Лінкі ўнівэрсальнага доступу

У ТРАЎНІ Ў ПОЛЬШЧЫ ПАЧНЕЦЦА АГУЛЬНАНАЦЫЯНАЛЬНЫ ПЕРАПІС НАСЕЛЬНІЦТВА


Аляксей Дзікавіцкі, Варшава

Сёлетні перапіс ад папярэдняга розьніцца тым, што ў анкеце зьявілася новае пытаньне – нацыянальнасьць. Прадстаўнікі беларускай нацыянальнай меншасьці выступаюць супраць навіны. А дзяржаўныя чыноўнікі запэўніваюць, што гэта толькі дапаможа меншасьцям атрымаць дапамогу па далучэньні Польшчы да Эўрапэйскага Зьвязу.

Прадстаўнікі беларускай, украінскай і татарскай нацыянальных меншасьцяў у Польшчы заявілі напярэдадні, што ў перапісе пытаньне пра нацыянальнасьць ня ёсьць неабходным, а можа толькі стаць крыніцай канфліктаў ды дадаць праблемаў грамадзянам Польшчы няпольскага паходжаньня, прыкладам, у дзяржаўных установах.

Праціўнікі пытаньня пра нацыянальнасьць таксама лічаць, што вынікі перапісу ня будуць адлюстроўваць сапраўднай колькасьці прадстаўнікоў той ці іншай нацыянальнай меншасьці, бо многія пабаяцца магчымых клопатаў і перапісчыкам назавуцца палякамі.

Аднак дзяржаўныя чыноўнікі заяўляюць, што нацыянальным меншасьцям няма чаго баяцца наступнага перапісу, а пытаньне пра нацыянальнасьць толькі дапаможа выпрацаваць новыя, сучасныя падыходы да працы з меншасьцямі на ўсіх узроўнях.

“Ня бойцеся перапісу. Ён дапаможа стварыць належную базу зьвестак пра нацыянальныя меншасьці. Гэтая база дапаможа польскаму ўраду выпрацаваць адпаведную пазыцыю ў часе перамоваў з Эўразьвязам у справе аховы нацыянальных меншасьцяў”, – заявіў напярэдадні ў часе сустрэчы з прадстаўнікамі нацыянальных меншасьцяў міністар унутраных справаў і адміністрацыі Польшчы Кшыштаф Янік.

Прадстаўнікі польскіх статыстычных службаў нагадваюць, што пытаньне пра нацыянальную прыналежнасьць мае выключна дэкляратыўны характар – на яго можна не адказваць.

Аднак, як паведаміў Радыё Свабода старшыня Зьвязу беларусаў Польшчы Яўген Вапа, засьцярогі нацыянальных меншасьцяў маюць падставы. Найперш яны зьвязаныя з магчымай дыскрымінацыяй на рынку працы, а таксама гісторыяй міжваенных і паваенных польска-беларускіх стасункаў на Беласточчыне. А выпадкі дыскрымінацыі, паводле спадара Вапы, на жаль, ёсьць.

Спадар Вапа мяркуе таксама, што нягледзячы на пратэсты, пытаньне пра нацыянальнасьць у блянках агульнапольскага перапісу застанецца. Ніякай інфармацыі пра магчымыя зьмены няма і з боку польскіх ўладаў.

Варта адзначыць, што цяпер у Польшчы жывуць больш за паўтара мільёна прадстаўнікоў нацыянальных меншасьцяў, сярод якіх, паводле розных падлікаў, ад 200 да 300 тысяч – беларусы. Гэтыя агульнапрынятыя ў Польшчы лічбы падаюцца на падставе дасьледаваньняў гісторыкаў, ацэнак дзеячоў арганізацыяў нацыянальных меншасьцяў, а таксама зьвестак праваслаўнай царквы ў Польшчы, бо пераважная большасьць беларусаў –праваслаўныя.

Апошні перапіс насельніцтва ў Польшчы, у часе якога ставілася пытаньне аб нацыянальнасьці, праходзіў больш як паўстагодзьдзя таму. Аднак ягоныя вынікі, што да колькасьці грамадзянаў няпольскага паходжаньня, паводле прадстаўнікоў нацыянальных меншасьцяў, ня можна лічыць за сапраўдныя.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG