Адзін наш калега ўчора спытаў мяне, ці чуў я пра тое, што намесьнік старшыні Аб’яднанай грамадзянскай партыі Яраслаў Раманчук ужо аб’явіў пра сябе як пра патэнцыйнага кандыдата на прэзыдэнты. Я адразу зьвязаўся са спадаром Раманчуком, і той сказаў мне, што гэта жарт. Магчыма, гэта і так, але ж добра вядома, што ў кожным жарце ёсьць пэўная доля праўды. І як мне падаецца, гэта якраз такі выпадак. Я прапаную зараз паслухаць запіс маёй размовы зь Яраславам Раманчуком, а потым зноў вярнуцца да тэмы.
(Раманчук: ) “Справа ў тым, што ў нас першым нумарам ідзе Анатоль (Лябедзька), а я зь ім разам у камандзе. Калі Анатоля здымаюць, то будзем разглядаць гэтае пытаньне. Але гэта ня вырашана, што я ўжо буду ісьці. У нас будзе адзіная стратэгія й тактыка ўдзелу ў прэзыдэнцкіх выбарах. Я лічу, што гэта галоўнае, каб у нас № 1 быў Анатоль, а тактычна паглядзім, як гэта ўсё будзе, чаму не?”
(Карэспандэнт: ) “Ці ёсьць сёньня у Беларусі палітык, які мог бы выканаць такую ролю, як Юшчанка ва Ўкраіне?”
(Раманчук: ) “Безумоўна, ёсьць. Юшчанка, як мы ведаем, такі спакойны, кабінэтны чалавек, вельмі добры адмысловец у справе манэтарнай палітыкі. Яго зрабіла лідэрам асяродзьдзе. Яго зрабілі тыя людзі, якія хацелі зьмяніць сытуацыю ва Ўкраіне. Я лічу, што і ў Беларусі існуюць такія людзі, якія зрабіліся б сымбалямі пераменаў. Тое, што патрэбна беларусам сёньня, гэта ня толькі зьмена “бацькі”, а зьмена каманды, зьмена мэнтальнасьці, зьмена падыходаў у адносінах да чалавека й дзяржавы. І вось такую каманду мы прадставім. А пасьля, калі ёсьць каманда, яна раскручвае лідэра, пэрсаніфікуе чалавека ў тых рэформах і пераменах, якія яна прапануе для людзей”.
Якія яшчэ прозьвішчы патэнцыйных лідэраў дэмакратычных сілаў называюцца цяпер у Беларусі? Аднаго кандыдата на прэзыдэнты я ўчора знайшоў на складзе гародніны Завадзкога раёну Менску. І гэта зусім не жарт. Пасьля таго як два міністэрствы – прамысловасьці і юстыцыі – адмовілі былому дэпутату Палаты прадстаўнікоў Сяргей Скрабцу ў працаўладкаваньні, ён стаў на ўлік на біржы працы. І да канца сёлетняга году спадар Скрабец будзе перабіраць бульбу. Да гэтага, дарэчы, ён ставіцца вельмі спакойна, паколькі, паводле ягоных словаў, адносіцца сур’ёзна да любой працы. Дый ёсьць магчымасьць паразмаўляць з новымі людзьмі, даведацца, што яны думаюць пра жыцьцё.
Сяргей Скрабец упэўнены, што ў Беларусі ёсьць годныя людзі, якія могуць стаць лідэрамі дэмакратычнага руху.
(Скрабец: ) “Фралоў, потым Вайтовіч, Парфяновіч, я... Ёсьць такія людзі, якія маюць у сабе сілы ісьці да канца, да перамогі. Так, як гэта зрабіў Юшчанка, ён вельмі добры для нас прыклад, бо ён змагаўся да апошняга”.
(Раманчук: ) “Справа ў тым, што ў нас першым нумарам ідзе Анатоль (Лябедзька), а я зь ім разам у камандзе. Калі Анатоля здымаюць, то будзем разглядаць гэтае пытаньне. Але гэта ня вырашана, што я ўжо буду ісьці. У нас будзе адзіная стратэгія й тактыка ўдзелу ў прэзыдэнцкіх выбарах. Я лічу, што гэта галоўнае, каб у нас № 1 быў Анатоль, а тактычна паглядзім, як гэта ўсё будзе, чаму не?”
(Карэспандэнт: ) “Ці ёсьць сёньня у Беларусі палітык, які мог бы выканаць такую ролю, як Юшчанка ва Ўкраіне?”
(Раманчук: ) “Безумоўна, ёсьць. Юшчанка, як мы ведаем, такі спакойны, кабінэтны чалавек, вельмі добры адмысловец у справе манэтарнай палітыкі. Яго зрабіла лідэрам асяродзьдзе. Яго зрабілі тыя людзі, якія хацелі зьмяніць сытуацыю ва Ўкраіне. Я лічу, што і ў Беларусі існуюць такія людзі, якія зрабіліся б сымбалямі пераменаў. Тое, што патрэбна беларусам сёньня, гэта ня толькі зьмена “бацькі”, а зьмена каманды, зьмена мэнтальнасьці, зьмена падыходаў у адносінах да чалавека й дзяржавы. І вось такую каманду мы прадставім. А пасьля, калі ёсьць каманда, яна раскручвае лідэра, пэрсаніфікуе чалавека ў тых рэформах і пераменах, якія яна прапануе для людзей”.
Якія яшчэ прозьвішчы патэнцыйных лідэраў дэмакратычных сілаў называюцца цяпер у Беларусі? Аднаго кандыдата на прэзыдэнты я ўчора знайшоў на складзе гародніны Завадзкога раёну Менску. І гэта зусім не жарт. Пасьля таго як два міністэрствы – прамысловасьці і юстыцыі – адмовілі былому дэпутату Палаты прадстаўнікоў Сяргей Скрабцу ў працаўладкаваньні, ён стаў на ўлік на біржы працы. І да канца сёлетняга году спадар Скрабец будзе перабіраць бульбу. Да гэтага, дарэчы, ён ставіцца вельмі спакойна, паколькі, паводле ягоных словаў, адносіцца сур’ёзна да любой працы. Дый ёсьць магчымасьць паразмаўляць з новымі людзьмі, даведацца, што яны думаюць пра жыцьцё.
Сяргей Скрабец упэўнены, што ў Беларусі ёсьць годныя людзі, якія могуць стаць лідэрамі дэмакратычнага руху.
(Скрабец: ) “Фралоў, потым Вайтовіч, Парфяновіч, я... Ёсьць такія людзі, якія маюць у сабе сілы ісьці да канца, да перамогі. Так, як гэта зрабіў Юшчанка, ён вельмі добры для нас прыклад, бо ён змагаўся да апошняга”.
