Сярод выхаванцаў спэцыялізаванай дзіцяча-юнацкай школы алімпійскай рэзэрвы чэмпіёнка сьвету і Эўропы Юлія Раскіна, прызэркі Алімпійскіх гульняў Тацяна Агрызка, Вольга Ўжэвіч, Тацяна Ананька ды іншыя. Амаль тры дзясяткі гімнастак школы ўваходзяць у склад нацыянальнай зборнай у мастацкай гімнастыцы. Трэнэр Нэлі Кісялёва, якая трэніруе дзяцей амаль чвэрць стагодзьдзя, перакананая: цяперашняя сытуацыя ставіць пад пытаньне разьвіцьцё гімнастычнай школы ўвогуле.
(Кісялёва: ) “Заля адмыслова будавалася для мастацкай гімнастыкі, гэта спэцыялізаваная заля. Школе ўжо 25 гадоў, шмат дзяцей займаюцца ў зборнай Беларусі. І калі хтосьці ва ўсім гэтым вінаваты, няхай трымаюць адказнасьць, выпраўляюць памылку. Ці хай прадаставяць нам іншую залю”.
Як перакананыя трэнэры і бацькі выхаванцаў алімпійскай школы, уся праблема палягае ў доме, які будуецца насупраць, за некалькі мэтраў ад школьных вокнаў. Пасьля таго, як будаўнікі пачалі забіваць сваі пад 16-павярховы гмах, па сьценах двухпавярховай школы пайшлі трэшчыны.
(Бацькі: ) “Калі пачалі біць сваі, зьявіліся трэшчыны на сьцяне. Таму было прынятае рашэньне зачыніць залю мастацкай гімнастыкі. Нельга ж так будаваць!.. І яшчэ: была праектная дакумэнтацыя на пашырэньне комплексу — другой чаргі “Спартака”, дзе прадугледжваўся басэйн, гатэль, трэнажорная заля. Быў выведзены нулявы цыкль, які ўрэшце зарос травой. І тады прафсаюзнае кіраўніцтва прыняло рашэньне прадаць зямлю пад элітны дом”.
Цяпер бацькі кажуць, што патрапілі ў зачараванае кола: займацца ў залі небясьпечна, а замены ніхто не прапанаваў. Ніяк не адгукнуўся на калектыўную скаргу і старшыня фэдэрацыі гімнастыкі, міністар фінансаў Мікалай Корбут.
(Бацькі: ) “Калі б яго хваляваў лёс нашай школы, ён бы прыйшоў, і з намі паразмаўляў… Будаўніцтва як шло, так і ідзе. Пэўна, хочуць паўтарыць маскоўскі аквапарк: 200 дзяўчатак займаецца ў адной залі, і ня дай Божа што здарыцца — дык гэта другі аквапарк у беларускім варыянце”.
Бліжэй да абеду імправізаваны сход наведала група чыноўнікаў адміністрацыі Фрунзэнскага раёну. Дзеля перамоўнага працэсу быў дэлегаваны галоўны архітэктар раёну Віктар Гуцько, які ў адказ на бацькоўскія эмоцыі адразу акрэсьліў, хто тут гаспадар.
(Гуцько: ) “Калі вы ўсё хочаце пераўтварыць у “базар-вакзал” — тады мы проста заварочваемся і сыходзім… Тое, што вы тут кажаце — пра вашых дзяцей ніхто ня думае? Думаюць, бо вельмі хутка ўсе забыліся пра Краснапольле!”
(Бацькі: ) “Ні пра што мы не забыліся…”
(Гуцько: ) “Заключэньне, якое будзе праведзена, пакажа: уплывае будаўніцтва дому на школу ці не”.
(Бацькі: ) “Калі мы будзем вырашаць пытаньне на ўзроўні архітэктара раёну, то мы свайго пытаньня ніколі ня вырашым…”
(Гуцько: ) “Па выніках папярэдніх дасьледаваньняў магу сказаць адно: дэфармацыі, якія маюцца, прывесьці да абвалу асноўных канструктыўных элемэнтаў ня могуць, падставаў няма. І мы з вамі ставіць пад сумнеў заключэньне экспэртызы ня маем права”.
Пасьля гэтага раённыя чыноўнікі зьехалі, а дзясяткі разгубленых бацькоў засталіся ў фае. Пакідаючы спрэчны аб’ект, я зазірнуў на будаўнічую пляцоўку побач са школай алімпійскай рэзэрвы: 16-павярховік узводзіўся ў звычайным рэжыме.
(Кісялёва: ) “Заля адмыслова будавалася для мастацкай гімнастыкі, гэта спэцыялізаваная заля. Школе ўжо 25 гадоў, шмат дзяцей займаюцца ў зборнай Беларусі. І калі хтосьці ва ўсім гэтым вінаваты, няхай трымаюць адказнасьць, выпраўляюць памылку. Ці хай прадаставяць нам іншую залю”.
Як перакананыя трэнэры і бацькі выхаванцаў алімпійскай школы, уся праблема палягае ў доме, які будуецца насупраць, за некалькі мэтраў ад школьных вокнаў. Пасьля таго, як будаўнікі пачалі забіваць сваі пад 16-павярховы гмах, па сьценах двухпавярховай школы пайшлі трэшчыны.
(Бацькі: ) “Калі пачалі біць сваі, зьявіліся трэшчыны на сьцяне. Таму было прынятае рашэньне зачыніць залю мастацкай гімнастыкі. Нельга ж так будаваць!.. І яшчэ: была праектная дакумэнтацыя на пашырэньне комплексу — другой чаргі “Спартака”, дзе прадугледжваўся басэйн, гатэль, трэнажорная заля. Быў выведзены нулявы цыкль, які ўрэшце зарос травой. І тады прафсаюзнае кіраўніцтва прыняло рашэньне прадаць зямлю пад элітны дом”.
Цяпер бацькі кажуць, што патрапілі ў зачараванае кола: займацца ў залі небясьпечна, а замены ніхто не прапанаваў. Ніяк не адгукнуўся на калектыўную скаргу і старшыня фэдэрацыі гімнастыкі, міністар фінансаў Мікалай Корбут.
(Бацькі: ) “Калі б яго хваляваў лёс нашай школы, ён бы прыйшоў, і з намі паразмаўляў… Будаўніцтва як шло, так і ідзе. Пэўна, хочуць паўтарыць маскоўскі аквапарк: 200 дзяўчатак займаецца ў адной залі, і ня дай Божа што здарыцца — дык гэта другі аквапарк у беларускім варыянце”.
Бліжэй да абеду імправізаваны сход наведала група чыноўнікаў адміністрацыі Фрунзэнскага раёну. Дзеля перамоўнага працэсу быў дэлегаваны галоўны архітэктар раёну Віктар Гуцько, які ў адказ на бацькоўскія эмоцыі адразу акрэсьліў, хто тут гаспадар.
(Гуцько: ) “Калі вы ўсё хочаце пераўтварыць у “базар-вакзал” — тады мы проста заварочваемся і сыходзім… Тое, што вы тут кажаце — пра вашых дзяцей ніхто ня думае? Думаюць, бо вельмі хутка ўсе забыліся пра Краснапольле!”
(Бацькі: ) “Ні пра што мы не забыліся…”
(Гуцько: ) “Заключэньне, якое будзе праведзена, пакажа: уплывае будаўніцтва дому на школу ці не”.
(Бацькі: ) “Калі мы будзем вырашаць пытаньне на ўзроўні архітэктара раёну, то мы свайго пытаньня ніколі ня вырашым…”
(Гуцько: ) “Па выніках папярэдніх дасьледаваньняў магу сказаць адно: дэфармацыі, якія маюцца, прывесьці да абвалу асноўных канструктыўных элемэнтаў ня могуць, падставаў няма. І мы з вамі ставіць пад сумнеў заключэньне экспэртызы ня маем права”.
Пасьля гэтага раённыя чыноўнікі зьехалі, а дзясяткі разгубленых бацькоў засталіся ў фае. Пакідаючы спрэчны аб’ект, я зазірнуў на будаўнічую пляцоўку побач са школай алімпійскай рэзэрвы: 16-павярховік узводзіўся ў звычайным рэжыме.
