Увагу на гэта зьвярнуў ваенны гісторык Юрый Пашалок, які разьмясьціў у сваім Фэйсбуку фатаграфію манумэнта і копію чарцяжоў.
Нямецкі аўтамат Хуга Шмайсэра StG 44, быў распрацаваны ў пачатку 40-х гадоў і стаў адным зь першых узораў сэрыйнага аўтаматычнага ўзбраеньня, які выкарыстоўвае так званы прамежкавы патрон — сярэдняе зьвяно паміж пісталетнымі і вінтовачнымі боепрыпасамі.
Па афіцыйных дадзеных, у 1943 годзе ў СССР пачалася распрацоўка ўласнай зброі пад прамежкавы патрон. Савецкія збройнікі, у прыватнасьці, вывучылі трафэйны прататып «Шмайсэра» і самазарадны амэрыканскі карабін M1, які пастаўляўся па Лэнд-лізу.
Аўтамат Калашнікава (АК-47) быў прыняты на ўзбраеньне ў 1949 годзе. Вонкава ён аддалена нагадвае StG 44, але мэханізмы, вузлы і боепрыпасы адрозьніваюцца. Нягледзячы на гэта, распаўсюджана меркаваньне, што савецкі канструктар «скраў» распрацоўку.
Помнік Міхаілу Калашнікаву быў усталяваны ў Маскве 19 верасьня. На цырымоніі адкрыцьця міністар культуры Расеі Уладзімір Мядзінскі назваў аўтамат Калашнікава «культурным брэндам Расеі».
