Штодня там таўчэцца процьма аўтааматараў. Найперш, дзе гандлююць запчасткамі. Вось што распавялі пра сваю працу гандляркі Алена й Валянціна:
(Алена: ) “Зіму прастаялі – можна сказаць нуль быў. Цяпер крышку пайшоў продаж”. (Валянціна: ) “У нас у Менску ёсьць фірмы, туды едуць затаварваюцца і ўсё”. (Алена: ) “Гаспадар прывозіць з фірмы, а мы прадаём. А адкуль гэтыя запчасткі – невядома. Тут заўжды людзей больш – на “бэушках”. На “бэушкі” машыны разьбіраюць”.
Але хто, дзе й чые машыны разьбіраюць – мае суразмоўцы нібыта ня ведаюць. Яны кажуцць, што толькі гандлююць і, маўляў, ня іхняя справа цікавіцца пастаўкамі розных вузлоў і дэталяў. Між тым, праваахоўныя органы ставяцца да такога гандлю насьцярожана. Толькі што калегія Міністэрства ўнутраных справаў разглядала пытаньне крадзяжу аўтамабіляў. Сярод іншага вырашылі ўзяць пад пільны кантроль і аўтарынкі. Бо на іх, паводле міністра Ўладзімера Навумава, рэалізуюцца запчасткі з кожнага другога скрадзенага аўтамабіля, якія разьбіраюцца ў гаражах. Індывідуальны прадпрымальнік Андрэй на аўтарынку “Малінаўка” ужо шмат гадоў займаецца аўтазапчасткамі і лічыць гэткую інфармацыю абсурднай:
(Андрэй: ) “Казаць можна што заўгодна. Ну скрадзеш ты адзін аўтамабіль… А колькі іх тут разабрана? Тысячы… Калі ў вас няма грошай, то вы пойдзеце і купіце старую дэталь. Таму што яна таньней. А чаму ў нас сэканд-хэнды паадчыняліся? Немец зьняў сваю майку і выкінуў. А беларус узяў і набыў. Тое ж самае й колы. Немец выкінуў, а мы іх купляем. Таму што мы жывём так...”.
Паводле “малінаўскіх” аўтагандляроў, усталяваньне міліцэйскага кантролю над аўтарынкамі наўрад ці вырашыць праблему крадзяжоў аўтамабіляў. А некаторыя зь іх бачаць у гэтай ініцыятыве праваахоўных органаў пагрозу прыватнаму аўтабізнэсу – маўляў, ён пачне выціскацца падначаленымі дзяржаве структурамі.
Наагул, як сьведчыць статыстыка, у Беларусі зарэгістравана 1,8 мільёна легкавых аўтамабіляў, зь якіх 1,7 мільёна належаць грамадзянам на правах уласнасьці. Прычым, новых транспартных сродкаў у беларусаў няшмат. Напрыклад, летась у краіне было набыта толькі 4,5 тысячы новых аўтамабіляў. Відавочна, патрыманыя машыны патрабуюць рамонту й абнаўленьня. І пакуль дзяржава яшчэ не прыйшла на той жа аўтарынак “Малінаўка”, дробным гандлярам працы пакуль хапае, толькі, як кажуць, “круціся”. Гаворыць прадпрымальніца Рыта:
(Рыта: ) “У якога, напрыклад, гаспадара 4-5 “кропак”, то, як правіла, ён сам едзе за таварам: у Турцыю, Нямеччыну, Польшчу, Расею… А ў каго, як напрыклад у мяне, адна кропка, то мы набываем запчасткі ў аптавікоў”.
(Алена: ) “Зіму прастаялі – можна сказаць нуль быў. Цяпер крышку пайшоў продаж”. (Валянціна: ) “У нас у Менску ёсьць фірмы, туды едуць затаварваюцца і ўсё”. (Алена: ) “Гаспадар прывозіць з фірмы, а мы прадаём. А адкуль гэтыя запчасткі – невядома. Тут заўжды людзей больш – на “бэушках”. На “бэушкі” машыны разьбіраюць”.
Але хто, дзе й чые машыны разьбіраюць – мае суразмоўцы нібыта ня ведаюць. Яны кажуцць, што толькі гандлююць і, маўляў, ня іхняя справа цікавіцца пастаўкамі розных вузлоў і дэталяў. Між тым, праваахоўныя органы ставяцца да такога гандлю насьцярожана. Толькі што калегія Міністэрства ўнутраных справаў разглядала пытаньне крадзяжу аўтамабіляў. Сярод іншага вырашылі ўзяць пад пільны кантроль і аўтарынкі. Бо на іх, паводле міністра Ўладзімера Навумава, рэалізуюцца запчасткі з кожнага другога скрадзенага аўтамабіля, якія разьбіраюцца ў гаражах. Індывідуальны прадпрымальнік Андрэй на аўтарынку “Малінаўка” ужо шмат гадоў займаецца аўтазапчасткамі і лічыць гэткую інфармацыю абсурднай:
(Андрэй: ) “Казаць можна што заўгодна. Ну скрадзеш ты адзін аўтамабіль… А колькі іх тут разабрана? Тысячы… Калі ў вас няма грошай, то вы пойдзеце і купіце старую дэталь. Таму што яна таньней. А чаму ў нас сэканд-хэнды паадчыняліся? Немец зьняў сваю майку і выкінуў. А беларус узяў і набыў. Тое ж самае й колы. Немец выкінуў, а мы іх купляем. Таму што мы жывём так...”.
Паводле “малінаўскіх” аўтагандляроў, усталяваньне міліцэйскага кантролю над аўтарынкамі наўрад ці вырашыць праблему крадзяжоў аўтамабіляў. А некаторыя зь іх бачаць у гэтай ініцыятыве праваахоўных органаў пагрозу прыватнаму аўтабізнэсу – маўляў, ён пачне выціскацца падначаленымі дзяржаве структурамі.
Наагул, як сьведчыць статыстыка, у Беларусі зарэгістравана 1,8 мільёна легкавых аўтамабіляў, зь якіх 1,7 мільёна належаць грамадзянам на правах уласнасьці. Прычым, новых транспартных сродкаў у беларусаў няшмат. Напрыклад, летась у краіне было набыта толькі 4,5 тысячы новых аўтамабіляў. Відавочна, патрыманыя машыны патрабуюць рамонту й абнаўленьня. І пакуль дзяржава яшчэ не прыйшла на той жа аўтарынак “Малінаўка”, дробным гандлярам працы пакуль хапае, толькі, як кажуць, “круціся”. Гаворыць прадпрымальніца Рыта:
(Рыта: ) “У якога, напрыклад, гаспадара 4-5 “кропак”, то, як правіла, ён сам едзе за таварам: у Турцыю, Нямеччыну, Польшчу, Расею… А ў каго, як напрыклад у мяне, адна кропка, то мы набываем запчасткі ў аптавікоў”.
