Другі беларускі Нобэль

Алесь Бяляцкі на цырымоніі ўручэньня прэміі «Right Livelihood Award», Стакгольм, 3 сьнежня 2020

Яшчэ 10 гадоў таму беларусы пра гэта і марыць не маглі. А сёньня яны маюць ужо другога Нобэлеўскага ляўрэата за сем гадоў. Вядомы праваабаронца Алесь Бяляцкі атрымаў Нобэлеўскую прэмію міру. У пэўным сэнсе сьвет даведваецца пра Беларусь дзякуючы Нобэлю.

Сьцісла:

  • Чыньнік вайны ва Ўкраіне адыграў важную ролю ў выбары сёлетніх ляўрэатаў.
  • Выйсьце знайшлі, аддаўшы прэмію праваабаронцам трох краін, якія ўдзельнічаюць у вайне.
  • Важным чыньнікам стала тое, што цяпер Бяляцкі разам з сваімі паплечнікамі па «Вясьне» сядзіць за кратамі.
  • Цяперашні Нобэль для Беларусі — гэта рэха пратэстаў 2020 году.
  • Лукашэнка займеў вельмі важнага палітзьняволенага, за якога можна патрабаваць ад Захаду вялікі выкуп.

Прадстаўнік Міністэрства замежных спраў Беларусі Анатоль Глаз ужо заявіў, што Нобэлеўская прэмія міру палітызаваная. Папрок дзіўнаваты. Бо з усіх Нобэлеўскіх прэміяў прэмія міру — адзіная, якая ў значнай ступені носіць палітычнае адценьне. Бо як можна змагацца за мір па-за палітычнай плашчынёй? Праблемы вайны і міру — галоўныя палітычныя пытаньні ў сьвеце. Таму прэмія міру проста ня можа быць непалітызаванай паводле самой прыроды.

Мяркую, што чыньнік вайны ва Ўкраіне якраз адыграў важную ролю ў выбары сёлетніх ляўрэатаў. Даваць прэмію міру, не зважаючы на першую пасьля 1945 году вялікую вайну ў Эўропе, якая скаланула ўвесь сьвет, не выпадала. Ляўрэаты павінны былі быць неяк зьвязаныя з гэтай падзеяй. Зь іншага боку, знайсьці кандыдатаў на прэмію міру падчас бязьлітаснай вайны — задача нялёгкая.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Ці вызваліць Лукашэнка Бяляцкага пасьля Нобэля? Дыскусія аналітыкаў

Нобэлеўскі камітэт ня стаў уганароўваць палітыкаў. Хоць сярод кандыдатаў былі Ўладзімір Зяленскі, Аляксей Навальны, Сьвятлана Ціханоўская. Выйсьце знайшлі, аддаўшы прэмію праваабаронцам трох краін, якія ўдзельнічаюць у вайне. Прычым калі з Расеі і Ўкраіны ўганаравалі праваабарончыя арганізацыі («Мэмарыял», «Цэнтар грамадзянскіх свабод»), то зь Беларусі прэмію прысудзілі пэрсоне — Алесю Бяляцкаму. Хоць маглі і тут выбраць праваабарончы цэнтар «Вясна».

Думаю, на такое рашэньне паўплывала некалькі чыньнікаў. Найперш, варта нагадаць, што Алесь Бяляцкі вылучаўся на Нобэлеўскую прэмію міру пяць разоў. То бок у яго ў гэтым пляне быў вялікі бэкграўнд.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Сьвятлана Алексіевіч: Алесь Бяляцкі для беларускай барацьбы — міталягічная фігура

Другі момант. Важным чыньнікам стала тое, што цяпер Бяляцкі разам з сваімі паплечнікамі па «Вясьне» сядзіць за кратамі. Прычым другі раз у сваім жыцьці. І цяпер яму «сьвеціць» немалы тэрмін у калёніі. Ён прызнаны палітзьняволеным і вязьнем сумленьня.

Таксама варта адзначыць, што цяперашні Нобэль для Беларусі — гэта рэха катаклізму 2020 году. Тыя пратэсты нейкі час былі галоўнай сусьветнай падзеяй. Таму можна лічыць, што гэтую прэмію заваявалі тыя дзясяткі і сотні тысяч беларусаў, якія два гады таму некалькі месяцаў выходзілі на вуліцу.

Уганараваньне Бяляцкага, які сядзіць за кратамі, павінна прыцягнуць увагу сусьветнай супольнасьці да таго, што ў Беларусі больш за тысячу палітвязьняў.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Зьявілася першая рэакцыя ўладаў Беларусі на Нобэлеўскую прэмію Алеся Бяляцкага

Што да рэакцыі ўладаў. Шмат меркаваньняў, што гэтым рашэньнем Нобэлеўскі камітэт паставіў беларускі палітычны рэжым у няёмкае становішча. Нібы непрыемна, што нобэлеўскі ляўрэат сядзіць за кратамі. Але і вызваляць ня вельмі выпадае, бо падумаюць, што Лукашэнка спужаўся маральнага ціску сусьветнай супольнасьці.

Можа і так. Але, магчыма, усё значна прасьцей. Лукашэнка займеў вельмі важнага палітзьняволенага. Для яго гэта дарагі тавар, за які можна патрабаваць ад Захаду вялікі выкуп.

Думкі, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.