Адстаўка непатапляльнага Шэймана: ці назаўсёды

Гэтыя тэмы ў Праскім акцэнце абмяркоўваюць палітычныя аналітыкі Свабоды Юры Дракахруст і Сяргей Навумчык.

Сьцісла:

Дракахруст:

• Я ня ўпэўнены, што цяперашні сыход Шэймана — гэта канчатковы сыход.
• Лічыцца, што Лукашэнка прыбірае людзей неляяльных ці менш ляяльных, і прызначае больш ляяльных. У гэтым сэнсе Шэйман — 100%. Больш ляяльнага чалавека на белым сьвеце няма, хіба што сын Мікалай.
• Адносна Шэймана можна прыгадаць і словы Лукашэнкі, што калі ў свой час адстрэльвалі «злодзеяў у законе», буйных злачынцаў — кіраваў гэтым Шэйман. Датычнасьць да зьнікненьняў Ганчара, Захаранкі — гэта гіпотэза.
• Але не гіпотэза тое, што санкцыі Эўразьвязу з Шэймана ніколі не здымаліся, нават калі была «нармалізацыя» і з сотняў чыноўнікаў санкцыі былі зьнятыя. Шэйман быў пад санкцыямі ў сувязі зь вялікімі падазрэньнямі.
• Шэйман «сядзеў» на вэнэсуэльскіх зьдзелках. Гэта былі зусім няпростыя схемы і там былі велізарныя грошы, мільярды. Ня выключана, што такога кшталту функцыі за ім і застануцца.
• У свой час, калі Шэймана прызначалі на пасаду кіраўніка справамі прэзыдэнта, казалі, што гэта прыклад апрычніны — Іван Жахлівы таксама забраў пэўныя тэрыторыі, людзей, — маўляў, уся Расея мая, але вось гэта — «самая мая», мая асабістая.
• Літаральна днямі Лукашэнка сказаў, што раней адсунуў сына Віктара ад сілавых справаў, а зараз вяртае.
• Нельга выключаць, што праз нейкі час Шэйман будзе ізноў закліканы ў шыхт.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА:

Лёзьненскі вартавы. 8 фактаў пра Віктара Шэймана

Навумчык:

• Бясспрэчна, што пачынаючы з 1994, Шэйман пра Лукашэнку ведае гэтулькі, колькі ня ведае ніхто.
• Шэйман займаў розныя пасады, але галоўная нават ня функцыя, а якасьць Шэймана — гэта цень. Цень Лукашэнкі. Ён зь ім ад самага лёзьненскага стрэлу (які насамрэч быў самастрэлам, імітацыяй), і які адыграў істотную ролю ў перамозе на выбарах 1994. Шэйман выконваў самыя далікатныя даручэньні Лукашэнкі. І я перакананы, што гэта за ім застанецца. Бо як у той казцы Андэрсана — калі зьнікае чалавек, зьнікае і цень, але правільна і іншае: калі няма ценю — значыць, яма і чалавека.
• На пасадзе кіраўніка справамі Лукашэнкі Шэйман кіраваў ценявой эканамічнай структурай, па сутнасьці, ценявой імпэрыяй, якая ўключае ў сябе самы шырокі спэктар прадпрыемстваў — ад гандлю рыбай да гандлю лесам (які цяпер масава вырубаецца на экспарт), ад гатэляў да фабрыкаў. Рэальны бюджэт упраўленьня справамі невядомы, па некаторых зьвестках ён супастаўляльны з бюджэтам асобнай вобласьці.
• З гэтага бюджэту ішло фінансаваньне, у тым ліку і ў капэртах, сілавых структураў, усіх гэтых «красаўцаў», якія зьбівалі і катавалі людзей.
• Калі ацэньваць адстаўку Шэймана ў кантэксьце перафарматаваньне ўлады — магчыма, старэйшы сын Лукашэнкі гэтым самым пазбавіўся ад апанэнта.
• Два гады таму я выказваў меркаваньне, што Лукашэнка будзе перарабляць Канстытуцыю пад Віктара — спачатку зробіць яго прэм’ерам, ці сьпікерам, ці віцэ-прэзыдэнтам (як было з Аліевым-малодшым), словам, выведзе яго ў цалкам адкрытую публічную прастору, «прывучыць» да яго насельніцтва — а потым пройдуць «выбары» з мэтай зрабіць Віктара прэзыдэнтам.
• У жніўні 2020 здавалася, што мадэль «Віктар-прэзыдэнт» зрабілася нерэальнай — самому Лукашэнку давалі некалькі месяцаў ва ўладзе. Але цяпер, калі масавыя пратэсты здушаныя і рэжым стаў беспрэцэдэнтна жорсткім, Лукашэнкі, магчыма, вярнуўся да гэтай ідэі.
• Ва ўсіх гэтых раскладах і вэрсіях, якія мы абмяркоўваем, няма месца галоўнай крыніцы ўлады — народу. Народ выведзены за межы палітыкі. Але вечна гэтак ня будзе.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА:

«Калі-небудзь час прыходзіць». Лукашэнка звольніў свайго кіраўніка спраў Шэймана