“Насьпеў ужо час. Усе газэты перайменаваліся на пачатку 90-х гадоў, а мы сярод апошніх засталіся. Наша кіраўніцтва раённае вырашыла, каб мы дыназаўрамі не заставаліся, памаладзіць нас. Суседзі нашыя даўно памянялі назву, ня памятаю дакладна — год ці два таму”, — паведаміў супрацоўнік рэдакцыі.
Крычаўская раёнка вядомая на Магілёўшчыне тым, што ад 2005 да 2007 году друкавала гумарэскі, выводзячы ў іх прадстаўнікоў крычаўскай апазыцыі і журналістаў недзяржаўнай прэсы. Аўтарамі былі галоўная рэдактарка выданьня Тацяна Іўкіна, яе намесьнік Уладзімер Далецкі, а таксама карэспандэнты выданьня Аляксандар Гаўрыленка ды Аляксей Іваноў. Прозьвішчы пэрсанажаў гумарэсак скажаліся да мянушак, за якімі пазнаваліся канкрэтныя людзі. Абыгрываліся таксама факты зь іхняга асабістага жыцьця.
Гумарэскі сталі нагодай для судовага працэсу, ініцыяванага рэдактарам недзяржаўнай крычаўскай газэты “Вольны горад” Сяргеем Няроўным і заснавальнікам гэтага выданьня Ўладзімерам Кудраўцавым. Працэс доўжыўся ад 28 сьнежня 2007 году да 17 лютага 2009 году. Няроўны й Кудраўцаў намагаліся спагнаць у якасьці кампэнсацыі маральнай шкоды 10 мільёнаў рублёў. Чавускі суд іх прэтэнзіі да дзяржаўнага выданьня пакінуў без задавальненьня.
Аўтары гумарэсак засталіся пры сваіх пасадах.
Цяпер на Магілёўшчыне засталося толькі адно дзяржаўнае выданьне, у назьве якога прысутнічае прыметнік “Ленінскі”: у Горках — “Ленінскі шлях”. Што да іншых назваў, зьвязаных з савецкім мінулым Беларусі, то такіх выданьняў болей. У Дрыбіне — “Савецкая вёска”, у Клічаве — “Сьцяг Саветаў”, у Хоцімску — “Шлях Кастрычніка”, а ў Мсьціславе — “Сьвятло Кастрычніка”.
