Article 2001-06-15

Яшчэ,
асьлепленая,
на вагонь плывеш
і захлынаесься
сьвятлом шалёным,
калі,
шукаючы
ключы да лона
зьнішчае скон
твой недасьнёны
законна-
цёплая далонь:
салёным
робіцца вагонь
і кропля сонца
апякае скронь
зноў
не прамоўленай
бясконцасьцю...