Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Прадаецца завод. Пакупнікоў няма


Рэклямная этыкетка заводу “Вейнаўская крыніца”
Рэклямная этыкетка заводу “Вейнаўская крыніца”

Магілёўскі завод напояў “Вейнаўская крыніца” застаецца без інвэстара. Каб яго знайсьці, меркавалася прадаць долі статутнага фонду прадпрыемства, якія належаць двум заснавальнікам: акцыянэрнаму таварыству “Магілёўхімвалакно” ды аграгандлёваму прадпрыемству “Вейна”.


Выставіць завод на продаж вымусілі яго цяжкое фінансавае становішча, якое склалася пасьля ўвядзеньня новых стандартаў якасьці бутыляванай вады, і канкурэнцыя за рынкі збыту.

Як паведамілі ў фондзе “Магілёўаблмаёмасьць”, ахвочых набыць завод напояў за тры месяцы не знайшлося.

“Не было ўдзельнікаў, таму конкурс не адбыўся. Пакуль заснавальнікі разглядаюць магчымасьць далейшага продажу альбо іншага спосабу прыцягненьня інвэстыцыяў у разьвіцьцё гэтага прадпрыемства”, — зазначыла супрацоўніца фонду.

Агулам статутны фонд прадпрыемства ацэньваецца больш як у чатыры мільярды рублёў. Звыш 66 працэнтаў належыць акцыянэрнаму таварыству “Магілёўхімвалакно”, а каля 34 працэнтаў — аграгандлёваму прадпрыемству “Вейна”.

Якія прычыны вымусілі ўласьнікаў выставіць завод на продаж?

“Прадпрыемства добрае, аднак там ужо і абсталяваньне часткова састарэла. Трэба ўкладаць шмат грошай. Прадукцыя, скажам так, ня дужа карыстаецца попытам. Пакуль, канечне, шукаем інвэстараў. Шмат хто прыяжджаў, глядзелі, аднак канкрэтна пакуль нікога няма. Ну, канечне, ёсьць і ўмовы”, — паведаміў супрацоўнік Магілёўскага райвыканкаму.

Будучы гаспадар павінен захоўваць працоўныя месцы і сацыяльныя гарантыі працаўнікам прадпрыемства на працягу пяці гадоў, а таксама ўзьняць вытворчасьць прадукцыі, якая павінна адпавядаць міжнародным стандартам якасьці.

Магілёўскі эканаміст Пётар Мігурскі зазначае, што з гледзішча чыноўніка гэтыя ўмовы вытлумачальныя, аднак трэба ўлічваць і інтарэс інвэстара. Для яго галоўнае, каб прадпрыемства працавала й прыносіла прыбытак:

“Калі яны будуць пэўнымі сацыяльнымі праграмамі ня толькі палохаць, але і разараць уласьніка ці патэнцыйнага інвэстара, канечне ж, на гэтыя ўмовы ніхто ня пойдзе. Сёньня магчымасьцяў укладаньня капіталу ў сьвеце мноства. Толькі беларусы гэтага ня хочуць разумець. Мы думаем, што мы самыя галоўныя й што сюды пацякуць самі сабой інвэстыцыі. На жаль, гэта ня так”.

Паводле спадара Мігурскага, “Вейнаўская крыніца” меў выдатныя магчымасьці для заваяваньня сваёй нішы на рынку мінэральнай вады:

“Вейнаўская крыніца” мае дужа добрую вытворча-эканамічную гісторыю. Ён у свой час займаў другое месца пасьля “Трайпла” на рынку безалькагольных напояў. Што адбылося за апошнія гады — гэта вымагае дадатковага аналізу”.

Вядома, што ў сакавіку былі ўведзеныя новыя стандарты якасьці да бутыляванай вады. Паводле іх прадпрыемствам забаранялася ачышчаць ваду хляраваньнем. Больш жорсткія патрабаваньні ўвялі й да іншых спосабаў яе ачысткі. Экспэрты ўжо тады прадказвалі, што новыя стандарты нэгатыўна адаб’юцца на працы сямідзесяці працэнтаў такіх прадпрыемстваў.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG