Так бывае. Дапамагаў звычайным зэкам, ня тым, каго прызналі вязьнямі сумленьня розныя міжнародныя і палітычныя арганізацыі, а самым звычайным злачынцам. Канешне, ня толькі ім. На жаль, у нашых турмах багата прыстойных і несправядліва асуджаных людзей. Але ён не цураўся і тых, хто калісьці парушыў закон, і імкнуўся дапамагаць ім, каб тыя адчулі сябе людзьмі і да іх адпаведна ставіліся.
Так бывае. Дапамагаў звычайным зэкам, а пасьля сам стаў зэкам. Звычайным. Нястатусным. А табе дапамагчы ўжо няма каму.
Ён цяпер кінуты сам-насам зь нелюдзямі – ён у «Шклоўскай папраўчай калёніі №17».
Наста Дашкевіч
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
