Урачыстае адкрыцьцё мэмарыяльнай дошкі народнага пісьменьніка Беларусі Івана Шамякіна на доме па вуліцы Янкі Купалы ладзілася з ініцыятывы й з актыўным удзелам уладаў. Прысутнічалі дэпутаты Палаты прадстаўнікоў, старшыні Саюзаў кінэматаграфістаў і кампазытараў, вэтэранскіх арганізацый, БРСМ.
Адкрывалі дошку дачка Івана Шамякіна Тацяна й старшыня праўладнага Саюзу пісьменьнікаў Беларусі Мікалай Чаргінец. Дарэчы, даючы яму слова, намесьнік старшыні Менгарвыканкаму Міхаіл Ціцянкоў назваў Чаргінца старшынём Саюзу беларускіх пісьменьнікаў. Сапраўднага ж старшыню памянёнага Саюзу Алеся Пашкевіча ды іншых сяброў творчай арганізацыі на ўрачыстасьць не запрасілі.
Генэрал-лейтэнант міліцыі, сябра Савету Рэспублікі Мікалай Чаргінец выступаў на расейскай мове. Кіраўнік Інстытуту літаратуры імя Янкі Купалы Акадэміі навук Беларусі Валер Максімовіч паведаміў: Інстытут пачынае падрыхтоўку выданьня найбольш поўнага збору твораў Івана Шамякіна, якое мае пабачыць сьвет у 2009 – 2013 гадах. Таксама плянуецца стварэньне музэю Шамякіна на ягонай радзіме і ўстанаўленьне помніка. Раней сёлета імя Івана Шамякіна было нададзена Мазырскаму пэдагагічнаму ўнівэрсытэту.
Мэмарыяльная дошка, зробленая скульптарам Іванам Міском
Старшыня Саюзу беларускіх пісьменьнікаў Алесь Пашкевіч адзначае: прапановы ў справе ўшанаваньня памяці народнага пісьменьніка Беларусі Васіля Быкава, уключна з устанаўленьнем мэмарыяльнай дошкі й выданьнем поўнага збору твораў, былі дасланыя ва ўрад пасьля сьмерці Быкава ў 2003 годзе. Аднак дагэтуль не атрыманы адказ.
(Пашкевіч: ) “Самае сумнае, што ніводзін з пунктаў па ўшанаваньні памяці й зьберажэньні спадчыны Васіля Быкава ня быў выкананы. Памяць народных творцаў ушаноўваецца па-рознаму. Калі мы гаворым пра літаратараў, пра пісьменьнікаў, то перадусім згадваем народнага пісьменьніка Беларусі Янку Брыля. Гэта дзікунства, калі магіле такога вядомага творцы, апавяданьні, аповесьці якога ў школьных праграмах амаль паўстагодзьдзя ўжо, не знаходзіцца месца ў сталіцы Беларусі. Мы ўсе, наш Саюз пісьменьнікаў, радуемся тым намаганьням дзяржавы, што ўкладаюцца ва ўшанаваньне спадчыны й памяці народнага пісьменьніка Беларусі Івана Пятровіча Шамякіна”.
Як згадваюць сябры Саюзу беларускіх пісьменьнікаў, да Івана Шамякіна ў апошнія гады жыцьця зьвярталіся з прапановай узначаліць альбо ўвайсьці ў склад тады яшчэ плянаванага праўладнага саюзу пісьменьнікаў. Іван Пятровіч адмовіўся.
Алесь Пашкевіч працягвае:
(Пашкевіч: ) “Іван Пятровіч Шамякін да канца свайго жыцьця заставаўся верны сваім ідэалам, як верны ён заставаўся й адзінаму Саюзу пісьменьнікаў. На прапановы стаць стваральнікам нейкага іншага саюзу пісьменьнікаў ён публічна адказваў адмовамі”.
Адкрывалі дошку дачка Івана Шамякіна Тацяна й старшыня праўладнага Саюзу пісьменьнікаў Беларусі Мікалай Чаргінец. Дарэчы, даючы яму слова, намесьнік старшыні Менгарвыканкаму Міхаіл Ціцянкоў назваў Чаргінца старшынём Саюзу беларускіх пісьменьнікаў. Сапраўднага ж старшыню памянёнага Саюзу Алеся Пашкевіча ды іншых сяброў творчай арганізацыі на ўрачыстасьць не запрасілі.
Генэрал-лейтэнант міліцыі, сябра Савету Рэспублікі Мікалай Чаргінец выступаў на расейскай мове. Кіраўнік Інстытуту літаратуры імя Янкі Купалы Акадэміі навук Беларусі Валер Максімовіч паведаміў: Інстытут пачынае падрыхтоўку выданьня найбольш поўнага збору твораў Івана Шамякіна, якое мае пабачыць сьвет у 2009 – 2013 гадах. Таксама плянуецца стварэньне музэю Шамякіна на ягонай радзіме і ўстанаўленьне помніка. Раней сёлета імя Івана Шамякіна было нададзена Мазырскаму пэдагагічнаму ўнівэрсытэту.
Мэмарыяльная дошка, зробленая скульптарам Іванам МіскомСтаршыня Саюзу беларускіх пісьменьнікаў Алесь Пашкевіч адзначае: прапановы ў справе ўшанаваньня памяці народнага пісьменьніка Беларусі Васіля Быкава, уключна з устанаўленьнем мэмарыяльнай дошкі й выданьнем поўнага збору твораў, былі дасланыя ва ўрад пасьля сьмерці Быкава ў 2003 годзе. Аднак дагэтуль не атрыманы адказ.
(Пашкевіч: ) “Самае сумнае, што ніводзін з пунктаў па ўшанаваньні памяці й зьберажэньні спадчыны Васіля Быкава ня быў выкананы. Памяць народных творцаў ушаноўваецца па-рознаму. Калі мы гаворым пра літаратараў, пра пісьменьнікаў, то перадусім згадваем народнага пісьменьніка Беларусі Янку Брыля. Гэта дзікунства, калі магіле такога вядомага творцы, апавяданьні, аповесьці якога ў школьных праграмах амаль паўстагодзьдзя ўжо, не знаходзіцца месца ў сталіцы Беларусі. Мы ўсе, наш Саюз пісьменьнікаў, радуемся тым намаганьням дзяржавы, што ўкладаюцца ва ўшанаваньне спадчыны й памяці народнага пісьменьніка Беларусі Івана Пятровіча Шамякіна”.
Як згадваюць сябры Саюзу беларускіх пісьменьнікаў, да Івана Шамякіна ў апошнія гады жыцьця зьвярталіся з прапановай узначаліць альбо ўвайсьці ў склад тады яшчэ плянаванага праўладнага саюзу пісьменьнікаў. Іван Пятровіч адмовіўся.
Алесь Пашкевіч працягвае:
(Пашкевіч: ) “Іван Пятровіч Шамякін да канца свайго жыцьця заставаўся верны сваім ідэалам, як верны ён заставаўся й адзінаму Саюзу пісьменьнікаў. На прапановы стаць стваральнікам нейкага іншага саюзу пісьменьнікаў ён публічна адказваў адмовамі”.
