага падліку бюлетэняў і забарона на капіяваньне выніковага пратаколу ўчастковай камісіі. Назіральнікі АБСЭ назвалі выбары неадпаведнымі важным міжнародным дэмакратычным стандартам. Місіі СНД і ШАС назвалі выбары «празрыстымі і дэмакратычнымі».
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG