«Сытуацыя тупіковая. Трэба заключаць мір. Але ў армянскім грамадзтве вельмі моцны пратэст супраць гэтага. Ніхто нікога не здае, а Азэрбайджан выкарыстоўвае слабасьць іншых бакоў для таго, каб праціскаць гэты мір. І калі б Расея магла, яна б умяшалася, але яе магчымасьці, інструмэнты ўплыву, сілавы патэнцыял на Паўднёвым Каўказе вельмі моцна зьнясіленыя. І яны разумеюць гэта. Тут няма дамоўленасьцяў за сьпінаю Армэніі. Ёсьць найскладанейшая сытуацыя з армянскім грамадзтвам і з сытуацыяй бясьпекі на Паўднёвым Каўказе», — лічыць экспэрт.
Цяперашнія падзеі, на думку Сяргея Данілава, паказваюць, што Расея ў вачах многіх будзе выглядаць як «слабы партнэр».
«Тыя, хто застаецца ў яе ў партнэрах, — будуць выкарыстоўваць гэта для атрыманьня эканамічнай выгады, ня будуць разьлічваць на яе сілавы рэсурс, будуць шукаць іншых партнэраў у галіне бясьпекі. Візыт Сі Цзіньпіна ў Казахстан — гэта характэрная рыса цяперашняй сытуацыі. І Расея будзе разглядацца як краіна, зь якой можна атрымаць вялікія дывідэнды на фоне яе слабасьці».
Ерэван, на думку Данілава, у пошуку новых саюзьнікаў паспрабуе выкарыстаць, у прыватнасьці, сувязі дыяспараў і ў Францыі, і ў Злучаных Штатах. Армянская дыяспара — таксама важны рэсурс з электаральнага і з лабісцкага пункту гледжаньня, лічыць экспэрт.
Тэрытарыяльная спрэчка паміж Армэніяй і Азэрбайджанам наконт Нагорнага Карабаху доўжыцца з канца 1980-х гадоў. Населеная ў асноўным этнічнымі армянамі Нагорна-Карабаская аўтаномная вобласьць пры падтрымцы Армэніі заявіла аб выхадзе з Азэрбайджанскай ССР, а ў верасьні 1991 году абвясьціла аб стварэньні «Нагорна-Карабаскай рэспублікі».
За пэрыяд збройнага канфлікту 1988–1994 гадоў у сэпаратысцкім рэгіёне загінулі 30 тысяч чалавек. Нагорны Карабах і некалькі прылеглых да яго раёнаў Азэрбайджану перайшлі пад фактычны кантроль Узброеных сіл Армэніі. У выніку сотні тысяч чалавек, у асноўным этнічныя азэрбайджанцы, сталі ўцекачамі і вымушанымі перасяленцамі.
Пасьля чарговага абвастрэньня сытуацыі ў канцы верасьня 2020 году Азэрбайджан вярнуў пад свой кантроль раёны вакол Нагорнага Карабаху і ўзяў старажытны і сымбалічна значны горад Шушу. На наступны дзень пасьля ўзяцьця Шушы прэмʼер-міністар Армэніі Нікол Пашыньян, прэзыдэнт Азэрбайджану Ільхам Аліеў і прэзыдэнт Расеі Ўладзімір Пуцін падпісалі мірнае пагадненьне аб спыненьні вайны ў рэгіёне.
Паводле дамовы за Армэніяй і Азэрбайджанам замацаваныя тэрыторыі, на якіх знаходзіліся войскі на момант падпісаньня дакумэнту. Уздоўж лініі судакрананьня разьмешчана міратворчая місія Расеі.
