Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Класкоўскі: шанцы, што Захад больш паблажліва ацэніць гэтую кампанію, прыкметна падвышаюцца


Аляксандар Класкоўскі
Аляксандар Класкоўскі

Тое, што дэпутатамі Палаты прадстаўнікоў сталі два дэмакратычныя кандыдаты, падвышае шанцы на пазытыўнае стаўленьне Захаду да вынікаў парлямэнцкіх выбараў у Беларусі.

Такое меркаваньне ў інтэрвію Свабодзе выказаў палітычны аналітык Аляксандар Класкоўскі.

«Улады пад заслону гэтай кампаніі, якая выклікала шмат крытыкі з боку апазыцыі і назіральнікаў, зрабілі даволі моцны па беларускіх палітычных мерках ход. Яны вырашылі збалянсаваць гэты масіў нэгатыву, які, пэўна ж, увойдзе ў справаздачу назіральнікаў БДІПЧ АБСЭ, тым, што прапусьцілі ў ніжнюю палату дзьвюх прадстаўніц апазыцыі.

Справа ў тым, што звышзадача беларускіх уладаў па выніках гэтых выбараў — захаваць трэнд нармалізацыі дачыненьняў з Захадам. Цяпер шанцы, што Захад больш паблажліва ацэніць гэтую кампанію, прыкметна падвышаюцца. Бо калі сюды прыяжджалі эўрапейскія функцыянэры, то некаторыя зь іх фактычна адкрытым тэкстам казалі — будзе ў парлямэнце апазыцыя, будзем з вамі весьці справы. Хацелі апазыцыі — вось маеце», — кажа аналітык.

Аляксандар Класкоўскі лічыць, што ўваход у Палату прадстаўнікоў двух дэмакратычных кандыдатаў — гэта яшчэ і вельмі хітры ход, які наносіць удар па апазыцыі:

«Гэты крок сутыкае ілбамі паміж сабой апазыцыянэраў. Ён у пэўнай ступені дэзавуюе апрыёрныя заявы апазыцыі, што выбары несумленныя. Бо, мяркуючы па ўсім, тая ж Абʼяднаная грамадзянская партыя не захоча адмаўляцца ад мандату для сваёй вылучэнкі — усё ж такі гэта трыбуна, гэта рупар, хай сябе і ў недэмакратычным парлямэнце. А калі так, то, кажучы шахматнай мовай, для апазыцыі ўзьнікае пэўная вілка. Крычалі, што выбары несумленныя — а вось, бачыце, ваша прадстаўніца, тым ня меней, там засядае.

Акрамя таго, гэта параза Тацяны Караткевіч. На думку некаторых назіральнікаў, улады такім чынам пастараліся шчоўкнуць па носе экс-кандыдатку ў прэзыдэнты».

Тое, што выбар уладаў паў менавіта на Ганну Канапацкую і Алену Анісім, невыпадкова, упэўнены Класкоўскі.

«Тут з боку ўладаў усё вельмі тонка прадумана. Калі б прапусьцілі, напрыклад, кагосьці з ЛДП — на Захадзе сказалі б, што гэта не апазыцыя. У „Гавары праўду“ таксама неадназначная рэпутацыя сярод апазыцыі. А АГП — гэта трывалы апазыцыйны брэнд, тут ніхто ня скажа, што партыя дэкаратыўная ці спарынг-партнэр улады. Між тым, натуральна, не маглі з АГП прапусьціць Хашчавацкага ці нейкіх іншых вядомых харызматыкаў. А Ганна Канапацкая — гэта адносна невядомая фігура, і зь ёй мець справу прасьцей, чым зь нейкім раскручаным палітыкам, у якога вялікі досьвед палітычных баёў, як той самы Лябедзька ці Лагвінец — зразумела, такім фігурам уваход у Палату прадстаўнікоў забаронены на сёньняшні дзень.

Што тычыцца Алены Анісім, то яна і падчас агітацыйнай кампаніі не адзначалася радыкалізмам, і паводле брэнду ТБМ яна, відавочна, будзе найперш прасоўваць нейкія культурніцкія тэмы, ставіць пытаньні аб пашырэньні ўжываньня беларускай мовы, а гэта якраз уладам зручна. З аднаго боку — вось, глядзіце, гэта такая мяккая апазыцыянэрка (бо ў нас традыцыйна беларускасьць асацыюецца з апазыцыяй). А зь іншага боку, улады спакваля прасоўваюць трэнд мяккай беларусізацыі, і ім выгадна праз тую ж Алену Анісім гэтыя ідэі прасоўваць, а ў выпадку чаго разводзіць рукамі перад Масквой і казаць, што гэта ж ня мы, гэта апазыцыя», — кажа палітычны аналітык.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG