“Звязда”, 1964 год:
“Калгас імя 18 партз’езда Талачынскага раёна хутка ідзе ўгору. Павялічваюцца грашовыя даходы арцелі, натуральна, больш высокай становіцца аплата працы. Сёлета толькі авансам на працадзень выдадзена па 1,5 кілаграма збожжа, 3 кілаграмы бульбы і 60 капеек… Заможна і культурна жывуць хлебаробы. У дамах добрая мэбля, радыёпрыёмнікі, у многіх ёсць тэлевізары. Для задавальнення бытавых паслуг калгаснікаў ёсьць 4 магазіны, фельчарска-акушэрскі пункт, паштовае аддзяленне. У кожнай брыгадзе ёсць клубы і бібліятэкі. Заканчваецца будаўніцтва Палаца культуры”.
“Вечерний Минск”, 1984 год. Рэжысэр Аляксандар Карпаў з нагоды 60-годзьдзя беларускага кіно:
“Нацыянальнае заўсёды судакранаецца з інтэрнацыянальным. Акумулюючы ў сабе тое, што характэрна для аднаго народу, яно закранае і выражае агульначалавечыя праблемы. Паказ сродкамі кіно духу народу, ягоных звычаяў, рысаў характару і зьяўляецца вылучальнай нацыянальнай асаблівасьцю… Беларускі кінэматограф разьвіваецца ў пастаянным узаемадзеяньні з усім шматнацыянальным мастацтвам братніх рэспублік. І нашыя посьпехі — плён гэтага супрацоўніцтва”.
“Магілёўскія ведамасьці”, 1994 год. Старшыня Магілёўскага аблсавету Мікалай Грынёў:
“Думаю, мы прыйдзем да сыстэмы ўлады, якая існуе ў большасьці цывілізаваных дзяржаваў. Мэра і губэрнатараў выбірае ўсё насельніцтва, і ад яго яны залежаць у большай ступені, чым ад прэзыдэнта ці канцлера. А пакуль… У часы Гарбачова кадры надзвычай разбэсьціліся”.
“Калгас імя 18 партз’езда Талачынскага раёна хутка ідзе ўгору. Павялічваюцца грашовыя даходы арцелі, натуральна, больш высокай становіцца аплата працы. Сёлета толькі авансам на працадзень выдадзена па 1,5 кілаграма збожжа, 3 кілаграмы бульбы і 60 капеек… Заможна і культурна жывуць хлебаробы. У дамах добрая мэбля, радыёпрыёмнікі, у многіх ёсць тэлевізары. Для задавальнення бытавых паслуг калгаснікаў ёсьць 4 магазіны, фельчарска-акушэрскі пункт, паштовае аддзяленне. У кожнай брыгадзе ёсць клубы і бібліятэкі. Заканчваецца будаўніцтва Палаца культуры”.
“Вечерний Минск”, 1984 год. Рэжысэр Аляксандар Карпаў з нагоды 60-годзьдзя беларускага кіно:
“Нацыянальнае заўсёды судакранаецца з інтэрнацыянальным. Акумулюючы ў сабе тое, што характэрна для аднаго народу, яно закранае і выражае агульначалавечыя праблемы. Паказ сродкамі кіно духу народу, ягоных звычаяў, рысаў характару і зьяўляецца вылучальнай нацыянальнай асаблівасьцю… Беларускі кінэматограф разьвіваецца ў пастаянным узаемадзеяньні з усім шматнацыянальным мастацтвам братніх рэспублік. І нашыя посьпехі — плён гэтага супрацоўніцтва”.
“Магілёўскія ведамасьці”, 1994 год. Старшыня Магілёўскага аблсавету Мікалай Грынёў:
“Думаю, мы прыйдзем да сыстэмы ўлады, якая існуе ў большасьці цывілізаваных дзяржаваў. Мэра і губэрнатараў выбірае ўсё насельніцтва, і ад яго яны залежаць у большай ступені, чым ад прэзыдэнта ці канцлера. А пакуль… У часы Гарбачова кадры надзвычай разбэсьціліся”.
