Менскі палітоляг Аляксей Кароль камэнтуе прысуды Андрэю Саньнікаву, Ільлю Васілевічу, Алегу Гнедчыку, Фёдару Мірзаянаву, Уладзімеру Яроменку.
«Прысуд Саньнікаву нагадвае прысуд Казуліну. Там было пяць з паловай гадоў. Так што гэта ўжо такая прадвызначаная норма. А сам вынік прысуду быў закладзены па сутнасьці ў тых „дакумэнтах“, якія былі надрукаваныя ў газэце „Советская Белоруссия“. Лінія абвінавачаньня і тая фактура, якая прыводзілася, па сутансьці падганялася пад абвінавачньне, прагучала.
Другая выснова. Па сутнасьці, гэта лёгіка ўладаў у працяг 19-га: калі б не было прысудаў, то трэба было б ставіць пад сумнеў 19-га. Мэта такіх прысудаў — застрашэньне апазыцыі і яе параліч. І каб не вылучаліся кандыдаты на наступных выбарах, апроч тых, якія атрымалі адмашку ад дзейнай улады».
«Прысуд Саньнікаву нагадвае прысуд Казуліну. Там было пяць з паловай гадоў. Так што гэта ўжо такая прадвызначаная норма. А сам вынік прысуду быў закладзены па сутнасьці ў тых „дакумэнтах“, якія былі надрукаваныя ў газэце „Советская Белоруссия“. Лінія абвінавачаньня і тая фактура, якая прыводзілася, па сутансьці падганялася пад абвінавачньне, прагучала.
Другая выснова. Па сутнасьці, гэта лёгіка ўладаў у працяг 19-га: калі б не было прысудаў, то трэба было б ставіць пад сумнеў 19-га. Мэта такіх прысудаў — застрашэньне апазыцыі і яе параліч. І каб не вылучаліся кандыдаты на наступных выбарах, апроч тых, якія атрымалі адмашку ад дзейнай улады».
