На паштоўцы — гарадзкі краявід пачатку мінулага стагодзьдзя, якога сёньня ўжо ня ўбачыш.
Але паштоўка рарытэтная ня толькі з гэтае прычыны, апавёў мясцовы журналіст і краязнаўца Кастусь Шыталь:
«На паштоўцы — каляровы малюнак. Гэта расфарбаваны ўручную фатаздымак, які потым ужо раздрукоўваўся як наклад паштовак. Менавіта такой паштоўкі я раней ня бачыў, хоць тры розныя паштоўкі з падобнай сэрыі вядомыя мясцовым краязнаўцам. Я ўбачыў, што паштоўка прадаецца на аўкцыёне ў інтэрнэце, раіўся зь сябрамі, і мы вырашылі, што яе варта выкупіць — каб не ляжала бяз справы ў нейкай прыватнай калекцыі, а трапіла ў глыбоцкі музэй і яе бачылі людзі».
Паводле Кастуся Шыталя, уладальнік паштоўкі таксама набыў яе на нейкім аўкцыёне, і першапачатковы кошт, за які ён быў гатовы яе прадаць, быў 85 даляраў. Але пазьней кошт быў зьніжаны да 50 даляраў, і на аўкцыёне былі дзьве прапановы — ад гатовых набыць рарытэт за 51 і за 52 даляры. Менавіта апошнюю суму заплацілі глыбачане, а грошы сабралі ў складчыну, кажа спадар Кастусь:
«Частка грошай была ахвяравана сябрамі ды знаёмымі. Значную частку сумы ахвяраваў жыхар Санкт-Пецярбургу Павал Блышко, які нарадзіўся на Глыбоччыне і якраз у гэты час прыехаў на малую радзіму. Грошы ахвяравалі і невядомыя людзі: прыкладам, пасьля аб’яваў у глыбоцкіх суполках „Укантакце“ моладзь нам перадавала пэўныя сумы — не такія вялікія, але было вельмі прыемна, што людзі спрычыніліся да гэтай справы».
Падобных акцыяў па зборы сродкаў на нейкі мастацкі артэфакт у Глыбокім яшчэ не было. Першы досьвед выйшаў удалы. 15 студзеня яшчэ адзін удзельнік дабрачыннай ініцыятывы, краязнаўца Юры Калбасіч, перадаў паштоўку ў Глыбоцкі краязнаўча-этнаграфічны музэй.
