Знаёмая пытаецца: «Вашага сына не забіраюць у войска?»
Яніна да пэнсіі настаўнічала ў польскай вясковай школе, крытычна ставіцца да літоўскага ўраду і Расеі. Энэргічная, маладжавая, чытае навіны на польскай, літоўскай, расейскай. Кажа:
«Урад нам не дапамагаў дзяцей гадаваць, а цяпер хоча нашых хлопцаў! Маем маральнае права не аддаваць іх!»
Я неяк лічыла, што дзеці самі вырашаюць, каму сябе аддаваць, а парлямэнты самі вызначаюць законы для паўналетніх. Пры чым тут мамы?
Але столькі пачула апошнім часам, што зразумела: я ў такой меншыні, што меней не бывае.
Дарэчы, Яніна ў сваёй сям’і ня мае нікога для войска: ні сыноў, ні зяцёў.
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
