Пінтэр – аўтар 30 п’есаў, шырока вядомых ува ўсім сьвеце. Ацэньваючы драматурга ў 2005 годзе ўзнагародаю, Нобэлеўскі камітэт назваў яго “найвыдатнейшым прадстаўніком брытанскай драмы другой паловы XX стагодзьдзя, які паказвае пасткі, расстаўленыя за будзённай балбатнёю, і расчыняе дзьверы ў замкнёныя пакоі падсьвядомасьці”.
Гаралд Пінтэр нарадзіўся 10 кастрычніка 1930 году ў Лёндане ў сям’і габрэйскага краўца. Вучыўся ў Каралеўскай акадэміі драматычнага мастацтва. На пачатку 1950-х гадоў пачаў друкаваць вершы, а ў 1957 годзе была пастаўленая ягоная першая п’еса “Пакой”. Затым засяродзіўся на тэатральнай драматургіі, быў рэжысэрам, пісаў сцэнары для кіно і тэлебачаньня, сам шмат граў у тэатры.
Пінтэр шырока вядомы ня толькі як аўтар такіх п’есаў, як “Нямы афіцыянт”, “Дзень нараджэньня”, “Вартаўнік”, але і як праваабаронца і публічны праціўнік амэрыканскіх ваенных кампаніяў у Аўганістане і Іраку, дзеяньняў НАТО ў Югаславіі.
Драматург апекаваўся беларускім "Свабодным тэатрам", аддаўшы яму правы на пастаноўку сваіх п'есаў.
“Гэта, бадай, самая яркая асоба ў эўрапейскай драматургіі другой паловы XX стагодзьдзя, – лічыць тэатразнаўца Вячаслаў Ракіцкі. – Гэта чалавек, які адкрыў прынцыпова новыя шляхі ў драматургіі, што ўражвае фантастычнай формаю, глыбінёю, шырынёю мысьленьня, і надзвычай сцэнічная”.
На беларускую мову перакладзеная п’еса Пінтэра “Каханак” (часопіс “ARCHE” (2006. № 1-2), зборнік “Бог Скарпіён” (Менск-Вільня, 2007)).
Гаралд Пінтэр нарадзіўся 10 кастрычніка 1930 году ў Лёндане ў сям’і габрэйскага краўца. Вучыўся ў Каралеўскай акадэміі драматычнага мастацтва. На пачатку 1950-х гадоў пачаў друкаваць вершы, а ў 1957 годзе была пастаўленая ягоная першая п’еса “Пакой”. Затым засяродзіўся на тэатральнай драматургіі, быў рэжысэрам, пісаў сцэнары для кіно і тэлебачаньня, сам шмат граў у тэатры.
Пінтэр шырока вядомы ня толькі як аўтар такіх п’есаў, як “Нямы афіцыянт”, “Дзень нараджэньня”, “Вартаўнік”, але і як праваабаронца і публічны праціўнік амэрыканскіх ваенных кампаніяў у Аўганістане і Іраку, дзеяньняў НАТО ў Югаславіі.
Драматург апекаваўся беларускім "Свабодным тэатрам", аддаўшы яму правы на пастаноўку сваіх п'есаў.
“Гэта, бадай, самая яркая асоба ў эўрапейскай драматургіі другой паловы XX стагодзьдзя, – лічыць тэатразнаўца Вячаслаў Ракіцкі. – Гэта чалавек, які адкрыў прынцыпова новыя шляхі ў драматургіі, што ўражвае фантастычнай формаю, глыбінёю, шырынёю мысьленьня, і надзвычай сцэнічная”.
На беларускую мову перакладзеная п’еса Пінтэра “Каханак” (часопіс “ARCHE” (2006. № 1-2), зборнік “Бог Скарпіён” (Менск-Вільня, 2007)).