Указ Уладзіміра Пуціна аб прызначэньні Міхаіла Бабіча афіцыйна апублікаваны на расейскім прававым партале. Бабіч таксама прызначаны адмысловым прадстаўніком па разьвіцьці гандлёва-эканамічнай супрацы зь Беларусьсю.
Аляксандар Сурыкаў асобным указам вызвалены з пасады амбасадара. Таксама зьменены пастаянны прадстаўнік Расеі пры статутных і іншых органах СНД у Менску — замест Андрэя Шведава пасаду заняў Андрэй Грозаў.
Аб прызначэньні было абвешчана пасьля больш як месяца чутак і на другі дзень пасьля сустрэчы Аляксандра Лукашэнкі з Пуціным у Сочы — пры тым, што Лукашэнка казаў, што едзе туды «адцягнуцца ад штодзённых, прэзыдэнцкіх праблемаў».
Праўда, ва ўказе Бабіч прызначаны амбасадарам у краіну, якой няма: у «Республику Белоруссию», хоць афіцыйная назва краіны на расейскай мове — Республика Беларусь.
У Міністэрстве замежных справаў Свабодзе пацьвердзілі, што на прызначэньне Бабіча быў дадзены агрэман беларускага боку.
Камэнтуючы прызначэньне Бабіча адначасова спэцыяльным прадстаўніком прэзыдэнта Расеі па разьвіцьці гандлёва-эканамічнай супрацы зь Беларусьсю, прэсавы сакратар МЗС Анатоль Глаз сказаў Свабодзе, што «гэта не зьяўляецца нечым экстраардынарным у сусьветнай практыцы, такія выпадкі бываюць». Ці былі такія прыклады ў беларускай дыпляматычнай гісторыі, прэс-сакратар паабяцаў высьветліць.
Міхаіл Бабіч займаў пасаду паўнамоцнага прадстаўніка прэзыдэнта РФ у Прыволскай фэдэральнай акрузе Бабіч з 15 сьнежня 2011 году. Ён кандыдат эканамічных навук, член партыі «Адзіная Расея». Быў старшынём ураду Чачэнскай Рэспублікі зь лістапада 2002 году па люты 2003-га.
Пасьля звальненьня амбасадара Расеі ва Ўкраіне ў ліпені 2016 году разглядалася пытаньне аб прызначэньні Бабіча на гэтую пасаду, але яго кандыдатуру не зацьвердзіў МЗС Украіны. Адна з прычынаў адмовы была ў тым, што як сябра Савету бясьпекі РФ Бабіч у 2014 годзе прымаў удзел у рашэньні ўвесьці ў Крым расейскіх вайскоўцаў.
Акрамя таго, украінскія палітолягі адзначалі, што Міхаіл Бабіч «раней быў вайсковым дэсантнікам, падчас чачэнскай вайны кіраваў урадам рэспублікі, працаваў у ФСБ».
Экспэрты ў Кіеве заяўлялі, што «Бабіч, біяграфія якога зьвязаная з савецкім КДБ і расейскай ФСБ», — «прафэсійны дывэрсант» і «клясычны кандыдат Крамля для ўзаемадзеяньня з сэпаратыстамі ў Данбасе дзеля арганізацыі сілавых апэрацый».
