Зямля – гэта тое, што ў нас пад нагамі і тое, што мы маглі б
бачыць з космасу. Зямля дзеліцца на тэрыторыі, пляцоўкі, надзелы.
Але застаецца адзінай і непадзельнай.
Зямля заўсёды сырая, але, часам, гарыць пад нагамі ў акупантаў.
Зямля – тое, што нас носіць пры жыцьці, і тое, куды мы кладземся
пасьля сьмерці.
Зямля вельмі старая. Яна старэйшая ня толькі за асобнага чалавека,
але і за ўсё чалавецтва. Калісьці праз мільёны, мільярды гадоў яна астыне,
і тады чалавецтва будзе вымушанае шукаць сабе новую зямлю. Пра гэта
будуць складацца легенды, міты, пісацца раманы і паэмы.
І магчыма тады адзін з гісторыкаў, які будзе займацца далёкім і дзіўным
ХХ стагодзьдзем, прыгадае паэму Якуба Коласа “Новая Зямля”. І хаця
шмат што з дэкарацыяў эпохі будзе ўжо незразумелым, шмат якія дэталі прыйдзецца
тлумачыць у камэнтарах дробным шрыфтам, сама гісторыя пра пошукі кавалка
сваёй зямліцы застанецца блізкай і актуальнай.
Бо і тая зямля, што ў нас пад нагамі, і тая, што абарочваецца
вакол сонца, адная і тая ж зямля.
Ігар Бабкоў
Самае папулярнае
1