На гэтыя пытаньні адказвае дырэктар па дасьледаваньнях Лібэральнага клюбу Яўген Прэйгерман.
— Ці зьяўляюцца гэтыя лічбы за сьнежань трывалай тэндэнцыяй апошняга часу?
— Відавочна, што гэта заканамерная зьява. Пасьля таго, як Расея спыніла схемы з растваральнікамі, пачаліся вялікія праблемы з нашым гандлёвым балянсам.
Яшчэ адзін важны чыньнік: за мінулы год рэальныя даходы павысіліся больш чым на 20 працэнтаў, а вытворчасьць працы — толькі на 4 працэнты. То бок зноў беларусы атрымлівалі заробкі, якія не былі на самой справе заробленыя.
І мы ведаем, што калі ідзе рост заробкаў, беларусы пачынаюць больш закупляць імпартныя тавары. Бо яны больш якасныя, а людзі з ростам даходаў глядзяць ня толькі на цану, але і на якасьць.
Гэтыя два асноўныя чыньнікі й прывялі да рэкорднага дэфіцыту гандлёвага балянсу.
— Нават тыя беларусы, якія ня надта дасьведчаныя ў эканоміцы, ведаюць, што рост нэгатыўнага сальда пагражае стабільнасьці беларускага рубля. Ці моцныя «страхоўкі» для курсу рубля? Ці магчыма яго ўтрымліваць пры такіх тэндэнцыях у замежным гандлі?
— Мы ведаем з нашай нядаўняй гісторыі, што кіраўніцтва краіны можа захоўваць курс — на яго ўтрыманьне можна, напрыклад, кідаць золатавалютныя рэзэрвы. Мы ведаем, да чаго такія паводзіны могуць прывесьці — 2011 год застаецца тут яскравым прыкладам.
Іншая справа, ці будуць улады трымаць гэты курс. Улады пераконваюць, што адышлі ад такой практыкі і ня будуць траціць на гэта золатавалютныя рэзэрвы. Калі гэта так, то мы можам казаць, што курс рубля будзе паступова мяняцца, аслабляцца.
Бо ціск на курс ідзе ня толькі з боку замежнага гандлю. Іншыя чыньнікі — Беларусі трэба аддаваць рэкордную колькасьць замежных пазыкаў, больш за тры мільярды даляраў, таксама ёсьць пэўныя праблемы з каньюнктурай нашай прадукцыі на сусьветных рынках і гэтак далей. Аспэктаў вельмі шмат, але невядома, якую стратэгію абярэ Нацыянальны банк і сам Аляксандар Лукашэнка.
— Ці зьяўляюцца гэтыя лічбы за сьнежань трывалай тэндэнцыяй апошняга часу?
— Відавочна, што гэта заканамерная зьява. Пасьля таго, як Расея спыніла схемы з растваральнікамі, пачаліся вялікія праблемы з нашым гандлёвым балянсам.
Яшчэ адзін важны чыньнік: за мінулы год рэальныя даходы павысіліся больш чым на 20 працэнтаў, а вытворчасьць працы — толькі на 4 працэнты. То бок зноў беларусы атрымлівалі заробкі, якія не былі на самой справе заробленыя.
І мы ведаем, што калі ідзе рост заробкаў, беларусы пачынаюць больш закупляць імпартныя тавары. Бо яны больш якасныя, а людзі з ростам даходаў глядзяць ня толькі на цану, але і на якасьць.
Гэтыя два асноўныя чыньнікі й прывялі да рэкорднага дэфіцыту гандлёвага балянсу.
— Нават тыя беларусы, якія ня надта дасьведчаныя ў эканоміцы, ведаюць, што рост нэгатыўнага сальда пагражае стабільнасьці беларускага рубля. Ці моцныя «страхоўкі» для курсу рубля? Ці магчыма яго ўтрымліваць пры такіх тэндэнцыях у замежным гандлі?
— Мы ведаем з нашай нядаўняй гісторыі, што кіраўніцтва краіны можа захоўваць курс — на яго ўтрыманьне можна, напрыклад, кідаць золатавалютныя рэзэрвы. Мы ведаем, да чаго такія паводзіны могуць прывесьці — 2011 год застаецца тут яскравым прыкладам.
Іншая справа, ці будуць улады трымаць гэты курс. Улады пераконваюць, што адышлі ад такой практыкі і ня будуць траціць на гэта золатавалютныя рэзэрвы. Калі гэта так, то мы можам казаць, што курс рубля будзе паступова мяняцца, аслабляцца.
Бо ціск на курс ідзе ня толькі з боку замежнага гандлю. Іншыя чыньнікі — Беларусі трэба аддаваць рэкордную колькасьць замежных пазыкаў, больш за тры мільярды даляраў, таксама ёсьць пэўныя праблемы з каньюнктурай нашай прадукцыі на сусьветных рынках і гэтак далей. Аспэктаў вельмі шмат, але невядома, якую стратэгію абярэ Нацыянальны банк і сам Аляксандар Лукашэнка.
