«Добрага здароўя, абаронцы Айчыны. Мой зварот да вас. Гвардыі падпалкоўнік запасу Сахашчык Валеры Сьцяпанавіч. Называюся, бо звольніўся даволі даўно. Хтосьці зь цяперашніх дэсантнікаў можа мяне і ня ведаць, аднак, я думаю, усё чулі пра іспыты пад назвай „чорны арол“. Цяперашняя адвага і майстэрства пайшлі якраз адтуль. Ну і яшчэ пра тое, што калісьці 38-я Берасьцейская дэсантная брыгада кожную раніцу бегала „дзясятку“ і ў поўным складзе купалася ў возеры круглы год. Ну я якраз той камбрыг, які 4 гады бегаў наперадзе брыгады і першым скакаў у палонку. Я — „чорны арол“ нумар адзін», — сказаў Сахашчык.
У звароце ён адзначае, што ўсе найважнейшыя рэчы ў жыцьці адбываюцца зазвычай экспромтам і нечакана. І немагчыма падрыхтавацца да таго, каб стаць героем. Сахашчык заклікае вайскоўцаў да «сапраўдных дзеяньняў».
«Проста ў жыцьці кожнага чалавека раптам узьнікае сытуацыя, у якой ён павінен зьдзейсьніць учынак тут і цяпер. І альбо ўвайсьці ў гісторыю, альбо пачакаць зручнейшага моманту. Праўда, лёс, як правіла, дае шанец зьдзейсьніць сапраўдны ўчынак толькі адзін раз...
Тыя, хто са мной сутыкаўся, не дадуць схлусіць: я быў адным з самых фанатычна адданых войскам афіцэрам, патрыётам сваёй Радзімы, для мяне ніколі не існавала нічога, акрамя службы. Я рашыўся запісаць першы ў сваім жыцьці зварот, бо ў лесе на мяжы з Украінай сядзяць мае суайчыньнікі, хлопцы ў сініх цяльняшках, такіх жа, як я ўсё жыцьцё насіў. І вельмі падобна, што ў найбліжэйшай будучыні ім трэба будзе прыняць удзел у вельмі дрэннай справе, якая можа мець катастрафічныя наступствы для нашай краіны і канчаткова пахаваць славу і традыцыі войскаў, здабытыя многімі пакаленьнямі дэсантнікаў. І, можа, ня ўсе вернуцца дадому жывымі», — сказаў ён.
«Расейцы проста сталі ахвярамі сваіх жа прапагандыстаў, якія паабяцалі, што народ Украіны сустрэне іх хлебам-сольлю як вызваліцеляў. Але вы ўжо ўсё ведаеце. Хоць вам і забараняюць мець смартфоны, але вы пакуль на радзіме, у кантакце з роднымі і сябрамі, і мелі час усё ацаніць і асэнсаваць», — гаворыць у звароце Валеры Сахашчык.
Напад Расеі на Ўкраіну
- А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
- Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам.
- Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы бамбяць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
- 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
- З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
- Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
- 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
- У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
- 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
- У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
- Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
- Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.
