Учора, выступаючы на ўрачыстым сходзе з нагоды афіцыйнага сьвята Дзень Рэспублікі, кіраўнік Беларусі Аляксандар Лукашэнка казаў пра небясьпеку «спробаў заснаваць усясьветную электронную дыктатуру» і пра жаданьне ўзмацніць супрацоўніцтва з Кітаем, каб абараняць кібэрпрастору Беларусі.
Ацэнку пагрозы і пэрспэктыву паглыбленьня супрацы з Кітаем у сфэры інфармацыйнай бясьпекі Радыё Свабода папрасіла пракамэнтаваць уласьніка парталу TUT.BY, экспэрта ў сфэры інфармацыйных тэхналёгій Юрыя Зісера.
Зісер: Я цалкам згодны з тым, што інфармацыйная бясьпека патрэбная і што ўсе дзяржавы «робяць гэта», а ня толькі ЗША. Любой дзяржаве цікава ведаць, што думаюць пра яе грамадзяне і што плянуюць наконт яе. Гэта цалкам натуральнае жаданьне. Усе займаюцца выведкай. І тое, што Сноўдэн абнародаваў — гэта невялічкая частка таго, што адбываецца на самой справе.
РС: А што вы можаце сказаць пра выкарыстаньне кітайскага досьведу ў супрацьдзеяньні гэтай пагрозе?
Зісер: Як мы можам скарыстаць кітайскі досьвед — я ня ведаю. Апошні раз пра кітайскі досьвед у інфармацыйнай сфэры гаварылася ў 2008 годзе, пра гэта казала намесьніца міністра інфармацыі Лілія Ананіч. Яна тады прыгадала досьвед Кітая, які перакрыў доступ да непажаданых замежных сайтаў.
Пазьней Беларусь трапіла ў сьпіс «ворагаў інтэрнэту» ў тым ліку і за гэтую фразу, якая ня мела ніякага працягу.
РС: Кітайскі досьвед больш вядомы firewall’ам — кітайскім мурам, які адгароджвае кібэрпрастору краіны ад зьнешняга інфармацыйнага ўзьдзеяньня. У той жа час праграмы, пра наяўнасьць якіх распавёў Сноўдэн, скіраваныя на збор інфармацыі ўнутры іншых краін. Хіба ў КНР ёсьць нейкія прасунутыя тэхналёгіі ў супрацьдзеяньні менавіта гэтаму, у абароне ўласнай інфармацыі?
Зісер: Так, наколькі добра Кітай клапоціцца пра абарону інфармацыі — гэта пытаньне. Так што тут трэба вызначыцца, які менавіта кітайскі досьвед.
Я ніколі ня чуў пра нейкія дасягненьні Кітаю ў сэнсе менавіта абароны ўласнай інфармацыі, а не абарону сваіх грамадзянаў ад непажаданай, з пункту гледжаньня ўладаў, інфармацыі. Амэрыканскія тэхналёгіі лепш за кітайскія. Можа, Ізраіль мае вышэйшыя за сярэднія ў сьвеце дасягненьні ў галіне абароны інфармацыі. Але не Кітай дакладна. Ня думаю, што Кітай — узор і лідэр у справе абароны сакрэтаў.
РС: А ці ня можа справа Сноўдэна быць выкарыстаная, як нагода, каб узмацніць кантроль над інфармацыйнай прасторай Беларусі?
Зісер: Цалкам магчыма. Таму чым менш загадзя падымаць паніку, тым менш імавернасьць увядзеньня абмежаваньняў.
Ацэнку пагрозы і пэрспэктыву паглыбленьня супрацы з Кітаем у сфэры інфармацыйнай бясьпекі Радыё Свабода папрасіла пракамэнтаваць уласьніка парталу TUT.BY, экспэрта ў сфэры інфармацыйных тэхналёгій Юрыя Зісера.
Зісер: Я цалкам згодны з тым, што інфармацыйная бясьпека патрэбная і што ўсе дзяржавы «робяць гэта», а ня толькі ЗША. Любой дзяржаве цікава ведаць, што думаюць пра яе грамадзяне і што плянуюць наконт яе. Гэта цалкам натуральнае жаданьне. Усе займаюцца выведкай. І тое, што Сноўдэн абнародаваў — гэта невялічкая частка таго, што адбываецца на самой справе.
РС: А што вы можаце сказаць пра выкарыстаньне кітайскага досьведу ў супрацьдзеяньні гэтай пагрозе?
Зісер: Як мы можам скарыстаць кітайскі досьвед — я ня ведаю. Апошні раз пра кітайскі досьвед у інфармацыйнай сфэры гаварылася ў 2008 годзе, пра гэта казала намесьніца міністра інфармацыі Лілія Ананіч. Яна тады прыгадала досьвед Кітая, які перакрыў доступ да непажаданых замежных сайтаў.
Пазьней Беларусь трапіла ў сьпіс «ворагаў інтэрнэту» ў тым ліку і за гэтую фразу, якая ня мела ніякага працягу.
РС: Кітайскі досьвед больш вядомы firewall’ам — кітайскім мурам, які адгароджвае кібэрпрастору краіны ад зьнешняга інфармацыйнага ўзьдзеяньня. У той жа час праграмы, пра наяўнасьць якіх распавёў Сноўдэн, скіраваныя на збор інфармацыі ўнутры іншых краін. Хіба ў КНР ёсьць нейкія прасунутыя тэхналёгіі ў супрацьдзеяньні менавіта гэтаму, у абароне ўласнай інфармацыі?
Зісер: Так, наколькі добра Кітай клапоціцца пра абарону інфармацыі — гэта пытаньне. Так што тут трэба вызначыцца, які менавіта кітайскі досьвед.
Я ніколі ня чуў пра нейкія дасягненьні Кітаю ў сэнсе менавіта абароны ўласнай інфармацыі, а не абарону сваіх грамадзянаў ад непажаданай, з пункту гледжаньня ўладаў, інфармацыі. Амэрыканскія тэхналёгіі лепш за кітайскія. Можа, Ізраіль мае вышэйшыя за сярэднія ў сьвеце дасягненьні ў галіне абароны інфармацыі. Але не Кітай дакладна. Ня думаю, што Кітай — узор і лідэр у справе абароны сакрэтаў.
РС: А ці ня можа справа Сноўдэна быць выкарыстаная, як нагода, каб узмацніць кантроль над інфармацыйнай прасторай Беларусі?
Зісер: Цалкам магчыма. Таму чым менш загадзя падымаць паніку, тым менш імавернасьць увядзеньня абмежаваньняў.
