У бабулінай вёсцы што ні імя — то скарб. Манік, Рэнечка, Болік, Веся, Вэрця, Генька, Тадзік, Чэся, Броня, Эдзька, Генюсь...
Праўда, калі зазірнуць у пашпарты аднавяскоўцаў, то Манік стане Мар’янам, Рэнечка — Рэгінай, Болік — Баляславам, Веся — Вячаславай, Вэрця акажацца Веранікай, Генька ператворыцца ў Гертруду, Тадзік акажацца мужным Тадэвушам, Чэся — шляхетнай Чаславай, Броня — Браніславай, Эдзька — Эдуардам, а яго брат Генюсь — Генадзем.
Самы вялікі сюрпрыз чакае таго, хто адкрые пашпарт Ванькі. Не, афіцыйна яго завуць не Іван і ня Ян, а... Зютак. Але добразычлівы, гатовы дапамагчы суседзям Ванька гэтае імя настолькі ненавідзіць, што можа кінуцца з кулакамі на таго, хто назаве яго Зюткам.
Марына Весялуха
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
