Учора ва Ўкраіну выправіліся прадстаўнікі Нацыянальнай тэлерадыёкампаніі, якія павезьлі пакет матэрыялаў беларускай удзельніцы. Відавочна, беларусы ўсё ж пасьпяваюць скокнуць у апошні вагон “да Кіеву”. Справа ў тым, што цэлы месяц Анжэліка раскручвала песьню “Boys&Girls”, зь якой і зьбіралася дэбютаваць на “Эўрабачаньні”. І раптам у пятніцу на прэс-канфэрэнцыі яна абвясьціла, што прынятае іншае рашэньне: прадстаўнікам Эўрапэйскага вяшчальнага зьвязу будзе названая кампазыцыя “Love me tonight” аўтараў з Грэцыі Нікаласа і Нэктарыюса.
Ці пасьпее сьпявачка пры сваіх надзвычай вялікіх амбіцыях “раскруціць” зусім новую песьню? Пра гэта я запытаўся ў генэральнага прадусара і мужа Анжэлікі, Мікалая Агурбаша. Бо ад таго, колькі сродкаў здольны ён укласьці ў рэклямную кампанію, у вялікай ступені будзе залежыць і канчатковы посьпех. Нагадаю, што выдаткі ўкраінкі Русланы напярэдадні Стамбулу склалі больш за мільён даляраў.
(Агурбаш: ) “Дзеля перамогі мы робім ўсё, што прынясе посьпех. Таму ў нас бюджэту няма…”
(Карней: ) “Значыць, бюджэт неабмежаваны?”
(Анжэліка: ) “Мы на сёньняшні дзень робім усё магчымае і, самае галоўнае, немагчымае, каб наступнае “Эўрабачаньне” адбылося ў Беларусі”.
(Мікалай Агурбаш: ) “Мы нічога не купляем і нікога не падкупляем, бо наша сьпявачка самая лепшая і таленавітая. Гэта для вас я кажу, каб не наводзілі “тень на плетень” – Агурбаш быццам усіх купіў…”
(Анжэліка: ) “…на сваю родную сьпявачку “гоніце”, якая будзе вас жа прадстаўляць на “Эўрабачаньні”.
(Мікалай Агурбаш: ) “Да чаго толькі ні дагаварыліся: Анжэліка быццам ні сьпяваць зусім ня ўмее, ні таньчыць, і ходзіць праз раз”.
Зьдзіўляе, што ані сьпявачка, ані ейны прадусар ніяк не ўзгадваюць пра паўфінал “Эўрабачаньня”, які адбудзецца 19 траўня. Усе размовы – толькі пра перамогу ў фінале. Гэта вельмі нагадвае мінулагоднюю гісторыю, калі чыноўнікі ўжо рыхтаваліся прыняць конкурс 2005 году ў Менску, а дуэт “Аляксандра і Канстанцін” нават не прайшоў сіта паўфіналу.
Таксама цягам усёй прэс-канфэрэнцыі ў пятніцу Мікалай Агурбаш выказваў незадаволенасьць, што беларускія журналісты практычна ніяк не рэагуюць на Анжэліку – “зорку ўсясьветнага маштабу”. Відавочна, таму сьпявачка і аддзячыла выключна ўрадоўцам і свайму мужу. Маўляў, урад ды каўбасны завод Агурбаша зараз робяць усё, каб наступнае “Эўрабачаньне” адбылося ў Беларусі.
(Анжэліка: ) “Я вельмі ўдзячная ўраду, усім міністэрствам, таму што яны хочуць перамогі. Нават фармуецца адмысловая група падтрымкі з сотні чалавек на “Эўрабачаньне”. Для мяне ўсё гэта мае вялізнае значэньне. Я ведаю, што за мной народ, за мной урад…”
(Мікалай Агурбаш: ) “Трэба, дарэчы, адзначыць, што ўрад нашмат больш актыўны, чым народ і журналісты…”
Шмат ужо сказана пра парадаксальную сытуацыю: Беларусь на “Эўрабачаньні” будзе прадстаўляць Анжэліка Агурбаш, якая даўно жыве ў Расеі, тады як ад Расеі ў Кіеў выправіцца сьпявачка з Магілёву Натальля Падольская…
Узгадаем, што Падольская была прэтэндэнткай на мінулагодні конкурс у Стамбуле, і толькі сумнеўныя вынікі галасаваньня такой магчымасьці яе пазбавілі. Агурбаш сёлета ні з кім не змагалася, бо была прызначаная ад імя міністэрства культуры. Усе гэтыя нюансы робяць іх неўтаймаванымі суперніцамі, і стрэлы, якія раз-пораз ляцяць у варожы лягер, досыць далёкія ад дыпляматыі. Агурбашы кажуць, што такой сьпявачкі проста ня ведаюць. І вось адказ прадусара Натальлі Падольскай, ейнага бацькі Юрыя Падольскага:
(Падольскі: ) “Расейцы перайшлі ад практыкі журы да глядацкага галасаваньня, зразумеўшы ранейшую памылку: толькі глядач можа зрабіць правільны выбар. А беларусы зноў пайшлі традыцыйна, зноў журы выбірала. І аказалася, што ўсе гэтыя дзяўчаты зусім ня вырасьлі ў прафэсійным сэнсе. Значыць, зь імі ніхто не займаўся. Але калі дзяржава вырашыла ўдзельнічаць у гэтых спаборніцтвах, то дзе тады Раінчыкі, Фінбэргі, Ціхановічы? Чаму, маючы студыі, аркестры, яны так нікога і не падрыхтавалі?
Адыграла галоўную ролю іншае: муж Лікі бярэцца ўсё праплаціць, а мы, маўляў, заашчадзім бюджэтныя сродкі. Ну, зьезьдзіць яна, выступіць, атрымае сваё 15, 13, 10 месца, і ад’едзе зноў у Маскву. Што ў Беларусі застанецца?”
Ці пасьпее сьпявачка пры сваіх надзвычай вялікіх амбіцыях “раскруціць” зусім новую песьню? Пра гэта я запытаўся ў генэральнага прадусара і мужа Анжэлікі, Мікалая Агурбаша. Бо ад таго, колькі сродкаў здольны ён укласьці ў рэклямную кампанію, у вялікай ступені будзе залежыць і канчатковы посьпех. Нагадаю, што выдаткі ўкраінкі Русланы напярэдадні Стамбулу склалі больш за мільён даляраў.
(Агурбаш: ) “Дзеля перамогі мы робім ўсё, што прынясе посьпех. Таму ў нас бюджэту няма…”
(Карней: ) “Значыць, бюджэт неабмежаваны?”
(Анжэліка: ) “Мы на сёньняшні дзень робім усё магчымае і, самае галоўнае, немагчымае, каб наступнае “Эўрабачаньне” адбылося ў Беларусі”.
(Мікалай Агурбаш: ) “Мы нічога не купляем і нікога не падкупляем, бо наша сьпявачка самая лепшая і таленавітая. Гэта для вас я кажу, каб не наводзілі “тень на плетень” – Агурбаш быццам усіх купіў…”
(Анжэліка: ) “…на сваю родную сьпявачку “гоніце”, якая будзе вас жа прадстаўляць на “Эўрабачаньні”.
(Мікалай Агурбаш: ) “Да чаго толькі ні дагаварыліся: Анжэліка быццам ні сьпяваць зусім ня ўмее, ні таньчыць, і ходзіць праз раз”.
Зьдзіўляе, што ані сьпявачка, ані ейны прадусар ніяк не ўзгадваюць пра паўфінал “Эўрабачаньня”, які адбудзецца 19 траўня. Усе размовы – толькі пра перамогу ў фінале. Гэта вельмі нагадвае мінулагоднюю гісторыю, калі чыноўнікі ўжо рыхтаваліся прыняць конкурс 2005 году ў Менску, а дуэт “Аляксандра і Канстанцін” нават не прайшоў сіта паўфіналу.
Таксама цягам усёй прэс-канфэрэнцыі ў пятніцу Мікалай Агурбаш выказваў незадаволенасьць, што беларускія журналісты практычна ніяк не рэагуюць на Анжэліку – “зорку ўсясьветнага маштабу”. Відавочна, таму сьпявачка і аддзячыла выключна ўрадоўцам і свайму мужу. Маўляў, урад ды каўбасны завод Агурбаша зараз робяць усё, каб наступнае “Эўрабачаньне” адбылося ў Беларусі.
(Анжэліка: ) “Я вельмі ўдзячная ўраду, усім міністэрствам, таму што яны хочуць перамогі. Нават фармуецца адмысловая група падтрымкі з сотні чалавек на “Эўрабачаньне”. Для мяне ўсё гэта мае вялізнае значэньне. Я ведаю, што за мной народ, за мной урад…”
(Мікалай Агурбаш: ) “Трэба, дарэчы, адзначыць, што ўрад нашмат больш актыўны, чым народ і журналісты…”
Шмат ужо сказана пра парадаксальную сытуацыю: Беларусь на “Эўрабачаньні” будзе прадстаўляць Анжэліка Агурбаш, якая даўно жыве ў Расеі, тады як ад Расеі ў Кіеў выправіцца сьпявачка з Магілёву Натальля Падольская…
Узгадаем, што Падольская была прэтэндэнткай на мінулагодні конкурс у Стамбуле, і толькі сумнеўныя вынікі галасаваньня такой магчымасьці яе пазбавілі. Агурбаш сёлета ні з кім не змагалася, бо была прызначаная ад імя міністэрства культуры. Усе гэтыя нюансы робяць іх неўтаймаванымі суперніцамі, і стрэлы, якія раз-пораз ляцяць у варожы лягер, досыць далёкія ад дыпляматыі. Агурбашы кажуць, што такой сьпявачкі проста ня ведаюць. І вось адказ прадусара Натальлі Падольскай, ейнага бацькі Юрыя Падольскага:
(Падольскі: ) “Расейцы перайшлі ад практыкі журы да глядацкага галасаваньня, зразумеўшы ранейшую памылку: толькі глядач можа зрабіць правільны выбар. А беларусы зноў пайшлі традыцыйна, зноў журы выбірала. І аказалася, што ўсе гэтыя дзяўчаты зусім ня вырасьлі ў прафэсійным сэнсе. Значыць, зь імі ніхто не займаўся. Але калі дзяржава вырашыла ўдзельнічаць у гэтых спаборніцтвах, то дзе тады Раінчыкі, Фінбэргі, Ціхановічы? Чаму, маючы студыі, аркестры, яны так нікога і не падрыхтавалі?
Адыграла галоўную ролю іншае: муж Лікі бярэцца ўсё праплаціць, а мы, маўляў, заашчадзім бюджэтныя сродкі. Ну, зьезьдзіць яна, выступіць, атрымае сваё 15, 13, 10 месца, і ад’едзе зноў у Маскву. Што ў Беларусі застанецца?”
