Адвакат Міхаіл Хоміч паведаміў: яму стала вядома, што Сяргей Скрабец рыхтуецца ўзнавіць галадоўку:
(Хоміч: ) “Зь сёняшняга дня ён зноў пойдзе шляхам галаданьня...”
Аднак пацьвердзіць факт аднаўленьня галадоўкі адвакат ня можа, паколькі апошні раз бачыў арыштаванага ў чацьвер, 7 ліпеня.
Таксама Міхаіл Хоміч сказаў, што Сяргей Скрабец падчас допыту, які праводзіў сьледчы Вячаслаў Цераховіч, катэгарычна адмовіўся даваць любыя паказаньні. Экс-парлямэнтар па-ранейшаму лічыць сваю справу выключна палітычнай:
(Хоміч: ) “Сказаў, што, калі ня будзе зьменена мера стрыманьня, дык ён будзе аднаўляць галадоўку. Ніякіх паказаньняў даваць ня будзе”.
Сяргей Скрабец ужо двойчы афіцыйна зьвяртаўся ў праваахоўныя органы з патрабаваньнем зьмяніць меру стрыманьня. Аднак спачатку пракуратура Берасьцейскай вобласьці (у чэрвені), а затым і суд Цэнтральнага раёну Менску (у ліпені) адмовіліся вызваліць яго пад падпіску пра нявыезд. Таму былы кіраўнік дэпутацкай групы “Рэспубліка” ў Палаце прадстаўнікоў папярэдняга скліканьня працягвае заставацца пад арыштам ў Берасьці, дзе ён правёў 40-дзённую галадоўку пратэсту.
Жонка Сяргея Скрабца Аляксандра пасьля размовы са сьледчым Цераховічам паведаміла, што бліжэйшым часам пераводзіць яе мужа ў Менск не зьбіраюцца:
(Скрабец: ) “Ён сказаў, што на гэтым тыдні і на наступным Сяргея, мабыць, зь Берасьця не забяруць. Матывацыя такая — сьледзтву патрэбна займацца і першай часткай, і другой. І таму сьледзтва выбірае той варыянт, які найбольш зручны для яго”.
8 ліпеня малодшы брат Сяргея Скрабца Аляксандар атрымаў ліст з-за кратаў. Аляксандар вельмі занепакоены здароўем брата:
(Скрабец: ) “Ён піша, што пасьля 40 дзён галадоўкі яшчэ тры дні галадаваў на сухую, нават без вады. Я ведаю, што яшчэ можна казаць пра нейкую карысьць для здароўя пасьля двух тыдняў лекавага галадаваньня, дык пра 40 дзён такога сказаць нельга. А па-другое, пра што наагул казаць, калі чалавек галадуе на сухую. Гэта проста шкода здароўю”.
У гэтым лісьце Сяргей Скрабец распавядае таксама пра суседзяў, зь якімі знаходзіцца ў адной камэры. Сярод іх, дарэчы, адзін віетнамец, а таксама падпалкоўнік-дэсантнік, капітан-праваахоўнік і старшы лейтэнант-памежнік.
(Хоміч: ) “Зь сёняшняга дня ён зноў пойдзе шляхам галаданьня...”
Аднак пацьвердзіць факт аднаўленьня галадоўкі адвакат ня можа, паколькі апошні раз бачыў арыштаванага ў чацьвер, 7 ліпеня.
Таксама Міхаіл Хоміч сказаў, што Сяргей Скрабец падчас допыту, які праводзіў сьледчы Вячаслаў Цераховіч, катэгарычна адмовіўся даваць любыя паказаньні. Экс-парлямэнтар па-ранейшаму лічыць сваю справу выключна палітычнай:
(Хоміч: ) “Сказаў, што, калі ня будзе зьменена мера стрыманьня, дык ён будзе аднаўляць галадоўку. Ніякіх паказаньняў даваць ня будзе”.
Сяргей Скрабец ужо двойчы афіцыйна зьвяртаўся ў праваахоўныя органы з патрабаваньнем зьмяніць меру стрыманьня. Аднак спачатку пракуратура Берасьцейскай вобласьці (у чэрвені), а затым і суд Цэнтральнага раёну Менску (у ліпені) адмовіліся вызваліць яго пад падпіску пра нявыезд. Таму былы кіраўнік дэпутацкай групы “Рэспубліка” ў Палаце прадстаўнікоў папярэдняга скліканьня працягвае заставацца пад арыштам ў Берасьці, дзе ён правёў 40-дзённую галадоўку пратэсту.
Жонка Сяргея Скрабца Аляксандра пасьля размовы са сьледчым Цераховічам паведаміла, што бліжэйшым часам пераводзіць яе мужа ў Менск не зьбіраюцца:
(Скрабец: ) “Ён сказаў, што на гэтым тыдні і на наступным Сяргея, мабыць, зь Берасьця не забяруць. Матывацыя такая — сьледзтву патрэбна займацца і першай часткай, і другой. І таму сьледзтва выбірае той варыянт, які найбольш зручны для яго”.
8 ліпеня малодшы брат Сяргея Скрабца Аляксандар атрымаў ліст з-за кратаў. Аляксандар вельмі занепакоены здароўем брата:
(Скрабец: ) “Ён піша, што пасьля 40 дзён галадоўкі яшчэ тры дні галадаваў на сухую, нават без вады. Я ведаю, што яшчэ можна казаць пра нейкую карысьць для здароўя пасьля двух тыдняў лекавага галадаваньня, дык пра 40 дзён такога сказаць нельга. А па-другое, пра што наагул казаць, калі чалавек галадуе на сухую. Гэта проста шкода здароўю”.
У гэтым лісьце Сяргей Скрабец распавядае таксама пра суседзяў, зь якімі знаходзіцца ў адной камэры. Сярод іх, дарэчы, адзін віетнамец, а таксама падпалкоўнік-дэсантнік, капітан-праваахоўнік і старшы лейтэнант-памежнік.