Старшыня бюджэтнай камісіі чачэнскага парлямэнту ў выгнаньні Турпал-Алі Каімаў ужо некалькі гадоў жыве ў Нарвэгіі. Апошнім часам займаецца тым, што зьбірае доказы масавых забойстваў расейскімі фэдэральнымі войскамі мірных грамадзянаў Чачэніі. Кажа, што мае доказы і пра беларускі сьлед у чачэнскіх войнах.
(Каімаў: ) “Беларускія спэцслужбы там былі. Сумесна з Расейскім галоўным разьведупраўленьнем (ГРУ) яны бралі ўдзел у акцыях супраць мірных жыхароў. Дзеля чаго іх туды завезьлі? Я думаю, пляны гэтых спэцслужбаў былі далёкія: яны маглі б дакладна і хутка нэўтралізаваць апазыцыю”.
(Карэспандэнт: ) “Можна казаць пра нейкія канкрэтныя прозьвішчы?”
(Каімаў: ) “Ёсьць прозьвішчы некаторых асобаў. Ігнатовіч — гэта толькі адна пэрсона. А вакол яго было яшчэ некалькі, якія займаліся забойствамі мірных грамадзянаў”.
(Карэспандэнт: ) “Яны ў якіх раёнах Чачэніі ваявалі?”
(Каімаў: ) “Цэнтар знаходзіўся фактычна ў Ханкале, але пераважна дзейнічалі ў горных масівах: Шатой і Ведзяно”.
(Карэспандэнт: ) “Чаму менавіта беларусы? Адмыслова падрыхтаваныя?”
(Каімаў: ) “Расейскае ГРУ заўсёды мела дывэрсійную сутнасьць. Відавочна, яны абменьваліся досьведам. Што іх далей рухала, я ня ведаю”.
(Карэспандэнт: ) “І першая ваенная кампанія ў Чачэніі, і другая адбываліся з удзелам беларусаў?”
(Каімаў: ) “Так, відавочна, быў нейкі кантракт. Бо ніводная вайна бяз грошай не абыходзіцца. Але ёсьць і іншыя матывы — палітычныя”.
Гэтую размову з кіраўніком бюджэтнай камісіі чачэнскага парлямэнту ў выгнаньні Турпал-Алі Каімавым я даў паслухаць прадстаўніку Савету бясьпекі Беларусі Сяргею Верашчаку. Той лічыць заявы спадара Каімава цалкам бяздоказнымі.
(Верашчак: ) “Ня ён першы пра гэта кажа. Але ўсё гэта толькі бяздоказныя заявы. Паводле нашай Канстытуцыі й нашага заканадаўства, немагчымы ўдзел грамадзянаў Беларусі ў такіх кампаніях. Усё гэта несур’ёзна”.
Між тым, няма адказу, ці могуць грамадзяне Беларусі заключаць кантракт з расейскімі сілавымі ведамствамі ў абыход беларускага заканадаўства. На гэта спадар Верашчак сказаў толькі адно: без камэнтароў.
(Каімаў: ) “Беларускія спэцслужбы там былі. Сумесна з Расейскім галоўным разьведупраўленьнем (ГРУ) яны бралі ўдзел у акцыях супраць мірных жыхароў. Дзеля чаго іх туды завезьлі? Я думаю, пляны гэтых спэцслужбаў былі далёкія: яны маглі б дакладна і хутка нэўтралізаваць апазыцыю”.
(Карэспандэнт: ) “Можна казаць пра нейкія канкрэтныя прозьвішчы?”
(Каімаў: ) “Ёсьць прозьвішчы некаторых асобаў. Ігнатовіч — гэта толькі адна пэрсона. А вакол яго было яшчэ некалькі, якія займаліся забойствамі мірных грамадзянаў”.
(Карэспандэнт: ) “Яны ў якіх раёнах Чачэніі ваявалі?”
(Каімаў: ) “Цэнтар знаходзіўся фактычна ў Ханкале, але пераважна дзейнічалі ў горных масівах: Шатой і Ведзяно”.
(Карэспандэнт: ) “Чаму менавіта беларусы? Адмыслова падрыхтаваныя?”
(Каімаў: ) “Расейскае ГРУ заўсёды мела дывэрсійную сутнасьць. Відавочна, яны абменьваліся досьведам. Што іх далей рухала, я ня ведаю”.
(Карэспандэнт: ) “І першая ваенная кампанія ў Чачэніі, і другая адбываліся з удзелам беларусаў?”
(Каімаў: ) “Так, відавочна, быў нейкі кантракт. Бо ніводная вайна бяз грошай не абыходзіцца. Але ёсьць і іншыя матывы — палітычныя”.
Гэтую размову з кіраўніком бюджэтнай камісіі чачэнскага парлямэнту ў выгнаньні Турпал-Алі Каімавым я даў паслухаць прадстаўніку Савету бясьпекі Беларусі Сяргею Верашчаку. Той лічыць заявы спадара Каімава цалкам бяздоказнымі.
(Верашчак: ) “Ня ён першы пра гэта кажа. Але ўсё гэта толькі бяздоказныя заявы. Паводле нашай Канстытуцыі й нашага заканадаўства, немагчымы ўдзел грамадзянаў Беларусі ў такіх кампаніях. Усё гэта несур’ёзна”.
Між тым, няма адказу, ці могуць грамадзяне Беларусі заключаць кантракт з расейскімі сілавымі ведамствамі ў абыход беларускага заканадаўства. На гэта спадар Верашчак сказаў толькі адно: без камэнтароў.
