"Грады великие и стены высокие даже до небеси и сыны Енаковы видели
есмо тамъ з роду волотовъ", -- пісаў Скарына ў адным са сваіх перакладаў.
Волат Адраджэньня. Волат нашай культуры. Волат
духу. У нашай мове гэтае слова ўжываецца вылучна ў высокім стылі,
але, паводле фальклёру, не заўсёды ў станоўчым значэньні. Нярэдка
героі легендаў ці казак процістаяць Волатам і тады ўзьнікае антаганізм
Волат - Асілак, дзе апошні ніколі не бывае адмоўным. Гэта
можна прасачыць і на глебе паходжаньня двух словаў. Калі Волат
у шмат якіх дасьледнікаў лічыцца запазычаньнем, то Асілак - пераважна -
словам адвеку нашым.
Прысутнасьць Волатаў у вуснай народнай творчасьці можа паказваць
на тое, што яны ў свой час адыгралі заўважную ролю ў гісторыі Беларускай
зямлі. Больш таго, яны пакінулі па сабе матэрыяльныя сьведчаньні
свайго йснаваньня - курганы-валатоўкі, якія часам утвараюць цэлыя
могільнікі - ад двух да 20-30 і больш капцоў. Волаты, Волатава,
Валатоўшчына, Валатоўкі, Волатава магіла - назвы населеных
пунктаў. Міхал Валатоўскі - Беларускі этнограф і краязнаўца
другой паловы XIX стагодзьдзя, які вывучаў Палесьсе.
У сёньняшнім Беларускім жыцьці словы Волат і Асілак - сынонімы,
да якіх можна дадаць: сілач, магут, здаравяк, здаравіла, здаравец, атлет
і вядома ж, стылёва зьніжанае, пераноснае - бугай.
Усе яны прайграюць Волату і Асілку ў адным: яны характарызуюць
чалавека толькі зь фізычнага боку. Волат, Асілак і, хіба,
магут - цэлая жыцьцёвая філязофія. Ніхто зь іх не асацыюецца з грузчыкам.
Нікога нельга ўявіць удзельнікам п'янай бойкі. Яны чыстыя, незаплямленыя.
Яны - героі. Яны - жыцьцёва значныя адзінкі, якіх так не хапае сучаснай
Беларусі.
Сяржук Сокалаў-Воюш
Самае папулярнае
1