Аляксей Дзікавіцкі, Варшава У Варшаве ў тэатры “Старая Прахоўня” зь вялікім посьпехам прайшлі прэм’ерныя паказы спэктаклю “Неба” па п’есе беларускага драматурга Андрэя Курэйчыка, які паставіла польская рэжысэрка Ганна Ядоўска.
“Неба” – гэта назоў музычнага клюбу, які зь вялікай цяжкасьцю, прайшоўшы праз дзясяткі чыноўніцкіх кабінэтаў, адкрываюць маладыя менчукі, каб мець мейсца “дзе маглі б танчыць свабодныя людзі” і слухаць музыку на беларускай мове.
Аднак клюб вытрымаў нядоўга з-за “дзяржаўнага рэкэту” і адмовы плаціць хабар, ягоны ўладальнік апынуўся за кратамі.
“Неба” – гэта трагікамэдыя, якую крытыкі хваляць за паказ звычайнай сытуацыі, у якой апынуўся звычайны беларус, не апазыцыянэр ці праваабаронца. Заля ў часе спэктакляў – перапоўненая.
Гаворыць беларускі рэпэр Кроў, які ў спэктаклі грае самога сябе.
“У мяне ўражаньні самыя добрыя. Галоўнае, што п’еса прымушае задумацца. Ёсьць у ёй і вясёлыя моманты і такія, што дрыжыкі па целе прабягаюць, але мы задумваемся. Без нейкай ідэалёгіі вялікай, а проста бачым тое, што цяпер адбываецца – абсурды ўсе гэтыя”.
Аднак клюб вытрымаў нядоўга з-за “дзяржаўнага рэкэту” і адмовы плаціць хабар, ягоны ўладальнік апынуўся за кратамі.
“Неба” – гэта трагікамэдыя, якую крытыкі хваляць за паказ звычайнай сытуацыі, у якой апынуўся звычайны беларус, не апазыцыянэр ці праваабаронца. Заля ў часе спэктакляў – перапоўненая.
Гаворыць беларускі рэпэр Кроў, які ў спэктаклі грае самога сябе.
“У мяне ўражаньні самыя добрыя. Галоўнае, што п’еса прымушае задумацца. Ёсьць у ёй і вясёлыя моманты і такія, што дрыжыкі па целе прабягаюць, але мы задумваемся. Без нейкай ідэалёгіі вялікай, а проста бачым тое, што цяпер адбываецца – абсурды ўсе гэтыя”.