Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Новыя доказы гібелі расейскіх наймітаў у Сырыі


Фрагмэнт фотаздымка загінулага ў Сырыі найміта Сяргея Макарава. Здымак быў апублікаваны ягонымі сваякамі
Фрагмэнт фотаздымка загінулага ў Сырыі найміта Сяргея Макарава. Здымак быў апублікаваны ягонымі сваякамі

Расейская служба Радыё Свабода здолела пацьвердзіць з адкрытых крыніц інфармацыю аб гібелі ў баі пад сырыйскім горадам Дэйр-эз-Зор яшчэ двух наймітаў «ЧВК Вагнера», імёны і прозьвішчы якіх былі апублікаваныя 4 верасьня Службай бясьпекі Украіны.

У аўторак урад Расеі ўнёс у Думу законапраект, які забароніць вайскоўцам публікаваць у інтэрнэце і СМІ інфармацыю пра сябе і сваіх калег: фатаграфіі, відэа, дадзеныя пра сваё месцазнаходжаньне і пра свае вайсковыя часткі. Гэта ня першая спроба расейскіх уладаў загадам схаваць факт удзелу сваіх вайскоўцаў у канфліктах, у якіх яны паводле афіцыйнай вэрсіі ня ўдзельнічаюць, напрыклад — у вайне на ўсходзе Украіны.

Так, у траўні 2017 году Міністэрства абароны Расеі распрацавала законапраект, які абавязвае вайскоўцаў даваць справаздачу аб публікацыі ў інтэрнэце сваіх пэрсанальных дадзеных. Гэтыя абмежаваньні, цалкам верагодна, закрануць і расійскіх наймітаў з «ЧВК Вагнера», якія напаўафіцыйна якія дзейнічаюць у той жа Украіне, у Сырыі і Афрыцы (і, паводле шматлікіх сьведчаньняў, падпарадкоўваюцца Галоўнаму ўпраўленьню Генэральнага штабу, былому ГРУ).

Нягледзячы на тое што сьведчаньняў удзелу «вагнераўцаў» у ваенных канфліктах за межамі Расеі за апошні год сапраўды стала значна менш (на думку незалежных экспэртаў, гэта зьвязана менавіта з узмацненьнем жорсткасьці кантролю за публікацыяй такой інфармацыі ў інтэрнэце з боку іх камандаваньня), фатаграфіі і допісы, якія пацьвярджаюць удзел байцоў «ЧВК Вагнера» у сырыйскай вайне, па-ранейшаму можна адшукаць у профілях іх родных і сяброў. Радыё Свабода пераканалася ў гэтым, працягваючы вывучаць так званы «сьпіс СБУ» — апублікаваныя Службай бясьпекі Украіны дадзеныя аб 50 расейцах і грамадзянах іншых краін, якія загінулі 7 лютага пры спробе наступу на пазыцыі «Сырыйскіх дэмакратычных сіл» і амэрыканскіх вайсковых дарадцаў пад горадам Дэйр-эз-Зор.

Байцы «Сырыйскіх дэмакратычных сіл»
Байцы «Сырыйскіх дэмакратычных сіл»

4 верасьня СБУ апублікавала імёны і прозьвішчы яшчэ дзевяці загінуўшых у гэтым баі расейцаў. 6 верасьня Радыё Свабода ўдалося пацьвердзіць дакладнасьць гэтай інфармацыі ў дачыненьні да некалькіх чалавек са сьпісу, у той жа час сваяк яшчэ аднаго — Сьцяпана Саламатава — катэгарычна адмаўляў у перапісцы з намі яго дачыненьне да вайны ў Сырыі. Паводле яго слоў, Саламатаў працаваў інжынэрам на сьвідравіннай ўстаноўцы ў Саудаўскай Арабіі і загінуў там у выніку няшчаснага выпадку. За мінулыя з гэтага моманту шэсьць дзён Радыё Свабода ўдалося знайсьці пацьверджаньні ўдзелу ў сырыйскай вайне і гібелі ў баі 7 лютага яшчэ двух чалавек са сьпісу ўкраінскай спэцслужбы, коратка пагутарыць зь іх сябрамі і сваякамі, а таксама атрымаць абвяржэньне з боку амбасады Расеі ў Саудаўскай Арабіі таго факту, што Сьцяпан Саламатаў загінуў у гэтай краіне.

Сяргей Макараў

Пад нумарам 32 у «сьпісе СБУ» значыцца жыхар гораду Сьцерлітамак Сяргей Юр’евіч Макараў, якому праз тыдзень, 20 верасьня, магло б споўніцца 34 гады. Паведамленьне аб яго сьмерці ў Сырыі ў баі 7 лютага першым апублікаваў 16 красавіка брат Макарава Аляксей (арыгінал, захаваная копія):

На наступны дзень, 17 красавіка, гэтую ж фатаграфію выклала ў сябе на старонцы жонка Аляксея Макарава Зарына (арыгінал, захаваная копія).

Той факт, што жалобныя пасты Аляксея Макарава і Зарыны Макаравай былі апублікаваныя толькі праз два зь лішнім месяцы пасьля бою пад Дэйр-эз-Зорам, ня дзіўна: многія сваякі загінулых у гэтым баі «вагнераўцаў», паводле іх словаў, атрымлівалі труны толькі праз доўгі час. Як сьцьвярджаў у інтэрвію Радыё Свабода кіраўнік апарату СБУ Ігар Гуськоў, дастаўка цел загінулых у Сырыі была прыпыненая незадоўга да прэзыдэнцкіх выбараў у Расеі, якія адбыліся 18 сакавіка. Цікава, што спачуваньні родным Макарава ў камэнтарах да гэтага допісу выказвае Людміла Апостал — маці яшчэ аднаго загінулага ў баі 7 лютага, грамадзяніна Расеі і Малдовы Ўладзіслава Апостала. У перапісцы з Радыё Свабода тыдзень таму яна пацвердзіла, што яе сын загінуў у Сырыі.

Аляксей Макараў адказаў на паведамленьне Радыё Свабода, але адмовіўся падрабязьней распавядаць пра тое, як яго брат трапіў у Сырыю. «Гэта яму ўжо не дапаможа», — напісаў ён. Па фатаграфіі на старонцы ўдавы Сяргея Макарава Ксеніі (арыгінал, захаваная копія) можна зрабіць выснову, што шлях яе мужа на Блізкі Усход быў стандартным для многіх наймітаў «ЧВК Вагнера»: перад тым, як адправіцца ў Сырыю, ён ваяваў на ўсходзе Украіны ў складзе «Падразьдзяленьня спэцпрызначэньня Патрыёт», якое ўвайшло ў 2016 годзе ў склад «Палка спэцназу ДНР». Да Макарава ў Данецк прыяжджала сям’я, у альбоме яго ўдавы ёсьць фатаграфія мужа з іх дачкой каля гранітнага футбольнага мяча, усталяванага побач з футбольным стадыёнам «Данбас Арэна» (арыгінал, захаваная копія).

Сяргей Макараў (зьлева) на фоне сьцяга «Падразьдзяленьня спэцпрызначэньня Патрыёт»
Сяргей Макараў (зьлева) на фоне сьцяга «Падразьдзяленьня спэцпрызначэньня Патрыёт»

Чытаць болей

Камэнтаваць тут можна праз Facebook. Калі вы ў Беларусі, любы камэнтар можа быць падставай для перасьледу з боку ўладаў

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG