За часамі Яжова працаваў у Гомельскім НКВД сьледчы Яцэвіч. Добры, відаць, быў сьледчы, бо пасьля сьмерці Сталіна атрымаў «за парушэньне сацыялістычнай законнасьці» немалы тэрмін. Вярнуўся дахаты і выпадкова натрапіў на свайго былога падсьледнага. Яцэвіч падсьледнага не пазнаў — празь яго такіх сотні прайшло. Затое падсьледны пазнаў Яцэвіча. Напампаваў гарэлкай, завёў на будоўлю і зьбіў на горкі яблык.
Са шпіталю Яцэвіч выйшаў вар’ятам. Кідаўся на суседзяў зь сякерай. Падпальваў сваю хату. Урэшце, яго выгнаў на вуліцу ўласны сын.
Апошні год жыцьця былы энкавэдэшнік пабіраўся на прыступках крамы з жалезнай конаўкай. У нашым пасёлку на ўскрайку Гомелю яму ніхто прынцыпова не падаваў.
Уладзіслаў Ахроменка
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
Жуль Баст’ен-Ляпаж, «Жабрак».
