Цыганкоў: Гэты крок ураду актыўна супярэчыць знакамітай Дырэктыве нумар 4 кіраўніка дзяржавы, у якой узяты курс на лібэралізацыю эканомікі, у тым ліку свабоднае фармаваньне цэнаў?
Балыкін: Ну што тут можна сказаць? Гэта капітуляцыя. Гэта вельмі добра паказвае, што наш урад ня здольны кіраваць эканомікай рынкавымі мэтадамі. Як толькі ён сутыкаецца з праблемамі, ён адразу вяртаецца да звыклых адміністрацыйных мэтадаў і спрабуе рэгуляваць эканоміку «рукамі».
Як гэта суадносіцца з Дырэктывай? Як заўсёды. Заўсёды дзяржава абяцае лібэралізацыю, — гэта ж лібэралізацыя ня першая на маёй памяці, ужо трэцяя ці чацьвёртая — але потым гэта заканчваецца закручваньнем гаек. І зараз мы бачым, што як толькі зьявіліся праблемы, улады ўзялі звыклыя адміністратыўныя рычагі і сталі імі карыстацца.
Цыганкоў: Ці можна сказаць, што гэтае рашэньне — «першая ластаўка» таго, што ўлада бярэ курс на згортваньне эканамічнай лібэралізацыі, хаця б тых яе элемэнтаў, які былі? Ці пойдзе ўлада далей — да забаронаў, дазволаў, абмежаваньня імпарту і гэтак далей?
Балыкін: Гэта ўжо ня першая ластаўка. Давайце ўспомнім усё тое, што робіць Нацбанк на валютным рынку. Там усё адміністратыўна рэгулюецца і мы бачым, да чаго гэта прывяло.
Тэндэнцыя відавочная — калі кіраўніцтва дзяржавы ня можа справіцца з сытуацыяй, то забываюць пра рынкавыя мэтады рэгуляваньня і выкарыстоўваюць адміністратыўныя.
Ці будзе канчаткова ўзяты курс на зьнішчэньне лібэралізацыі? У нашай краіне ўсё магчыма. Магчыма, што пад уплывам замежных абставінаў яны адмовяцца ад гэтай ідэі. Але цяпер верагоднасьць таго, што лібэралізацыя будзе згорнутая, дастаткова вялікая.
Цыганкоў: Калі ўлада будзе кіраваць цэнамі, якія наступствы можна чакаць?
Балыкін: Толькі таго, што цэны будуць расьці. Чым больш дзяржава будзе спрабаваць кіраваць цэнамі, тым прадпрымальнікі будуць імкнуцца шукаць усялякія абыходныя шляхі. І цэны будуць расьці, бо туды будуць укладвацца дадатковыя адміністратыўныя выдаткі, магчымая рызыка і ўсё астатняе. Чым больш дзяржава будзе ціснуць на цэны, тым больш яны будуць расьці.
Балыкін: Ну што тут можна сказаць? Гэта капітуляцыя. Гэта вельмі добра паказвае, што наш урад ня здольны кіраваць эканомікай рынкавымі мэтадамі. Як толькі ён сутыкаецца з праблемамі, ён адразу вяртаецца да звыклых адміністрацыйных мэтадаў і спрабуе рэгуляваць эканоміку «рукамі».
Як гэта суадносіцца з Дырэктывай? Як заўсёды. Заўсёды дзяржава абяцае лібэралізацыю, — гэта ж лібэралізацыя ня першая на маёй памяці, ужо трэцяя ці чацьвёртая — але потым гэта заканчваецца закручваньнем гаек. І зараз мы бачым, што як толькі зьявіліся праблемы, улады ўзялі звыклыя адміністратыўныя рычагі і сталі імі карыстацца.
Цыганкоў: Ці можна сказаць, што гэтае рашэньне — «першая ластаўка» таго, што ўлада бярэ курс на згортваньне эканамічнай лібэралізацыі, хаця б тых яе элемэнтаў, які былі? Ці пойдзе ўлада далей — да забаронаў, дазволаў, абмежаваньня імпарту і гэтак далей?
Балыкін: Гэта ўжо ня першая ластаўка. Давайце ўспомнім усё тое, што робіць Нацбанк на валютным рынку. Там усё адміністратыўна рэгулюецца і мы бачым, да чаго гэта прывяло.
Калі кіраўніцтва дзяржавы ня можа справіцца з сытуацыяй, то забываюць пра рынкавыя мэтады рэгуляваньня.
Тэндэнцыя відавочная — калі кіраўніцтва дзяржавы ня можа справіцца з сытуацыяй, то забываюць пра рынкавыя мэтады рэгуляваньня і выкарыстоўваюць адміністратыўныя.
Ці будзе канчаткова ўзяты курс на зьнішчэньне лібэралізацыі? У нашай краіне ўсё магчыма. Магчыма, што пад уплывам замежных абставінаў яны адмовяцца ад гэтай ідэі. Але цяпер верагоднасьць таго, што лібэралізацыя будзе згорнутая, дастаткова вялікая.
Цыганкоў: Калі ўлада будзе кіраваць цэнамі, якія наступствы можна чакаць?
Балыкін: Толькі таго, што цэны будуць расьці. Чым больш дзяржава будзе спрабаваць кіраваць цэнамі, тым прадпрымальнікі будуць імкнуцца шукаць усялякія абыходныя шляхі. І цэны будуць расьці, бо туды будуць укладвацца дадатковыя адміністратыўныя выдаткі, магчымая рызыка і ўсё астатняе. Чым больш дзяржава будзе ціснуць на цэны, тым больш яны будуць расьці.
