— На форуме дэмакратычных сілаў, які прайшоў тут жа, у Бэрліне, тыдзень таму, гучала крытыка вас і вашай каманды. Якой вам бачыцца мэта гэта форуму і ці дасягнутая яна? Як бы вы адказалі на крытыку?
— Я разумею, што ёсьць людзі, не задаволеныя нашай працай, але ж у нас адна мэта. Ведаеце, я там пачула, што мы, я і офіс, робім недастаткова. Можа, і так. Але ці магчыма рабіць дастаткова? Робім, што можам. І вы рабіце. Таксама пачула, што Ціханоўская, маўляў, павінна перадаць уладу. Ведаеце, мне «ўлада» не патрэбна. Мне важна дарабіць тое, што пачалі: вызваліць людзей і давесьці краіну да свабодных выбараў. Ад таго, што мы папрызначаем адно аднаго на розныя пасады, перамены не настануць. Трэба цярпліва працаваць, шукаць, што аб’ядноўвае, не даваць крыўдам кіраваць намі.
— Ваш візыт у Нямеччыну быў прысьвечаны ня толькі мэмарыяльным мерапрыемствам, гэта і палітычны візыт. Раскажыце пра яго вынікі.
— У Нямеччыне зараз абмяркоўваюць стратэгію па Ўкраіне, дык для мяне важна было дабіцца, каб за Ўкраінай не згубілася Беларусь. Мы стаім перад пагрозай страты незалежнасьці, і ў Бэрліне мяне пачулі. Мы дамовіліся, што ў G-7 падымуць пытаньне Беларусі, будзе заява з пазыцыяй. Рыхтуемся да Генасамблеі ААН і плянуем слуханьні аб Беларусі «на палях». Важна, што Нямеччына не прызнае Лукашэнку прэзыдэнтам, і падчас сустрэч гэта прагучала досыць выразна. Я падзякавала за падтрымку плятформы для збору доказаў злачынстваў рэжыму. Спадзяёмся, што ўдасца зрушыць зь месца справы ва ўнівэрсальнай юрысдыкцыі. Падзякавала за мабільны шпіталь, які мы перадалі беларускім мэдыкам ва Ўкраіну; магчыма, будзе больш дапамогі мэдыкам. Мы дамовіліся, што Нямеччына здыме абмежаваньні на выдачу візаў у Менску: сапраўды Нямеччына сярод лідэраў у візах. Мне ня трэба было тлумачыць, што рэжым і народ — розныя рэчы. Усе вялікія СМІ пішуць пра Беларусь.
— Вы сустракаліся з Ангелай Мэркель. Ці будзе сустрэча зь цяперашнім канцлерам Оляфам Шольцам? Наколькі ва ўмовах вайны тэма Беларусі актуальная для нямецкіх палітыкаў?
— Я сустракалася з Оляфам Шольцам мінімум двойчы, але да таго, як ён афіцыйна заступіў на пасаду. У нас добрыя адносіны: зь ім і ягоным кабінэтам. 21 ліпеня я сустрэлася з кіраўніком ягонай адміністрацыі, мы размаўлялі паўтары гадзіны. Шмат увагі прысьвяцілі палітвязьням, супольным дзеяньням у міжнародных арганізацыям, абмеркавалі сцэнары разьвіцьця падзеяў у выпадку ўступленьня беларускіх войскаў ва Ўкраіну. Беларусь зараз найперш цікавая ў кантэксьце вайны з Украінай; тут разумеюць, што, калі б не Лукашэнка, магчыма, і вайны не было б. Цікава, што ўрадавая кааліцыя і апазыцыя ў нейкай ступені спаборнічаюць у пытаньнях Беларусі: хто больш робіць. Вялікую справу робіць беларуская дыяспара, арганізацыя «Разам» не дае Беларусі пакінуць парадак дня.
