Беларускі пісьменьнік Віктар Марціновіч анансаваў пачатак здымак кароткамэтражнага мастацкага фільму паводле ягонага раману «Возера радасьці» на наступным тыдні. Рэжысэр — беларус Аляксей Палуян, які стала жыве і працуе ў Нямеччыне.
Кароткамэтражка раскажа толькі частку гісторыі з «Возера радасьці» — тую, што пра дзяцінства галоўнай гераіні Ясі. Дзеяньне перанесенае ў «чароўную беларускую вёсачку». Сцэнар узгоднены зь пісьменьнікам і не даслоўна пераказвае раман.
«Я бачыў, што некалькі новых для раману эпізодаў у фільме ёсьць, і гэта мяне ўсьцешыла, — кажа Свабодзе Марціновіч. — Мне здаецца, што спэцыфіка кіно і тэатру палягае ў тым, што стоадсоткавых супадзеньняў [зь першакрыніцай] не бывае ніколі. Таму я супакойна да гэтага стаўлюся.
Цяпер шмат кажуць пра „нямецкую школу“, „новую нямецкую вобразнасьць“ — дык усе мае любімыя фільмы апошніх 10 гадоў зьнятыя ў Нямеччыне.Віктар Марціновіч
Я праглядзеў Аляксеевы працы, што можна знайсьці ў вольным доступе, і ён сам дасылаў мне свае фільмы. Мне вельмі спадабалася, падалося нечым дасканалым. Цяпер шмат кажуць пра „нямецкую школу“, „новую нямецкую вобразнасьць“ — дык усе мае любімыя фільмы апошніх 10 гадоў зьнятыя ў Нямеччыне. Таму я спадзяюся, што Аляксееў талент у сукупнасьці зь нямецкай традыцыяй дасьць плён».
Марціновіч спадзяецца, што стужка будзе ня толькі фэстывальнай, але і трапіць у беларускі кінапракат:
«У мяне ёсьць мара, мы з Аляксеем гэтую мару папярэдне абмеркавалі. Я б хацеў дамовіцца аб пракаце гэтага фільму ў Беларусі пасьля фэстывальнага пракату. І шанцы для гэтага ёсьць. Я хацеў бы пабачыць яго ў менскіх кінатэатрах, паназіраць, як рэагуе публіка на яго. Але, безумоўна, Аляксей галоўны ў стужцы і мой голас тут не вырашальны».
Адну з роляў у фільме выканае сам Віктар Марціновіч, але якую — пакуль сакрэт. На здымачную пляцоўку яго запрасілі на 16 кастрычніка.
Тым часам п’еса Марціновіча «Кар’ера доктара Раўса» пра Францішака Скарыну цяпер пасьпяхова ідзе ў Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі, на спэктакаль 13 кастрычніка квіткі ўжо не прадаюцца, на 19 кастрычніка ўжо раскуплена больш за палову месцаў.
Кнігі Марціновіча часта трапляюць у сьпісы самых прадаваных сярод беларускай літаратуры, перакладаюцца на замежныя мовы, але пісьменьніку, як ён кажа, «няма чым ганарыцца» ў беларускіх літаратурных узнагародах. «Возера радасьці» было ў лонг-лісьце беларускай «Кніга году», двойчы трапляла ў лонг-лісты расейкіх прэміяў. Марціновіч зьвязваў тое, што яго кнігі рэдка заўважаюць на радзіме, бо ён «па-за тусоўкай». Апошняя беларуская прэмія Марціновіча — «Дэбют» 2012 году за раман «Сьцюдзёны вырай». Таксама ў траўні Віктар Марціновіч атрымаў 1 месца ў катэгорыі «Аналітычныя жанры» прэміі «Вольнае слова» за публікацыю «Кароткі курс таталітарнай лінгвістыкі» ў нямецкай газэце Die Zeit.
