Ягоная жонка Алеся Рак апавяла сайту «Салідарнасць» гісторыю іх сям’і.
Андрэй Кузьнечык з 25 лістапада знаходзіцца ў зьняволеньні, ён адбыў два адміністрацыйныя арышты, а 23 сьнежня стала вядома, што на яго завялі крымінальную справу.
Дзеці Андрэя і Алесі — васьмігадовая Яніна і двухгадовы Мацьвей — былі сьведкамі затрыманьня таты.
— Яго забралі на вачох у дзяцей, — расказвае Алеся Рак. — Дачка ведае, дзе тата. Мацьвей пакуль не разумее. Я сказала дзецям: тату забралі злыя дзядзькі, ён цяпер у турме. Нядаўна праяжджалі міма «Валадаркі», паказала дачцэ: тата тут, можаш памахаць яму рукой, праз сьцены паслаць яму промні любові.
Я сказала дзецям: тату забралі злыя дзядзькі
Алеся кажа, што трошкі супакоілася, калі мужа перавялі з Акрэсьціна ў СІЗА-1:
— Радая, што цяпер ён у параўнальна больш камфортных умовах і прынамсі ягонаму здароўю нічога не пагражае. Цяпер носім перадачы, лісты пішам адно аднаму.
Паводле Алесі, Андрэй не выключаў, што па яго могуць прыйсьці, але прыняў рашэньне застацца ў Беларусі.
— Неяк вяртаўся дахаты і ўбачыў ля нашага дома людзей у чорным. Кажа мне: «Я нават узбадзёрыўся». Потым высьветлілася, што ў суседкі сыгналізацыя спрацавала.
Алеся пазнаёмілася з Андрэем, калі вучылася на першым курсе філфаку БДУ, а сустракацца яны пачалі праз чатыры гады.
— Я ўсім расказала, што гэта мой будучы муж, — усьміхаецца Алеся. — Мы шмат размаўлялі, Андрэй вадзіў мяне рамантычнымі маршрутамі ўздоўж рэк.
З 2003-га пачалося наша сумеснае жыцьцё. Першыя гады жылі мы сьціпла. Ён працаваў кур’ерам, асьпіранцкую стыпэндыю атрымліваў. Я таксама праз пару месяцаў знайшла сабе працу. Хапала на нейкі мінімум.
Першыя гады жылі мы сьціпла. Ён працаваў кур’ерам, асьпіранцкую стыпэндыю атрымліваў.
Андрэй неяк прызнаўся: думаў пажыць пару гадоў разам, выпрабаваць стасункі, а пасьля прымаць рашэньне, каб ажаніцца і жыць разам усё жыцьцё.
На вясельлі сваёй сяброўкі я злавіла букет, прыходжу да яго з гэтай навіной. Кажа: «Ну пайшлі ў ЗАГС».
У 2005-м пара згуляла вясельле.
— Некалькі гадоў не рашаліся на дзяцей, баяліся, што яны абмяжуюць нашу свабоду ці неяк яшчэ сапсуюць нашы рамантычныя адносіны. Бо для нас быў такі кайф, што ты прыходзіш дахаты і можаш расслабіцца, рабіць, што хочаш, ніхто нікога не выхоўвае і не забараняе нічога. Мы старэйшыя дзеці ў сваіх сем’ях, у нас з дзяцінства не было такой свабоды, мы яе вельмі цанілі, — дзеліцца Алеся.
У мужы яе захапляе тое, што ў ім спалучаюцца рысы, якія не сустракаюцца ў адным чалавеку.
— Андрэй надзейны, гаспадарлівы, вельмі дбайны, пра ўсіх клапоціцца. Мы ўжо амаль 20 гадоў разам, а ён прыдумляе сюрпрызы мне на сьвяты, хоць я нічога не прашу.
Андрэй надзейны, гаспадарлівы, вельмі дбайны, пра ўсіх клапоціцца
Са штодзённага на ім закупка прадуктаў, прычым ня проста ў суседняй краме затаварыцца хоць чым. Ён абʼяжджае ўвесь раён, каб купіць мой улюбёны хлеб, смачную малочку... Для ката адмысловы корм ён бярэ ў беларускамоўных прадаўцоў, гэта асобнае няблізкае падарожжа.
Апошнія тыдні дома Андрэй усё стараўся нешта завяршыць. У нашых плінтусаў адваліліся нашлёпкі-куточкі, дык Андрэй хацеў іх замяніць, але канструкцыя састарэла. Езьдзіў на будаўнічы рынак па інструкцыі, але беспасьпяхова. Я ўрэшце прыляпіла іх на плястылін.
Увогуле дома ён цярплівы, лагодны, нэгатыў трымае ў сабе. Я кажу яму, што нельга так рабіць, гэта шкодна для здароўя. Лепш ты пасварыся трохі, але ў цябе будзе нармальны ціск і доўгія гады жыцьця. А я не хачу свой доўгі век дажываць адна, хачу з табой.
Дзеці ў нас яркія індывідуальнасьці, зь імі бывае няпроста. Дзеці ў нас яркія індывідуальнасьці, зь імі бывае няпроста. Але гэта самае цудоўнае, што ў нас ёсьць. Я цяпер большую частку жыцьця праводжу з малодшым сынам Мацьвеем, старэйшую Яніну песьціць пераважна Андрэй. Жартуем зь ім на гэтую тэму. Ён кажа: «Не цябе я ўжо ваджу рамантычнымі маршрутамі». Адказваю: «Ды і я сплю не з табой».
Дзеці ў нас яркія індывідуальнасьці, зь імі бывае няпроста
Дачка любіць дробныя падаруначкі, штодзень іх выпрошвае. Андрэй з вечара кладзе смакоцьце ў скрыначку побач з ложкам, Яніна з раніцы знаходзіць сюрпрыз.
Апошнія гады мы пачалі траціць нашу заўсёдную лёгкасьць у адносінах, весялосьць, гатоўнасьць кожную хвіліну жартаваць, нягледзячы на складанасьці і вонкавыя абставіны.
Магчыма, для гэтага нам і дадзена расстаньне, каб мы перагледзелі нешта ў жыцьці, інакш расставілі прыярытэты і сталі больш мудрымі.
Перасьлед Андрэя Кузьнечыка
- Андрэй Кузьнечык — журналіст, які супрацоўнічае з Радыё Свабода, фрылансэр.
- Андрэя Кузьнечыка затрымалі 25 лістапада, на наступны дзень яго асудзілі на 10 сутак, аднак 5 сьнежня ён на волю не выйшаў, зноў атрымаўшы 10 сутак. Але і 15 сьнежня яго ня вызвалілі і зноў прысудзілі 10 дзён арышту.
- Віны паводле адміністрацыйных артыкулаў фрылансэр Радыё Свабода не прызнаў, перадач для яго не прынялі.
- 22 сьнежня Беларуская асацыяцыя журналістаў запатрабавала ад уладаў органаў неадкладна даць інфармацыю пра тое, дзе і ў сувязі зь якой справай утрымліваюць журналіста.
- Прэзыдэнт Радыё Свабода Джэймі Флай заявіў, што ўлады Беларусі працягваюць утрымліваць журналіста, па сутнасьці, як выкрадзенага закладніка. Ён запатрабаваў вызваліць Андрэя і спыніць перасьлед беларускіх журналістаў.
- 23 сьнежня сваякам Андрэя паведамілі, што на яго завялі крымінальную справу, але не назвалі артыкулу КК. Кузьнечыка перавялі ў СІЗА-1 на вуліцы Валадарскага ў Менску.
- У чэрвені 2022 году Магілёўскі абласны суд прызнаў яго стваральнікам «экстрэмісцкага фармаваньня» (арт. 361-1 КК) і прысудзіў 6 гадоў турмы. Суд доўжыўся 3 гадзіны.
