Фэрмэр Тарасевіч пра Севярынца: «У нас такога добрасумленнага працаўніка яшчэ не было»
Павал Севярынец ацэньвае свае шанцы наконт пераводу на «хатнюю хімію» як 50 на 50. Міколу Статкевіча ў Шклоўскай калёніі наведаў адвакат. Жонка Зьмітра Бандарэнкі зьвярнулася ў Дэпартамэнт выкананьня пакараньняў. Андрэй Саньнікаў і Зьміцер Дашкевіч па-ранейшаму ў камэрах-адзіночках.
27 кастрычніка ўвечары атэстацыйная камісія спэцкамэндатуры ў вёсцы Куплін Пружанскага раёну вынесла рашэньне, што Павал Севярынец, які адбывае там пакараньне на «хіміі», стаў на шлях выпраўленьня. Дапамаглі станоўчыя характарыстыкі з працы і цёплае стаўленьне вяскоўцаў і сьвятара.
Фэрмэр Анатоль Тарасевіч, у чыёй аграфірме працуе Павал Севярынец, кажа: «Добры хлопец, проста выдатны хлопец — пытаньняў да яго ніколі няма. У нас такога добрасумленнага працаўніка яшчэ не было. Але ён жа пісьменьнік, і яму тут трэба знаходзіцца… А такога працаўніка я б з задавальненьнем узяў і плаціў бы яму падвойную зарплату. Адказны, сумленны, добра дапамагае».
Але ён жа пісьменьнік, і яму тут трэба знаходзіцца…
Павал Севярынец адбыў траціну тэрміну. У такіх выпадках, калі няма заўвагаў, звычайнага «хіміка» пераводзяць на так званую «хатнюю хімію». Сам Павал такім чынам ацэньвае свае шанцы вярнуцца ў родны Віцебск:
«Пэрспэктывы ёсьць выйсьці. Я б сказаў — 50 на 50. Думаю, зараз калі каго і будуць выпускаць, то гэта Бандарэнку. У яго сапраўды цяжка са здароўем, молімся за яго, перажываем, каб яго ў першую чаргу вызвалілі. І тыя палітвязьні, якія застаюцца яшчэ за кратамі, і Бяляцкі, і Аўтуховіч, і Дашкевіч з Лобавым, і анархісты — каб змаглі выйсьці і яны. Таму што ім цяжэй».
Вольга Бандарэнка ў пятніцу наведала Дэпартамэнт выкананьня пакараньняў. У нагляднай скарзе ёй адмовілі, наступная інстанцыя — Вярхоўны суд. Вольга перажывае за здароўе Зьмітра Бандарэнкі, якога з мэдсанчасткі перавялі ў атрад:
«Відавочна, што быў загад больш жорстка ставіцца, таму што і лістоў няма ўжо больш за тыдзень, хоць Зьміцер мне кожны дзень піша, і ў атрад перавялі. А ў атрадзе ён ня можа выконваць тыя рэкамэндацыі, якія яму лекары раяць. Даводзіцца і нахіляцца, і доўга стаяць, а яму гэта вельмі цяжка. Сёньня якраз у дэпартамэнце размаўляла пра гэта зь лекарам. Сказаў, што будзе тэлефанаваць і высьвятляць».
Марына Адамовіч, грамадзянская жонка Міколы Статкевіча, распавяла, што ў чацьвер палітвязьня наведаў адвакат:
Лісты ад дачкі прыйшлі яму спачатку за кастрычнік, а потым за жнівень.
«Нават без мадэратара кантактавалі, хоць і праз шкло, гук ужо не адключалі. Мікола па-ранейшаму працуе на лесапілцы, гэта цяжкая праца. Працуе, стараючыся ашчаджаць гэтую руку, якая яшчэ не зусім у парадку. Ён перадаў праз адваката, што напісаў мне ліст 18 кастрычніка, які, натуральна, я не атрымала. Так што і зь лістамі, і з тэлефанаваньнямі па-ранейшаму нічога не памянялася. Мікола пэўную частку лістоў атрымлівае, але ў дзіўным храналягічным парадку. Так, лісты ад дачкі прыйшлі яму спачатку за кастрычнік, а потым за жнівень».
Нявеста Зьмітра Дашкевіча Наста Палажанка кажа, што пашпарт Зьмітра так і не знайшлі. Але трымаецца вязень бадзёра, вывучае ангельскую мову, адказвае на шматлікія лісты падтрымкі:
«Як і Андрэй Саньнікаў, ён зьмешчаны ў адзіночную камэру з фармулёўкай „пасьля этапу зь небясьпекай для жыцьця і здароўя“. Таму нейкі час, пакуль праводзіцца праверка, ён мусіць быць адзін у камэры. Зьміцер вельмі шмат атрымлівае лістоў, шмат адказвае. Пошту прыносяць раз на тыдзень, і гэта, як правіла, больш за 50 лістоў. Шмат людзей з Расеі пішуць, якія ведаюць пра тутэйшую сытуацыю. Канечне, Зьміцер вельмі хоча выйсьці на волю да канца гэтага году».
Андрэй Саньнікаў
Андрэй Саньнікаў
Нарадзіўся ў Менску 8 сакавіка 1954 года. Скончыў Менскі дзяржаўны інстытут замежных моваў, Дыпляматычную акадэмію Міністэрства замежных справаў СССР у Маскве. Валодае чатырма мовамі. Працаваў у Таварыстве дружбы з замежнымі краінамі, у сакратарыяце ААН у Нью-Йорку, быў дарадцам прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь у Швайцарыі.
У 1995-1996 гг. — намесьнік міністра замежных спраў Беларусі. Пакінуў гэтую пасаду ў лістападзе 1996 год на знак пратэсту супраць правядзеньня рэферэндуму. У лістападзе 1997 году стаў стваральнікам і міжнародным каардынатарам грамадзянскай ініцыятывы «Хартыя’97».
У 2008 годзе ініцыяваў грамадзянскую кампанію «Эўрапейская Беларусь».
Ляўрэат міжнароднай прэміі імя Бруна Крайскага ў галіне абароны правоў чалавека (2005 г.).
Кандыдат у прэзыдэнты Рэспублікі Беларусь на выбарах-2010.
Зьміцер Дашкевіч
Зьміцер Дашкевіч
Нарадзіўся 20 ліпеня 1981 г. у вёсцы Кушняры Івацэвіцкага раёну Берасьцейскай вобласьці. Да пяці гадоў жыў у Расеі на Далёкім Усходзе. Потым сям’я перабралася ў Старыя Дарогі. Там скончыў школу № 2. Вучыўся ў Гарадзенскім сельскагаспадарчым інстытуце. У 2001 годзе прыйшоў у "Малады фронт". Увосень 2001 г. быў адным з абаронцаў Курапатаў. Пазьней паступіў у Віленскі пэдагагічны ўнівэрсытэт на факультэт славістыкі. Быў абраны кіраўніком Менскай гарадзкой арганізацыі "Маладога фронту". Актыўны ўдзельнік і арганізатар масавых акцыяў і мерапрыемстваў. За сваю палітычную дзейнасьць неаднаразова прыцягваўся да адміністрацыйнай адказнасьці. У 2004 г. абраны старшынём "Маладога фронту".
Мікола Статкевіч
12 жніўня 1956 году Нарадзіўся ў вёсцы Лядна Слуцкага раёну Менскай вобласьці ў сям'і настаўнікаў.
1978 Скончыў Менскую вышэйшую інжынэрную зэнітна-ракетную вучэльню.
1986 Абараніў кандыдацкую дысэртацыю.
Працаваў выкладчыкам Менскай вышэйшай інжынэрнай зэнітна-ракетнай вучэльні.
Люты 1991 На знак пратэсту супраць падзей у Вільні выйшаў з КПСС.
1991 Сябра Цэнтральнай рады і выканаўчага камітэту Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народная Грамада).
1995 Старшыня БСДП (НГ).
1991-1995 Стваральнік і кіраўнік Беларускага згуртаваньня вайскоўцаў.
2000 Удзельнічаў у выбарах у Палату прадстаўнікоў.
2005 Асуджаны на тры гады абмежаваньня волі за арганізацыю 18-19 кастрычніка 2004 году ў Менску вулічнай акцыі супраць афіцыйных вынікаў парлямэнцкіх выбараў і рэфэрэндуму. Па амністыі тэрмін абмежаваньня волі быў скарочаны на год.
Кіраўнік аргкамітэту ў справе стварэньня Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народная Грамада).
2010 Статкевіч вылучаўся кандыдатам у прэзыдэнты. Пасьля пратэстаў на Плошчы яго арыштавалі і затым асудзілі да 6 гадоў з адбыцьцём тэрміну пакараньня на падставе ч. 1 арт. 293 Крымінальнага кодэксу (арганізацыя масавых беспарадкаў, якія суправаджаліся гвалтам над асобай, пагромамі, падпаламі, зьнішчэньнем маёмасьці і ўзброеным супрацівам прадстаўнікам улады). З тэрміну ён адседзеў 5 гадоў, катэгарычна адмовіўся пісаць на імя Лукашэнкі прашэньне аб памілаваньні, аднак усё адно выйшаў на волю пасьля ўказу апошняга.
2011 Адбываючы тэрмін зьняволеньня, Мікола Статкевіч узяў шлюб з Марынай Адамовіч. Дзьве ягоныя дачкі ад першага шлюбу жывуць у Нямеччыне.
2017 Статкевіча затрымліваюць і зьмяшчаюць у СІЗА перад Днём Волі.
31 траўня 2020 Статкевіча затрымалі па дарозе на выбарчы пікет Сьвятланы Ціханоўскай. Спачатку яго пакаралі адміністрацыйным арыштам на 15 сутак, да якіх пасьля дадалося яшчэ столькі ж. Аднак па адбыцьці гэтага тэрміну палітыка ня вызвалілі, а перавялі ў СІЗА № 1 Менска і выставілі абвінавачаньне паводле крымінальнага артыкулу 342. Ён зноў адмаўляецца пісаць Лукашэнку прашэньне на памілаваньне, называе яго ўзурпатарам і дыктатарам, вітае канвой на закрытым судзе ў Гомлі нацыянальным воклічам «Жыве Беларусь!».
Павал Севярынец
Павал Севярынец
Нарадзіўся 30 сьнежня 1976 г. у Воршы. Скончыў з залатым мэдалём віцебскую школу № 25 (з мастацкім ухілам). Пачатак цікавасьці да палітыкі — абраньне ў 10 клясе школы ў Дзіцячы рэспубліканскі парлямэнт. Захапляўся геаграфіяй і геалёгіяй. Скончыў геафак БДУ. У 1994—1999 гг. працаваў журналістам у шэрагу недзяржаўных выданьняў. З 1998 г. друкуецца ў незалежнай прэсе як публіцыст. Ляўрэат літаратурнай прэміі імя Алеся Адамовіча і прэміі імя Васіля Быкава "За свабоду думкі".
У 1999—2003 гг. быў намесьнікам старшыні Партыі БНФ. З 1999 да 2004 гг. — старшынём "Маладога Фронту", цяпер — сустаршыня аргкамітэту па стварэньні партыі "Беларуская хрысьціянская дэмакратыя". У часе прэзыдэнцкіх выбараў 2010 г. быў актывістам штабу кандыдата ў прэзыдэнты Віталя Рымашэўскага. Быў арыштаваны 20 сьнежня і зьмешчаны ў СІЗА КДБ. Пры канцы сьнежня яму прад’яўлена абвінавачаньне па крымінальнай справе, узбуджанай сьледчым упраўленьнем папярэдняга расьсьледаваньня ГУУС Менгарвыканкаму па чч. 1 і 2 арт. 293 КК (масавыя беспарадкі). 4 красавіка замест гэтага прад'яўлена іншае абвінавачаньне (арт. 342 КК — арганізацыя і падрыхтоўка дзеяньняў, якія груба парушаюць грамадзкі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх).
Нарадзіўся ў Менску 8 сакавіка 1954 года. Скончыў Менскі дзяржаўны інстытут замежных моваў, Дыпляматычную акадэмію Міністэрства замежных справаў СССР у Маскве. Валодае чатырма мовамі. Працаваў у Таварыстве дружбы з замежнымі краінамі, у сакратарыяце ААН у Нью-Йорку, быў дарадцам прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь у Швайцарыі.
Нарадзіўся 20 ліпеня 1981 г. у вёсцы Кушняры Івацэвіцкага раёну Берасьцейскай вобласьці. Да пяці гадоў жыў у Расеі на Далёкім Усходзе. Потым сям’я перабралася ў Старыя Дарогі. Там скончыў школу № 2. Вучыўся ў Гарадзенскім сельскагаспадарчым інстытуце. У 2001 годзе прыйшоў у "Малады фронт". Увосень 2001 г. быў адным з абаронцаў Курапатаў. Пазьней паступіў у Віленскі пэдагагічны ўнівэрсытэт на факультэт славістыкі. Быў абраны кіраўніком Менскай гарадзкой арганізацыі "Маладога фронту". Актыўны ўдзельнік і арганізатар масавых акцыяў і мерапрыемстваў. За сваю палітычную дзейнасьць неаднаразова прыцягваўся да адміністрацыйнай адказнасьці. У 2004 г. абраны старшынём "Маладога фронту".
Але ён жа пісьменьнік, і яму тут трэба знаходзіцца…
