Кіроўца маршрутнага аўтобуса Аркадзь Крачун, які летась падбіў у Менску 20 легкавых машын, працуе на розных маршрутах. Пра гэта ён паведаміў у інтэрвію Свабодзе.
Аркадзь Крачун, кіроўца менскага аўтобуса, які за 2013 год трапіў у 20 аварыяў, стаў героем інтэрнэту. Ролік пра тое, як ягоны аўтобус уразаецца ў машыны, ужо набраў больш за 124 тысячы праглядаў.
«Гэта пацьверджаньні аварыяў, якія адбыліся. Я выклаў відэа ў інтэрнэт, каб людзі бачылі, што яны робяць на дарогах, — кажа Крачун. — Я думаю пра бясьпеку пасажыраў. А вось тыя, хто абганяе аўтобус і рэзка тармозіць перад ім, ня бачаць, што плынь транспарту рэзка спыняецца».
Крачун гэтак тлумачыць сваю стратэгію паводзінаў на дарозе:
«Каб я тармазіў экстрана, а не павольна, то людзі ў салёне пападалі б. А гэта — траўмы. Машына, празь якую стварылася такая сытуацыя, зьяжджае, а пасажыры застаюцца з пашкоджаньнямі. Атрымліваецца, што я выратаваў жалеза. А самае каштоўнае — гэта што? Людзі ў салёне. Чалавечае жыцьцё больш каштоўнае за мэталалом. Пацярпелыя атрымаюць страхоўкі. А на мяне могуць павесіць наступствы аварыі: калі страхоўка не пакрывае лекаваньня, то плаціць буду я. Можа дайсьці да таго, што мяне пазбавяць правоў».
Кіроўца кажа, што пасажыры не адчуваюць сутыкненьняў «праз розьніцу ў масах аўтобуса і машыны». Крачун працуе на аўтобусе-гармоніку «МАЗ-105».
«Я сыгналю, пачынаю павольна тармазіць. І людзі інстынктыўна хапаюцца за перакладзіны», — тлумачыць ён.
«Іншыя кіроўцы тармозяць рэзка, праз інстынкт самазахаваньня. Але прафэсійны кіроўца павінен працаваць па-іншаму, калі вязе людзей. Я выключаю самазахаваньне і ўключаю лёгіку, абараняючы таго, каго вязу», — кажа Аркадзь Крачун, які кіруе аўтобусам ужо 10 гадоў.
«Кіроўцы аўтобусаў не прызнаюцца, што рэзка тармозяць, што ў іх людзі ў салёне падаюць. Яны просяць прабачэньня, нават грошы пацярпелым пасажырам прапаноўваюць — усё, каб факт траўмаваньня ня выплыў. Але пры ўсім гэтым кіроўцы стараюцца ня біць машыны», — гэтак Крачун апісвае сытуацыю ў сваім аўтапарку, дзе працуе 400 чалавек.
Ён кажа, што заўвагаў з боку адміністрацыі парку да яго няма, бо «пасьля ДТЗ у парк не прыходзяць нараканьні з боку пасажыраў».
Аркадзь Крачун кажа, што першы час у парку крыху засмучаліся частымі пашкоджаньнямі корпусу, але «пасьля прыходзілі да высновы, што наша задача — бясьпечна і камфортна перавезьці пасажыра, што я і раблю».
На пытаньне, на якіх маршрутах працуе Аркадзь Крачун, кіроўца адказвае ляканічна: «На розных».
Аркадзь Крачун, кіроўца менскага аўтобуса, які за 2013 год трапіў у 20 аварыяў, стаў героем інтэрнэту. Ролік пра тое, як ягоны аўтобус уразаецца ў машыны, ужо набраў больш за 124 тысячы праглядаў.
«Гэта пацьверджаньні аварыяў, якія адбыліся. Я выклаў відэа ў інтэрнэт, каб людзі бачылі, што яны робяць на дарогах, — кажа Крачун. — Я думаю пра бясьпеку пасажыраў. А вось тыя, хто абганяе аўтобус і рэзка тармозіць перад ім, ня бачаць, што плынь транспарту рэзка спыняецца».
Крачун гэтак тлумачыць сваю стратэгію паводзінаў на дарозе:
«Каб я тармазіў экстрана, а не павольна, то людзі ў салёне пападалі б. А гэта — траўмы. Машына, празь якую стварылася такая сытуацыя, зьяжджае, а пасажыры застаюцца з пашкоджаньнямі. Атрымліваецца, што я выратаваў жалеза. А самае каштоўнае — гэта што? Людзі ў салёне. Чалавечае жыцьцё больш каштоўнае за мэталалом. Пацярпелыя атрымаюць страхоўкі. А на мяне могуць павесіць наступствы аварыі: калі страхоўка не пакрывае лекаваньня, то плаціць буду я. Можа дайсьці да таго, што мяне пазбавяць правоў».
Кіроўца кажа, што пасажыры не адчуваюць сутыкненьняў «праз розьніцу ў масах аўтобуса і машыны». Крачун працуе на аўтобусе-гармоніку «МАЗ-105».
«Я сыгналю, пачынаю павольна тармазіць. І людзі інстынктыўна хапаюцца за перакладзіны», — тлумачыць ён.
«Іншыя кіроўцы тармозяць рэзка, праз інстынкт самазахаваньня. Але прафэсійны кіроўца павінен працаваць па-іншаму, калі вязе людзей. Я выключаю самазахаваньне і ўключаю лёгіку, абараняючы таго, каго вязу», — кажа Аркадзь Крачун, які кіруе аўтобусам ужо 10 гадоў.
Я выключаю самазахаваньне і ўключаю лёгіку, абараняючы таго, каго вязу
«Кіроўцы аўтобусаў не прызнаюцца, што рэзка тармозяць, што ў іх людзі ў салёне падаюць. Яны просяць прабачэньня, нават грошы пацярпелым пасажырам прапаноўваюць — усё, каб факт траўмаваньня ня выплыў. Але пры ўсім гэтым кіроўцы стараюцца ня біць машыны», — гэтак Крачун апісвае сытуацыю ў сваім аўтапарку, дзе працуе 400 чалавек.
Ён кажа, што заўвагаў з боку адміністрацыі парку да яго няма, бо «пасьля ДТЗ у парк не прыходзяць нараканьні з боку пасажыраў».
Аркадзь Крачун кажа, што першы час у парку крыху засмучаліся частымі пашкоджаньнямі корпусу, але «пасьля прыходзілі да высновы, што наша задача — бясьпечна і камфортна перавезьці пасажыра, што я і раблю».
На пытаньне, на якіх маршрутах працуе Аркадзь Крачун, кіроўца адказвае ляканічна: «На розных».