Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Дзьмітрый Сталяроў: «Залезьці на кран прасьцей, чым хадзіць па кабінэтах!»


Дзьмітрый Сталяроў
Дзьмітрый Сталяроў

Жыхар Віцебска, які 28 красавіка ўзьлез на вежавы будаўнічы кран у раёне стадыёну «Дынама» ў Менску, спадзяецца на дапамогу Аляксандра Лукашэнкі: цяпер ён амаль пэўны, што яму выплацяць пратэрмінаваныя заробкі.

Дзьмітрый Сталяроў распавёў, што ідэя ўскараскацца на будаўнічы кран на знак пратэсту да яго прыйшла спантанна:

«Я прыехаў у Менск, каб паскардзіцца якому-небудзь найвышэйшаму начальству на тое, што мне не заплацілі грошы за працу на будоўлі крамы „Карона“. Я працаваў аддзелачнікам, наймаўся як прыватны прадпрымальнік. Ужо і крама адчынілася, а заробку амаль за паўгода працы я так і ня ўбачыў. Я скардзіўся на гэта, куды толькі мог. Але не дапамагала. Думаў: паеду ў Менск, вазьму з сабой яшчэ калегаў, якім таксама не заплацілі. Аднак яны, напэўна, спалохаліся, не паехалі... А я прыехаў, куды ісьці — ня ведаў. Бачу: будоўля, ды ў самым цэнтры. Вырашыў: залезу на кран, ды ўсе заўважаць!»

25-гадовы хлопец прызнаецца, што ўзьнімаўся на вежавы кран другі раз у жыцьці. Упершыню — на працы, а другі раз — цяпер. Трапіць на будоўлю праблемай не было: там ходзіць шмат народу. І ніхто не зьвяртаў на яго ўвагі, ажно пакуль ён не апынуўся наверсе. Разам з дакумэнтамі, якія хацеў паказаць «найвышэйшаму начальству».

Дзьмітрый Сталяроў
Дзьмітрый Сталяроў

Пасьля таго, як Дзьмітрыя Сталярова заўважылі, само сабой атрымалася, што ён трапіў пад увагу журналістаў. Да таго, як ён сам прызнаецца, зьвярнуцца са сваімі праблемамі ў СМІ яму проста не прыходзіла ў галаву. Затое ён спрабаваў трапіць на прыём да старшыні аблвыканкама — паскардзіцца, што выйграў суд, распачаты супраць фірмы «Двенскстрой» за нявыплату заробку, аднак грошай так і не дачакаўся. Хоць спадзяваўся атрымаць і 40 мільёнаў уласна заробку, і каля 17-ці — пені за пратэрміноўку...

«Да губэрнатара ня трапіў, мяне перанакіравалі да супрацоўніка юстыцыі. Перад тым судзіўся, хадзіў па розных кабінэтах месяцаў 8-9. Думаеце, лёгка кадзіць па кабінэтах? Ды прасьцей на той кран ўскараскацца!» — кажа хлопец.

Дзьмітрый на будаўнічым кране
Дзьмітрый на будаўнічым кране

Затое цяпер ён упэўнены, што справа зь месца зрушыцца. Такое ўражаньне ў яго засталося пасьля размоваў у менскай міліцыі. А потым, калі яго адпусьцілі, ён ноччу вярнуўся дахаты ў Віцебск, а ўжо зранку 29 красавіка быў выкліканы ў Сьледчы камітэт. Там зноў даваў тлумачэньні, што змусіла яго ўзьлезьці не вежавы кран...

Зрэшты, гэта ўжо другі неардынарны ўчынак з нагоды не атрыманага заробку. Праўда, тычыцца гэта іншай фірмы, зь якой ён заключыў працоўную дамову на аддзелачныя работы ў новым будынку лягістычнага цэнтру. Там грошай не плацілі таксама, перамовы з кіраўніцтвам ні да чаго не прыводзілі. Тады, кажа Дзмітрый, ён наважыўся на крадзеж: вынес з будоўлі пэрфаратар і частку іншага электрычнага інструмэнту. Цьвердзіць, што забраў ня ўсё, а толькі тое, што па кошце апавядае суме не атрыманых грошай...

За гэты ўчынак Дзьмітрый Сталяроў знаходзіцца пад сьледзтвам. Усьведамляе, што парушыў закон, не адмаўляецца ад адказнасьці, але спадзяецца, што ў выпадку суду атрымае толькі ўмоўнае пакараньне. Пэўны час ён быў пад падпіскай аб нявыезьдзе, якая была працягнутая да 26 красавіка. Больш яе не працягвалі, і таму хлопец наважыўся паехаць у Менск і зрабіць тое, што зрабіў.

Пра зробленае ён не шкадуе, тым болей, што адміністрацыйных пратаколаў на яго не складалі. А надзея на атрыманьне грошай усё-ткі зьявілася.

На пытаньне, ці ня думае ён, што цяпер усе, каму запазычыліся працадаўцы, палезуць на краны, слупы, вежы і «шматпавярховікі», Дзьмітрый Сталяроў адказвае не адразу. Відаць, пра такія наступствы свайго ўчынку ён не задумваўся. Потым усьміхаецца і гаворыць: «Ня трэба!»

Хлопец жыве з бацькамі. Нейкі час таму зьбіраўся ажаніцца, аднак вясельле давялося адкладаць, бо не было грошай. Такім чынам, празь несумленнасьць наймальніка разладзілася і асабістае жыцьцё: нявеста ўрэшце разарвала адносіны з жаніхом. Цяпер яны жывуць у розных гарадах, дзяўчына скончыла Віцебскі мэдунівэрсытэт і працуе ў Берасьці. Дзьмітрый прызнаецца, што дагэтуль кахае Крысьціну і быў бы вельмі шчасьлівы, каб яна да яго вярнулася...

Сябры Дзьмітрыя Сталярова Аляксандар і Глеб (справа)
Сябры Дзьмітрыя Сталярова Аляксандар і Глеб (справа)

Ягоны сябар Глеб, які гаворыць пра Дзьмітрыя выключна з сымпатыяй, распавёў:

«Былі ў Дзімы спробы жыць асобна ад бацькоў, здымаць кватэру. Аднак перашкодзілі грашовыя праблемы. Давялося нават прадаць машыну, бо ён індывідуальны прадпрымальнік, трэба было плаціць падаткі, а з чаго — не было. Вельмі цяжкая сытуацыя. Ён дужа адказны, прынцыповы хлопец, але — не шанцавала яму, і ўсё!»

Другі сябар, Аляксандар, працаваў разам зь Дзьмітрыем на будаўніцтве гіпэрмаркета «Карона». Ён цьвердзіць, што ў яго асабіста праблем з атрыманьнем заробкаў не было, але такіх як ён — меншасьць:

«Там працавала вельмі шмат людзей. І вельмі шмат каму не заплацілі. Дзіма агітаваў, каб іншыя таксама падавалі заявы ў суд. Але людзі чамусьці баяцца або ня хочуць зьвязвацца з судамі ці псаваць адносіны з наймальнікам».

Дзьмітрый Сталяроў лічыць, што «проста зьвязаўся ня з тымі», што «ёсьць нармальныя фірмы з сумленнымі кіраўнікамі», зь якімі можна супрацоўнічаць і не баяцца.

Ён распавядае, што бацькі паставіліся да ягонага ўчынку з разуменьнем. Вядома, маці дужа расстроілася, калі даведалася, што сын палез на такую небясьпечную вышыню ў пошуках справядлівасьці. Аднак затое Дзьмітрый упэўнены, што пра ягоны ўчынак ведае сам Аляксандар Лукашэнка, і што ён ва ўсім разьбярэцца ды паспрыяе...

Пра тое, што ён найперш зробіць, атрымаўшы доўгачаканыя грошы, Дзьмітрый ужо не аднойчы разважаў:

«Ох, грошай заўжды бывае мала, а плянаў заўжды бывае так шмат... Напэўна, найперш я зраблю нейкі падарунак вартаўніку, які пацярпеў праз мой крадзеж інструмэнту. Ён жа не вінаваты, а яму дасталася празь мяне, праз тое, што я зрабіў. Таму хачу неяк аддзячыць вартаўніку, бо ён перажыў шмат непрыемнага падчас усіх сьледчых разьбіральніцтваў. Хачу папрасіць у яго прабачэньня».

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG