Спэцслужбы ЗША, як сьцьвярджаецца, шукалі сувязі Пуціна са злачыннымі групоўкамі

Паводле дакумэнтаў, апублікаваных былым кантрактнікам Агенцтва нацыянальнай бясьпекі ЗША Эдвардам Сноўдэнам, гэтая выведная служба праслухоўвала лідэра тамбоўскай злачыннай групоўкі Уладзімера Кумарына, каб высьветліць яго магчымыя сувязі з прэзыдэнтам Расеі Ўладзімерам Пуціным.

Як вынікае зь бюлетэню АНБ, апублікаванага 16 траўня на сайце The Intercept, у 2002-2003 гадах Агенцтва праслухоўвала тэлефон Кумарына, уплыў якога ў 1990-я ў Пецярбургу быў такі, што ён атрымаў мянушку «Начны губэрнатар».

У дакумэнце гаворыцца, што Дзярждэпартамэнт перадаў агенцтву запыт на атрыманьне выведных дадзеных: «высьветліць, ці існавалі якія-небудзь сувязі» паміж тамбоўскай групоўкай і Пуціным, які ў 1990-я гады займаў пасаду намесьніка мэра Пецярбургу.

Апублікаваны дакумэнт, як сьцьвярджаецца, быў у першай падборцы ўнутраных бюлетэняў АНБ за дзевяцігадовы пэрыяд, які сайт The Intercept плянуе апублікаваць. Сузаснавальнік сайту Глен Грынвалд — адзін з двух амэрыканскіх журналістаў, якія атрымалі ад Сноўдэна сакрэтныя дакумэнты Агенцтва нацыянальнай бясьпекі.

Пуціна ўжо даўно абвінавачвалі ў сувязях з арганізаванай злачыннасьцю, якая квітнела ў Пецярбургу, дзе ён вырас і пачаў палітычную кар’еру пасьля распаду Савецкага Саюзу. Крэмль неаднаразова адпрэчваў гэтыя абвінавачваньні.

Кумарын, які цяпер носіць прозьвішча Барсукоў, адбывае 14-гадовы тэрмін зьняволеньня, да якога быў асуджаны ў 2009 годзе па абвінавачваньні ў злачынствах, зьвязаных зь дзейнасьцю яго групоўкі.

Згодна з дакумэнтам Нацыянальнага агенцтва бясьпекі, датаваным 5 траўня 2003 году, спачатку ў агенцтва не было ні нумару тэлефону Кумарына, ні ўзору яго голасу, аднак у рэшце рэшт, дзякуючы «шматлікім месяцам распрацоўкі», быў дасягнуты посьпех — атрыманыя выведныя дадзеныя, заснаваныя на перахопах з тэлефона Кумарына.

Зьмест гэтых выведных дадзеных застаецца незразумелым.

Прадстаўнік Дзярждэпартамэнту на запыт Радыё Свабода/Свабодная Эўропа ад 17 траўня аб зьвестках, агучаных сайтам The Intercept, заявіў: «Палітыка Дзярждэпартамэнту — не камэнтаваць канкрэтныя сьцьвярджэньні, якія тычацца выведных дадзеных».

Як адзначалі экспэрты па расейскай арганізаванай злачыннасьці, тамбоўская групоўка і іншыя АЗГ былі настолькі ўцягнутыя ў эканамічнае і палітычнае жыцьцё Пецярбургу 1990-х гадоў, што было практычна немагчыма займацца грамадзкай дзейнасьцю, ня маючы зь імі справы.

Раней у траўні ў Гішпаніі судзьдзя выдаў міжнародны ордэр на арышт некалькіх былых і дзеючых расейскіх чыноўнікаў і палітычных фігур, блізка зьвязаных з Пуціным, — у сувязі са зробленымі ў Гішпаніі злачынствамі, якія ўключаюць забойства, кантрабанду зброі і наркотыкаў, вымагальніцтва і адмываньне грошай.