У нас шырока хадзілі і „ўнівэрсальныя“ антысавецкія показкі — безь відавочна тутэйшага характару. Хаця, магчыма, некаторыя зь іх нарадзіліся ў Беларусі.
Настаўніца пытае ў дзетдомаўца:
— Хто твой бацька?:
— Сталін.
— А хто твая маці? — пытае далей настаўніца.
— Наша Савецкая Родзіна, — адказвае дзетдомавец.
— Скажы, а кім ты хочаш быць?
— Сіратою.
Показка вядомая амаль ва ўсім былым „сацыялістычным лягеры“, але Андрэй Караленка настойвае, што яна зьявілася найперш у вёсцы Канюхі Капыльскага р-ну.
Пытаюцца ў аднаго, дзе ён хоча быць пахаваны. Той кажа, што побач з таварышам Сталіным.
— Дык ён жа яшчэ не памёр.
— Нічога, я пачакаю.
— Ты, кажуць, уступіў у кампартыю?
— Ой, дзе, няўжо?!
Галіна Руднік пра показкі ў доме кампазытара Міколы Шчаглова-Куліковіча, асобы апавядальнікаў якіх высьвятляў НКВД. Менск
Рабіновіч падыходзіць да Маўзалею і просіць даць крыху грошай. Вартавы:
— Вы што, звар’яцелі? Уладзімір Ільліч даўно памёр.
Рабіновіч:
— У вас так заўсёды: калі камуністам трэба, то Ленін вечна жывы, а калі бедны габрэй просіць памагчы, то Ленін ужо памёр!
Паводле пратаколу, які адшукаў Уладзіслаў Ахроменка ў архівах НКВД УССР (Архіў СБ Украіны ў Чарнігаўскай вобласьці, архіўная справа П-14753). За анэкдот быў адпраўлены ў лягер Марк Эткінд з Гомля.
Загадка:
— Адны сядзяць, а іншыя трасуцца й чакаюць на сваю чаргу сесьці.
— ?!
— Пасажыры трамвайнага вагону!
Паводле лягерных успамінаў Аўгена Калубовіча. За гэтую загадку на Кастрычніцкім банкеце ў трамвайным парку быў асуджаны Кавалёў, трамвайны кандуктар. Віцебск
Ператрус у Хаймовіча. Хаймовіч пытаецца:
— Прабачце, што вы шукаеце?
— Валюту шукаем! Золата шукаем!
— Прабачце, а навошта вам валюта і золата?
— Як навошта?! Будаваць сацыялізм!
— Як жа вы ўзяліся будаваць сацыялізм, калі ў вас няма ні валюты, ні золата?..
Валянцін Тарас у інтэрвію Аляксандру Лукашуку. Менск
— Таварыш Сталін, а якое ў Вас хобі?
— Анэкдоты пра сябе зьбіраю.
— І ці шмат назьбіралі?
— Таварыш Бэрыя казаў, што ўжо два лягеры.
Запісаў Алесь Хітрун. Ліда
