Берастаў ачольваў рэгіянальную выбарчую камісію падчас прэзыдэнцкіх выбараў у 2010 годзе. Пасьля чаго і трапіў у «чорны сьпіс».
— Вас выключылі з «чорнага сьпісу». Як вы да гэтага паставіліся?
— Дзякуй, што вы праінфармавалі пра тое, што мяне выключылі з «чорнага сьпісу». Я не расстроіўся, калі мяне ўключылі ў гэты сьпіс. Мне ня трэба было выяжджаць у краіны Эўразьвязу. І ад навіны, што выкрасьлілі, ні мой унутраны стан, ні настрой, ні мае пляны не мяняюцца.
— Як вы думаеце, чаму вас выключылі з «чорнага сьпісу»?
— Ня ведаю. Матывы гэтага рашэньня мяне зусім не цікавяць.
— Нехта з чыноўнікаў сказаў, што факт знаходжаньня ў «чорным сьпісе» — гэта як ордэн. А вы што пра гэта думаеце?
— Вы задаяце правакацыйныя пытаньні! Але я вам адкажу так: я ганаруся тым, што быў у адным сьпісе з прэзыдэнтам краіны.
— А цяпер вы не расстроіліся, што апынуліся ўжо ў розных сьпісах?
— Не. Усё нармальна.
— Можа, пасьля зьняцьця абмежаваньняў узьнікне думка наведаць краіны Эўразьвязу?
— Не! Няма такой неабходнасьці! І няма такіх намераў.
— А якія павінныя быць стасункі Эўразьвязу і Беларусі?
— Партнэрскія. Усе праблемы павінныя абмяркоўвацца за круглым сталом, а не празь нейкія санкцыі. Мы жывем пад адным небам і пад адным Госпадам Богам. Сьвет так зроблены, што цяпер ідзе дзяльба, мяняюцца межы — і я лічу, што гэта не зусім добра.
Калі Эўразьвяз зразумеў, што гэтая палітычная акцыя была безвыніковая і незаконная, то дзякуй Богу. Гэта ўжо крок насустрач з працягнутай рукой, каб былі палітычныя перамовы.