Сёньня з менскай турмы выйшаў на волю намесьнік старшыні "Маладога Фронту" Аляксей Шыдлоўскі, які правёў за кратамі паўтары гады. Улады зрабілі ўсё магчымае, каб ягонае вызваленьне не суправаджалася публічнай акцаяй. З Аляксеем Шыдлоўскім гутарыць наш карэспандэнт. (Шыдлоўскі:) "Ну, ператрэслі паперы, матрас нават ператрэсьлі. Калі выходзіў зноў учынілі ператрэс. Чыталі кожны ліст. Забралі фотакартку маю, дзе я ў турме сфатаграфаваўся, у робе. Вызвалілі мяне гвалтоўна. У 20 гадзінаў аператыўны Гарбацэвіч выклікаў да сабе пад прыдлогам размовы выхаваўчай. Нешта пачаў мямліць, мямліць. Прыйшоў канваір. Усё, кажа, пайшоў на выхад! Я кажу, у мяне ж там рэчы засталіся, тое-сёе, Ды вынесьлі табе ўсё. Вывелі на КП. Там прышлося хвілін дваццаць пастаяць пачакалі, пакуль усе разышліся (у пікеце стаяў "Малады Фронт"). І калі засталіся адны бацькі далі каманду "Выпускай!". І выгналі, выпіхнулі ў сьпіну адтуль. І ўсё выйшаў!" (Грузьдзіловіч:) "А як ты сам тлумачыш, чаму цябе вось так раптоўна выпусьцілі?". (Шыдлоўскі:) "Раптоўна мяне выпусьцілі па дзвюх прычынах. Першая прычына яны перастрахоўваюцца. Цяпер да мяне амністыя ня можа быць прымнененая на працягу 10 гадоў. Другое вельмі баяліся масавай акцыі. І ўвесь час пагражалі, каб я напісаў ліст, што ня трэба нічога, бо выклічуць АМАП, будуць біць усіх, заарыштуюць, а я траплю зноў да іх праз пяць хвілінаў...". (Грузьдзіловіч:) "Ці былі такія выпадкі датэрміновага амніставаньня?" (Шыдлоўскі:) "Сан Саныч Кашырын, міліцыянт, які там праслужыў дваццаць шэсьць гадоў ужо, працаваў яшчэ пры Брэжневе, кажа: "Ніколі не было ў мяне на памяці такога!". (Грузьдзіловіч:) "Як навогул твае ўражаньні ад турмы?". (Шыдлоўскі:) "Ну, розныя былі турмы, былі сьледчыя ізалятары, розныя і адносіны. Дзесьці білі, дзесьці ставіліся па-чалавечы, недзе былі ўмовы санітарныя горш, недзе - лепш... Але тое, што творыцца ў 15/1 гэта поўны "беспредал" юрыдычны. Нельга там дамагчыся праўды. Ліст да пракурора, калі ты ня здолееш яго выслаць па "зялёнай" праз бацькоў ці іншых родных то гэты ліст згубіцца. Гэтак жа, як Кудзінаў колькі разоў адпраўляў лісты гублялі. Апошнім часам яго там зусім заціснулі. Цяжка яму. Пад час апошняе нашае сустрэчы устроілі там аблаву, вылавілі яго, пазбавілі спатканьняў. Зьдзекваліся.". (Грузьдзіловіч:) "А на што звычайна скардзяцца вязьні?" (Шыдлоўскі:) "Скардзяцца на санітарныя ўмовы, на тое, што менш чым па метру даводзіцца на кожнага. Гэтыя трохярусныя нары... Трэці ярус знаходзіцца на ўзроўні трох з паловаю мэтраў. Каля зьвякнешся адтуль ужо не зьбяруць. Скардзяцца на адносіны, бо як да людзей там не ставяцца. Прыходзіць кантралёр, начальнік адразу крычыць "Казлы!". (Грузьдзіловіч:) "Твая мэта цяпер атрымаць пашпарт, а што далей? Чым зоймешся?". (Шыдлоўскі:) "Атрымаць пашпарт, забраць дакуманты з БДУ, прапіска... Трэба ўладкавацца на працу ў незалежнай якой газэце... А ўвосень пачынаць вучобу. Ня ведаю, дзе, як у Беларусі, за мяжой, завочна, у станыянары гэта яшчэ невядома. Ну але плянаў шмат".
Сёньня з менскай турмы выйшаў на волю намесьнік старшыні "Маладога Фронту" Аляксей Шыдлоўскі, які правёў за кратамі паўтары гады. Улады зрабілі ўсё магчымае, каб ягонае вызваленьне не суправаджалася публічнай акцаяй. З Аляксеем Шыдлоўскім гутарыць наш карэспандэнт. (Шыдлоўскі:) "Ну, ператрэслі паперы, матрас нават ператрэсьлі. Калі выходзіў зноў учынілі ператрэс. Чыталі кожны ліст. Забралі фотакартку маю, дзе я ў турме сфатаграфаваўся, у робе. Вызвалілі мяне гвалтоўна. У 20 гадзінаў аператыўны Гарбацэвіч выклікаў да сабе пад прыдлогам размовы выхаваўчай. Нешта пачаў мямліць, мямліць. Прыйшоў канваір. Усё, кажа, пайшоў на выхад! Я кажу, у мяне ж там рэчы засталіся, тое-сёе, Ды вынесьлі табе ўсё. Вывелі на КП. Там прышлося хвілін дваццаць пастаяць пачакалі, пакуль усе разышліся (у пікеце стаяў "Малады Фронт"). І калі засталіся адны бацькі далі каманду "Выпускай!". І выгналі, выпіхнулі ў сьпіну адтуль. І ўсё выйшаў!" (Грузьдзіловіч:) "А як ты сам тлумачыш, чаму цябе вось так раптоўна выпусьцілі?". (Шыдлоўскі:) "Раптоўна мяне выпусьцілі па дзвюх прычынах. Першая прычына яны перастрахоўваюцца. Цяпер да мяне амністыя ня можа быць прымнененая на працягу 10 гадоў. Другое вельмі баяліся масавай акцыі. І ўвесь час пагражалі, каб я напісаў ліст, што ня трэба нічога, бо выклічуць АМАП, будуць біць усіх, заарыштуюць, а я траплю зноў да іх праз пяць хвілінаў...". (Грузьдзіловіч:) "Ці былі такія выпадкі датэрміновага амніставаньня?" (Шыдлоўскі:) "Сан Саныч Кашырын, міліцыянт, які там праслужыў дваццаць шэсьць гадоў ужо, працаваў яшчэ пры Брэжневе, кажа: "Ніколі не было ў мяне на памяці такога!". (Грузьдзіловіч:) "Як навогул твае ўражаньні ад турмы?". (Шыдлоўскі:) "Ну, розныя былі турмы, былі сьледчыя ізалятары, розныя і адносіны. Дзесьці білі, дзесьці ставіліся па-чалавечы, недзе былі ўмовы санітарныя горш, недзе - лепш... Але тое, што творыцца ў 15/1 гэта поўны "беспредал" юрыдычны. Нельга там дамагчыся праўды. Ліст да пракурора, калі ты ня здолееш яго выслаць па "зялёнай" праз бацькоў ці іншых родных то гэты ліст згубіцца. Гэтак жа, як Кудзінаў колькі разоў адпраўляў лісты гублялі. Апошнім часам яго там зусім заціснулі. Цяжка яму. Пад час апошняе нашае сустрэчы устроілі там аблаву, вылавілі яго, пазбавілі спатканьняў. Зьдзекваліся.". (Грузьдзіловіч:) "А на што звычайна скардзяцца вязьні?" (Шыдлоўскі:) "Скардзяцца на санітарныя ўмовы, на тое, што менш чым па метру даводзіцца на кожнага. Гэтыя трохярусныя нары... Трэці ярус знаходзіцца на ўзроўні трох з паловаю мэтраў. Каля зьвякнешся адтуль ужо не зьбяруць. Скардзяцца на адносіны, бо як да людзей там не ставяцца. Прыходзіць кантралёр, начальнік адразу крычыць "Казлы!". (Грузьдзіловіч:) "Твая мэта цяпер атрымаць пашпарт, а што далей? Чым зоймешся?". (Шыдлоўскі:) "Атрымаць пашпарт, забраць дакуманты з БДУ, прапіска... Трэба ўладкавацца на працу ў незалежнай якой газэце... А ўвосень пачынаць вучобу. Ня ведаю, дзе, як у Беларусі, за мяжой, завочна, у станыянары гэта яшчэ невядома. Ну але плянаў шмат".
Самае папулярнае
1