Класкоўскі: «Што да танальнасьці, то адразу адзначу, што голас Лукашэнкі быў зусім не мэталічным, як гэта бывала на сэлектарных нарадах. І паколькі я глядзеў тэлевізійны сюжэт, то дадам, што і па вонкавым выглядзе прэзыдэнта відавочна, што і краіна, і ён перажываюць не найлепшыя часы.
Лукашэнка, праўда, «па інэрцыі» казаў, што крызісу ў нас няма. Пры гэтым тэлеаб'ектыў паказаў твары намэнклятурных дзеячоў, што стаялі ў храме, -- каб было зразумела, што гэтыя словы адрасаваныя менавіта ім. Маўляў, спуску ня будзе, спаганяць буду строга за ўсе паказчыкі.
Зноў прагучала, што крызіс ня наш, і гэта відавочнае дыстанцыяваньне ад тых непазьбежных нэгатыўных зьяваў у эканоміцы Беларусі, якія мы ўжо назіраем»
Цыганкоў: “Мне асабіста найбольш кінуліся ў вочы наступныя словы Лукашэнкі: «Мы ня будзем вам хлусіць, і я перш за ўсё. Мы будзем гаварыць і горкую праўду, нават калі яна горкая...» Як бы вы ацанілі гэты пасаж? Чаго ў ім больш – жаданьня пераканаць людзей у гэтым, ці падсьвядомага прабачэньня за тую хлусьню, якая ўжо прагучала?”
Высокае ж кіраўніцтва адчувае гэтую віну, таму гучаць такія ноткі замаскаванага пакаяньня. І нават тая фраза, што царква можа нас паправіць, укажа нам на нашы памылкі, -- яна таксама ў гэтым кантэксьце паказальная.
Таксама я б адзначыў тое, што фактычна Лукашэнка настройвае людзей на горшы сцэнар. Ён кажа, маўляў, хай мы на ўсялякі выпадак будзем трымаць у галаве горшы варыянт разьвіцьця падзеяў – калі ж будзе лепшы, то дзякуй Богу. Заўважце – жорсткі аўтарытарны кіраўнік кажа пра тое, што Госпад не абыдзе і гэтым разам Беларусь, дапаможа ў цяжкую хвіліну. Ён апэлюе да вышэйшых сілаў. Гэта сымптом таго, што цяпер адбываюцца працэсы, непадуладныя гэтай жорсткай і здавалася б, непахіснай уладзе”
