Лінкі ўнівэрсальнага доступу

ДЗЯЦЕЙ-ІНВАЛІДАЎ НЕ ПУСКАЮЦЬ НА ЛЯЧЭНЬНЕ Ў ІРЛЯНДЫЮ


Любоў Лунёва, Менск

Канфлікт распачаўся пры канцы кастрычніка. Тады беларускія чыноўнікі запатрабавалі ад ірляндцаў, каб тыя тэрмінова прывезьлі назад хворых дзяцей з Чэрвеньскага дзіцячага дому, якіх толькі пачалі лячыць у ірляндзкіх клініках. Ірляндцы дзяцей прывезьлі.

Праз тыдзень яны ў тым жа Чэрвеньскім доме сфармавалі групу, каб зноў везьці дзяцей на лячэньне. Ірляндзкія валанцёры падрыхтавалі ўсе неабходныя дакумэнты і набылі квіткі на самалёт. Але ў аэрапоце ім паведамілі, што ляцець у Ірляндыю разам зь дзецьмі ім забаронена. Высьветлілася, што такая каманда зыходзіла ад чыноўнікаў Міністэрства сацыяльнай абароны. Камэнтаваць сваю пазыцыю там адмовіліся.

У канфлікт умяшалася ірляндзкая амбасада. Сакратар амбасады Джэймс О’Шэй на мінулым тыдні наведаў Міністэрства замежных справаў і Міністэрства сацыяльнай абароны. Там яго запэўнілі, што прымуць станоўчае рашэньне, але пакуль выніку няма. Сёньня Джэймс О’Шэй зноў наведаў Беларусь.

(О’Шэй: ) “Наколькі мы ведаем, пакуль што не прынята ніякага рашэньня, якое б дазволіла дзецям прыехаць у Ірляндыю. Таму мы па-ранейшаму вельмі заклапочаныя гэтай сытуацыяй і спадзяемся, што хутка будзе знойдзенае рашэньне. Я думаю, што, нягледзячы на гэтую складаную сытуацыю, ірляндцы па-ранейшаму вельмі жадаюць дапамагаць беларускім дзецям пераадолець наступствы катастрофы. Я думаю, што мы будзем працягваць запрашаць беларускіх дзяцей на адпачынак і лячэньне, а таксама дасылаць гуманітарную дапамогу”.

Дырэктар праекту гуманітарнай дапамогі беларускім дзецям і старшыня ірляндзка-беларускага таварыства Лім О’Мара чакае рашэньня беларускіх чыноўнікаў. Ён паведаміў Радыё Свабода:

(О’Мара: ) “Я не разумею сытуацыю, у якую мы зараз трапілі ў Беларусі, таму што мы шмат гадоў працавалі зь Беларусьсю і раней ніколі не было праблемаў. Цяпер гэта тычыцца Гарадзішчанскага і Чэрвеньскага дзіцячых дамоў. З 1996 году мы працуем зь беларускімі дзецьмі-інвалідамі. Мы забіралі хворых дзяцей у Ірляндыю, і там ім рабілася значна лепш.

Цяпер мы сфармавалі групу зь вельмі хворых дзяцей. Сем зь іх цяжкахворыя. Сяргею пяць гадоў, а ён важыць шэсьць кіляграмаў. Аляксандру 16 гадоў, ён важыць 19 кіляграмаў. Вользе, вельмі прыгожай дзяўчынцы, 15 гадоў, яна важыць 16 кіляграмаў. Ды й астатнія дзеці вельмі хворыя. У Ірляндыі распрацаваныя вельмі добрыя праграмы для гэтых дзяцей. Ім патрэбная фізіятэрапія, спэцыяльны курс лячэньня і заняткі. Нам забараняюць іх везьці, губляецца час.

Мы шмат займаліся гэтым інтэрнатам. Толькі за год прывезьлі туды 17 канвоеў з гуманітарнай дапамогай. Мэдычная дапамога ў Ірляндыі вельмі дарагая, і мы выдаткавалі на гэта сотні тысяч даляраў. Цяпер нам нават не дазваляюць зайсьці на тэрыторыю інтэрнату. Я нядаўна набыў лекі, але мне сказалі, што я не магу туды нават зайсьці. Мы не разумеем, чаму так адбываецца”.

Цягам тыдня чыноўнікі аблвыканкаму і Міністэрства сацыяльнай абароны адмаўляліся камэнтаваць сваё рашэньне. Сёньня на пытаньне Радыё Свабода пагадзіўся адказаць намесьнік міністра сацыяльнай абароны Ўладзімір Локіс.

(Локіс: ) “Гэта трэба вырашаць на ўзроўні Менскага аблвыканкаму, бо дзіцячыя дамы на іх тэрыторыі. Дзейнічае заявачны прынцып. Трэба ім даць характарыстыкі на тых людзей, у якіх будуць пражываць дзеці, даведкі пра стан іх здароўя ды іншыя даведкі…

Акрамя таго, я ня маю пакуль дакумэнтаў, але кажуць, што на гэтых дзецях праводзілі нейкія досьледы. Ну, я маю на ўвазе хірургічныя ўмяшальніцтвы. Трэба разабрацца, чаму дзеці раней бескантрольна знаходзіліся ў Ірляндыі да двух гадоў. Аздараўленьне? Дастаткова трох месяцаў. Гэта далікатнае пытаньне. Так што няхай яны эмоцыямі не карыстаюцца”.

Колькі спатрэбіцца часу, каб вырашыць гэтае пытаньне, намесьнік міністра не адказаў.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG