Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Рабочы «Барысаўдрэва»: Там усё запушчана да такой ступені, што проста жах!


Барысаўдрэў
Барысаўдрэў

На «Барысаўдрэве» — аўрал, усе кінутыя на дабраўпарадкаваньне тэрыторыі.

Прычым парадак наводзяць ня толькі ўсе працаўнікі, супрацоўнікі адміністрацыі самога прадпрыемства, але кожны дзень на так званыя суботнікі прыцягваюць іншыя арганізацыі і ўстановы. Паводле інфармацыі сайту barysau.by, прыбіраць тэрыторыю пасылаюць нават старшаклясьнікаў. Карэспандэнты Радыё Свабода пабывалі каля прахадной «Барысаўдрэва».

Натуральна, на само прадпрыемства журналістаў Свабоды не пусьцілі. Вахцёр паведаміў, што сустрэцца з кіраўніцтвам сёньня і ў бліжэйшыя дні ня ўдасца, бо усе, пачынаючы ад кіраўніцтва прадпрыемства і да прыбыральшчыц, працуюць на добраўпарадкаваньні тэрыторыі. Ні адзін службовы тэлефон сапраўды не адказваў.

Тэрыторыя прадпрыемства агароджаная высокім плотам, і нават з тылу, з боку ракі Бярэзіны, не відаць, што там насамрэч адбываецца.

Удалося паразмаўляць з рабочым запалкавай фабрыкі спадаром Іванам, які адпрацваў там 37 гадоў:

«Запалкавая фабрыка як была пабудаваная 100 гадоў таму, так яна і працавала. Там усё было запушчана да такой ступені, што проста жах! Усё, што можна было паламаць, там паламалі. Людзі працавалі ў жудасных умовах. Калі вокны мянялі — людзі працавалі, скразьнякі былі — людзі працавалі, дах мянялі, зьверху сыпалася — людзі працавалі, фарбай дыхалі.

Апошнія гадоў 15 гэтую вытворчасьць проста развальвалі. Цэх ДВП спыніўся гадоў 5 таму, потым пачалі рэканструкцыю рабіць, потым зноў спынілі. Што там мільярды рублёў закапаныя дарэмна — гэта дакладна».

Штодня ледзьве не паў-Барысава выганяюць на суботнікі й прымушаюць працаваць на добраўпарадкаваньні тэрыторыі. Каля 16-й гадзіны з прадпрыемства пачалі выходзіць жанчыны ў гумавых ботах, не падобныя да працаўніц «Барысаўдрэва». Некаторыя зь іх былі ў чырвоных куртках з нашытым гербам і надпісам «Барысаўскі раён»:

«Мы з выканкаму. Працавалі сёньня на суботніку, на расчыстцы тэрыторыі. Галінкі, дрэвы насілі ад рэчкі і палілі. Сапраўды, парадак наводзіцца. І ўчора, і сёньня вельмі шмат народу тут працуе. Шмат транспарту, тэхнікі нагналі. Што пад сілу самім, з рэчкі выцягнулі, а што не — трактарамі выцягвалі. Сапраўды, тут вельмі шмат народу працуе з розных арганізацыяў і установаў».

Але дагаварыць з жанчынай з выканкаму нам не далі яе ж сяброўкі, убачыўшы дыктафон. Наагул, склалася ўражаньне, што людзі запалоханыя — баяцца размаўляць, шарахаюцца ад журналістаў. Але з адной супрацоўніцай прадпрыемства, якая была ў спэцвопратцы з надпісам «Барысаўдрэў», пагутарыць удалося.

«Кожны дзень суботнікі. Выгналі ўсё заводаўпраўленьне, усё начальства чысьціць тэрыторыю. Усіх жыхароў інтэрнату, якія нават ня маюць дачыненьня да прадпрыемства, сагналі сюды. У новым цэху МДФ вокны ўставілі, сьцены пафарбавалі. Рыхтуемся да наступнага візыту… Лепш бы заробкі ўзьнялі».

На пытаньне, якія заробкі на «Барысаўдрэве», жанчына адказала так:

«Тое, што сказалі прэзыдэнту — 3, 5 мільёна сярэдні заробак — такога і блізка няма».

На «Барысаўдрэве» тры наступныя суботы ўжо абвешчаныя суботнікамі, на якіх абавязаны адрабіць усе супрацоўнікі завода.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG