Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Хата


Гэлен Алінгам, «Дзеці на сьцежцы перад хатай»
Гэлен Алінгам, «Дзеці на сьцежцы перад хатай»

Дзе толькi ня жыў бацька! За свае жыцьцё ён зьмянiу не адно жытло. Хату сваю меў толькi ў дзяцiнстве. Бацькоўскую. А потым былі кватэры. Усялякiя былі: утульныя i ня вельмi. Але заўседы сваё жытло ён называў хатай. У маленстве я лiчыў хатай толькi бабулiн дом з агародам, з дваром, з палiсаднiкам, i лаўкай ля прызбы. А усё астатняе я называў кватэрамi. I я неяк спытаў у бацькi, а што для яго значыць хата. Ён адказаў:

— Гэта тое месца, дзе цябе чакаюць.

Зараз я здымаю кватэру у вялiзным доме. I называю яе, як колiсь бацька, хатай.

Марат Баскiн

Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG