“У 1991 годзе падчас путчу ГКЧП мае падначаленыя былі гатовая выехаць ў любую кропку Саюзу для выкананьня любога заданьня. Іх адпаведна падрыхтавалі”, – згадаў Уладзімір Барадач. Але той час мінуў і цяпер масавага сьляпога выкананьня злачынных загадаў Уладзімір Барадач не чакае. Вось як ён адказаў на пытаньне, якая частка вайскоўцаў гатовая на загад камандзіраў падняць зброю супроць мірных людзей.
(Барадач: ) “Частка гатовыя, 10 адсоткаў, я б сказаў нават 5 адсоткаў. Астатнія, магчыма, хто і стрэліць раз, але … Справа ў тым, як прадставіць тых, хто пратэстуе. Іх можна прадставіць як бандытаў, як экстрэмістаў. У бандытаў страляць будуць. А робіцца гэта проста – з натоўпу робіцца стрэл у вайскоўцаў і пайшло… Але ў выпадку, калі адбываецца маніфэстацыя, ідуць працоўныя і забурэньняў няма, вайскоўцам не пагражаюць, тады іншая рэч. Па-першае, цяжка і атрымаць такі загад, і незразумела, хто яго будзе перадаваць. Бо там жа дастаткова цьвярозых разумных афіцэраў, яны ж апошнімі будуць перадаваць загад.”
(Барадач: ) “Частка гатовыя, 10 адсоткаў, я б сказаў нават 5 адсоткаў. Астатнія, магчыма, хто і стрэліць раз, але … Справа ў тым, як прадставіць тых, хто пратэстуе. Іх можна прадставіць як бандытаў, як экстрэмістаў. У бандытаў страляць будуць. А робіцца гэта проста – з натоўпу робіцца стрэл у вайскоўцаў і пайшло… Але ў выпадку, калі адбываецца маніфэстацыя, ідуць працоўныя і забурэньняў няма, вайскоўцам не пагражаюць, тады іншая рэч. Па-першае, цяжка і атрымаць такі загад, і незразумела, хто яго будзе перадаваць. Бо там жа дастаткова цьвярозых разумных афіцэраў, яны ж апошнімі будуць перадаваць загад.”
