Лінкі ўнівэрсальнага доступу

ЯКІЯ СЬВЯТЫ АДЗНАЧАЮЦЬ ЖАНЧЫНЫ Ў БЕЛАРУСКІХ ТУРМАХ?


Казімер Яноўскі, Гомель

Жанчын за кратамі наогул цяжка бачыць, а тым больш жанчын зь дзецьмі. Натальля з Бабруйску трапіла другі раз у калёнію цяжарнай. Атрымала шасьцігадовы тэрмін зьняволеньня зь сяброўкаю і мужам за крадзеж. Мужа Валянціна накіравалі ў Мазыр, а іх абедзьвюх — у гомельскую калёнію. Тут і нарадзіла дачку, і гэта было самым вялікі сьвятам:

(Натальля: ) “Самы радасны дзень у мяне быў, калі я нарадзіла Аліну. Вельмі была задаволеная тым, што ў мяне нарадзілася дачка, у 2000 годзе першая дачка ў мяне памерла. Вось гэтае нараджэньне мне было сьвятам, сапраўдным сьвятам. Я яшчэ ня пасьпела прыехаць з раддому, а ў мяне ўжо віншавальная паштоўка на тумбачцы стаяла. У мяне ёсьць сяброўка Ала, яна напісала Валіку ў калёніі, што я ў раддоме, і ён мяне павіншаваў”.

Яшчэ адным сьвятам асуджаная Натальля лічыць хрышчэньне дачкі Аліны:

(Натальля: ) “Дачку пахрысьціла — сьвята было. Бацюшка прыйшоў. Сяброўку-цыганку, таксама асуджаную, я запісала кумою. Кума трымала дачку, яе пахрысьцілі, запісалі. Дачцы падарунак кума паднесла — цацку сама пашыла”.

Дзяцей мацяркі ў турэмным дзіцячым доме бачаць тры разы на дзень: раніцаю гадзіну, у абед паўтары гадзіны і гадзіну ўвечары. Астатні час жанчыны знаходзяцца на працы альбо ў атрадзе.

Яшчэ ў адной асуджанай за крадзеж, спадарыні Лілі са Сьветлагорску, дарэчы, маці чатырох сыноў і пятай дачкі, што нарадзілася ў турме, пытаюся пра стаўленьне да нараджэньння немаўлят у няволі:

(Ліля: ) “Гэта ляжыць на душы каменем, што дзіця пачынае з гэтага. Гэта цяжэй за ўсё. Надзея на тое, што маленькая дачка нічога не разумее, дзе яна, што зь ёю”.

(Карэспандэнт: ) “Дачка вырасьце. Ці будзеце ёй распавядаць пра абставіны яе нараджэньня?”
(Ліля: ) “Так! Але пасьля гадоў 13–14, калі яна крыху падрасьце”.

У тым, што шмат жанчын знаходзяцца у турме, самі жанчыны найбольш вінавацяць мужчынаў і нярэдка міліцыю. Распавядае асуджаная Вольга, якая са сваіх амаль пяцідзесяці гадоў дваццаць два правяла ў турме:

(Вольга: ) “Сама міліцыя штурхае многіх, каб мы назад сюды вярнуліся. Ну, нават тым, што калі хто-небудзь пасядзеў за крадзеж, яны ўсё да іх прыяжджаюць. Я сваіх тэрмінаў за крадзеж не сядзела, я за хуліганства, але і да мяне прыяжджалі. Мне штраф далі, але я вымушаная была схапіць міліцыянта і сказаць: “Калі вы яшчэ да мяне прыедзеце, я вас засяку сякераю. Кажу: вы мне надакучылі. Дзе які крадзеж, вы ўсё да мяне”. Нават у мяне быў выпадак на Магілёўшчыне — я была найлепшай даяркай. Нам дзьвюм даяркам падарылі дываны. Я за свой уласны дыван адседзела ў міліцыі трое сутак: яны абвінавачвалі, што ў мяне скрадзены дыван на сьцяне вісіць. Мне трэба было даказваць, што гэта мой дыван, што гэта падарунак ад калгасу”.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG